Адамант зь Лісай БівіэрУзор

Калі мы прымаем Божую любоў, то найбольш натуральнай ды неабходнай рэакцыяй ад нас таксама мусіць быць любоў. Мы павінны любіць бясстрашна, пераможна й бясконца. Сапраўдным доказам таго, што нехта ведае, што іх любяць, зьяўляецца тое, што яны самі любяць добра.

Бог ня мае любові; Ён зьяўляецца любоўю. Любоў ёсьць Ягонаю натураю. І з прычыны таго, што Бог зьяўляецца любоўю, ты ня можаш перашкодзіць Яму любіць цябе. Ягоная любоў зьяўляецца непераможнаю ды непахіснаю, і твае ўдачы й няўдачы ніяк на яе не ўплываюць.

Але паколькі Бог любіць усіх, Ён ня можа любіць усё. Паколькі Бог ёсьць непахісным у любові, Ён таксама ёсьць непахісным у нянавісьці.

На першы погляд, гэта можа падацца супярэчлівым, але гэта здараецца толькі таму, што нашая культура зрабіла зь любові ідала. Мы ведаем, што Бог ёсьць любоў, але ці ня робім мы бога з нашага ўяўленьня аб любові?

Рэч у тым, што Бог ненавідзець тое, што зьнішчае любоў. Ён ненавідзець тое, што зьнішчае тых, каго Ён любіць. Менавіта з гэтае прычыны Бог мусіць ненавідзець тое, што перакручвае праўду пра нашую таясамасьць.

Сьвятое Пісьмо вучыць нас, што Бог таксама ненавідзіць наступнае: усё тое, што кампрамэтуе справядлівасьць ды праўду; калі прыгнятаюць удоваў ды сіротаў; зьдзекі над старымі ды занядбоўваньне сям’і; тое, што скажае Ягоную дабрыню ды псуе Ягоныя дары; калі любоў наўмысна перакручваюць у эгаістычнасьць і калі сябры ператвараюцца ў ворагаў; тое, што зьмяняе Ягоны вобраз і скрыўляе наш; калі зло завецца дабром і калі забіваюць нявінных, калі пыха ды фанабэрыстасьць псуюць нас. Карацей, Бог ненавідзіць усё тое, што падрывае любоў, бо тое, што прыніжае любоў, прыніжае нас.

Мы ня можам мець сапраўднае любові, калі мы “любім усё”. Бог непахісны як у любові, так і ў нянавісьці, таму мы павінны навучыцца любіць тое, што любіць Бог і ненавідзець тое, што Ён ненавідзець.

Якім чынам нашая культура ператварыла сваё ўяўленьне аб любові ў ідала? Бог любіць усіх, але Ён ня любіць усяго. Як гэтая праўда выглядае ў тваім жыцьці?