De personages van Pasen: Simon PetrusVoorbeeld

Toen Jezus Simon ontmoette, was hij niet de Petrus die we kennen, namelijk de heilige waar kinderen, kerken, en steden naar vernoemd zijn. Hij was Simon en hij was niet echt op zoek naar Jezus. Integendeel: hij was druk bezig met zijn zaken als commerciële visser op het meer van Galilea. Simon en zijn broer Andreas waren een deel van een visserscollectief met twee andere broers, die Jakobus en Johannes heetten. De oevers van het meer van Galilea was de enige plek die de broers kenden, aangezien ze waren opgegroeid in Betsaïda aan de noordwestelijke oever. 

In alle opzichten ging het Simon voor de wind. Hij verdiende de kost in Kafarnaüm door vis op de markt te brengen die lokaal werd verkocht of via de Romeinse weg naar Damascus werd vervoerd en geëxporteerd naar havens in het hele Romeinse rijk langs de Middellandse Zee. Hij had een huis en was getrouwd (Lukas 4:38-39). Het lijkt er niet op dat Simon rijk of arm was, maar wel een fatsoenlijk leven leidde. Zoals de meesten van ons: een gewoon persoon op een gewone plaats in wat hij dacht dat een gewone tijd was. 

Jezus bracht een groot deel van zijn bediening door in Galilea. Dit was het soort mensen waar Hij van hield. Recht door zee, het zout der aarde, en hardwerkend. Galileeërs gaven niet veel om de elite in Jeruzalem, en de elite minachtte de Galileeërs op hun beurt. Jezus, een zoon van Nazareth in het zuidwesten van Galilea, maakte Kafarnaüm tot zijn uitvalsbasis. Net zoals God een nederige plaats koos - Bethlehem - voor de intrede van Jezus in de wereld, zo koos de Meester-Ambachtsman ervoor om zijn nieuwe beweging op te bouwen vanuit de rauwe en ruige mensen van Galilea. Dit is niet waar je normaal gesproken mensen vandaan zou halen als je een beweging zou bouwen die de wereld op zou schudden, maar Christus haalt zijn discipelen vaak uit afgelegen plaatsen. 

We weten niet precies wanneer Jezus in het dorp aankwam. Liep hij ooit voorbij Simon op de markt of zat Hij naast hem in de synagoge? In de alledaagse dingen zouden ze niet hebben geweten dat er iets ongewoons was aan deze timmerman in het dorp. Jezus had geen lichtkrans boven zijn hoofd met een pijl op zijn gezicht gericht om de mensen erop te wijzen dat Hij Gods Zoon was. Het lijkt er op dat Jezus langzaamaan zijn oog op Petrus liet vallen, met horten en stoten, net zoals Hij tot ons komt, een gesprek hier, een gesprek daar. Maar vergis je niet: de "Jachthond van de Hemel", zoals C.S. Lewis en de dichter Francis Thompson Hem noemden, bleef deze stekelige Galileeër volgen.