De personages van Pasen: Simon PetrusVoorbeeld

We weten niet waar Petrus naartoe ging na zijn verraad. Hij was niet aanwezig aan de voet van het kruis terwijl Jezus stierf, zoals Johannes en Jezus` moeder Maria. Maar we weten dat hij waarschijnlijk niet naar huis ging. 

Wat we weten is dat Petrus het erg moeilijk zal hebben gehad in de daaropvolgende dagen. Hij was gebroken door zijn gedrag in de nacht van Jezus` arrestatie en onzeker over wat zijn toekomst zou worden. Petrus keek in de afgrond van onzekerheid. De Koning van wie hij dacht dat die het koninkrijk van God zou instellen en de Romeinen ten val zou brengen, lag te vergaan in een geleend graf. 

Tenzij Hij níet lag te vergaan, natuurlijk.

Petrus' ellende op de zondagochtend werd onderbroken door een plotseling bezoek van een groep vrouwen, buiten adem, onder leiding van Maria Magdalena en Maria, de moeder van Jezus. Ze konden de woorden amper uit hun mond krijgen. Wat ze zeiden leek gek. Nee, eigenlijk wás het te gek. Het lichaam van Jezus, verdwenen? Dit was onmogelijk. Het graf werd bewaakt door een strenge Romeinse beveiliging. Een zware steen verzegelde de ingang. Oh, en dan is er nog het kleine detail dat dode lichamen niet zomaar weer opstaan. Maar de vrouwen waren serieus. En ze hadden een boodschap speciaal voor Petrus. Markus vertelt van een man gekleed in een wit gewaad, die bij Maria aandringt: "Vertel zijn leerlingen en Petrus dat Jezus naar Galilea gaat." (Markus 16:7, HTB)

En Petrus. Deze twee woorden deden Petrus de slaap uit zijn ogen wrijven en hij sprintte naar het graf waar Jozef van Arimathea, een rijke weldoener, betaalde voor het begraven van Jezus. Toen Petrus arriveerde, zag hij wat de vrouwen net gezien hadden: een leeg graf, een steen die weggerold was, en bovenal: Jezus` netjes opgevouwen grafkleren. 

Het verhaal van Petrus bereikt zijn climax in een scène die Johannes weergeeft: een gebeurtenis op het strand die bijna perfect overeenkomt met de beschrijving die Lucas ons geeft aan het begin van Petrus' reis met Jezus. Het is geen vergissing, geen toeval dat de Meester zijn drie jaar bij Petrus eindigt met hetzelfde wonder: een vruchteloze dag vissen, een onwillig uitwerpen van de netten om Jezus een plezier te doen, en een boot vol vis. 

Christus is nog steeds aan het zoeken naar vissers van mensen, het soort leiders die mank lopen. Hier zien we Gods` onovertroffen, éénrichtingsliefde. Wij stellen Hem teleur, maar Hij stelt ons niet teleur. Wij vergeten Hem, Maar Hij vergeet ons niet. Wij verlangen naar andere liefdes, maar Hij is trouw.