De personages van Pasen: Simon PetrusVoorbeeld

Het volgen van Jezus bracht Petrus door heel Galilea en Judea heen, en naar andere plaatsen waar hij nooit aan had kunnen denken. Melaatsen werden genezen. Verlamden liepen. Blinden werden ziende. Hij zag hoe Jezus een meisje uit de dood liet opstaan. Petrus zag twee keer hoe de God van de schepping de lunch van een kleine jongen nam, het vermenigvuldigde en duizenden hongerige en wanhopige mensen ermee voedde. Er bleef zelfs eten over. En er was een moment waarop Jezus ontwaakte uit zijn slaap en zijn discipelen van een schipbreuk redde door een woord te spreken. Ja, Hij sprak tegen het water en een stormachtige zee verstomde en werd onmiddellijk zo vlak als glas. 

Wellicht dat niets zo goed weergeeft wat deze driejarige reis inhield voor deze visser die volger werd, dan de woorden die hij sprak als antwoord op een beklemmende vraag. Nadat duizenden volgers hun beweging verlieten na wat harde lessen, stelde Jezus een hele menselijke vraag: "Willen jullie soms ook weggaan?" (Johannes 6:67, HTB) Jezus de Zoon van God wist van zijn reis naar het kruis, maar Jezus, Man van smarten, werd gekwetst toen mensen Hem afwezen. Op dat moment sprak Petrus:

Simon Petrus antwoordde: ‘Naar wie moeten wij toegaan, Here? U spreekt woorden die eeuwig leven geven. Wij geloven en weten dat U de Zoon van God bent." (Johannes 6:68-69, HTB)

Naar wie moeten wij toegaan? Om deze reden nemen we ieder voorjaar de tijd om naar dat bloedige kruis en het lege graf te staren; waarom we onszelf week in week uit elke koude zondagochtend uit bed slepen; waarom we vermoeid en bezorgd en onzeker over dingen naar Jezus komen in prevelend gebed. We kunnen nergens anders heen gaan, niemand anders naar wie we toe kunnen gaan. Jezus heeft woorden van eeuwig leven. 

Petrus had een klein zaadje van geloof dat door de Geest van God in hem was geplant. We weten dit omdat we de moedige woorden van erkenning lezen dat Jezus de Christus is, de gezalfde waarvan al gesproken was door de profeten in het Oude Testament. 

Jezus` antwoord hierop is dat op deze rots - ja, Petrus de impulsieve, ongeduldige, imperfecte discipel - Christus zijn kerk zou bouwen. Petrus en de andere discipelen werden apostelen, en luidden zo een nieuw tijdperk in de heilsgeschiedenis in.