Адамант зь Лісай БівіэрУзор

Ніхто ня робіцца дарослым некранутым цемраю. Кожны з нас чуе нейкія галасы, што асуджаюць нас і навешваюць на нас ярлыкі. Бальшыня, калі ня кожны, панавешвалі ярлыкі самі на сябе - фальшывыя таясамасьці, якія падаюцца праўдаю.

Калі Бог набліжаецца да нас, то Ён ня робіць тое дзеля таго, каб асудзіць нас, але дзеля таго, каб па-сяброўску запрасіць нас да Сябе, каб мы змаглі пачуць Ягоны голас, што распавядае нам пра тое, кім мы насамрэч ёсьць.

Вось у чым праўда: мы ня ёсьць цемраю нашае мінуўшчыны. Нашыя памылкі, пол ды ўсялякія іншыя вонкавыя рэчы не характарызуюць нас. Мы ёсьць духамі, створанымі паводле Божага вобразу на блізкае сяброўства з Тым, хто даў нам жыцьцё.

Калі мы прычапляем нашую таясамасьць да няправільных рэчаў, то мы забываемся на яе. З гэтае прычыны Бог зьдзірае з нас ярлыкі, якія мы прыдбалі па дарозе й якія абмяжоўваюць нас. Ягоны Дух дзее глыбока ўнутры нас, выдаляючы старое ды выяўляючы тое, што яшчэ ня ёсьць бачным.

Магчыма, праз страх ды няпэўнасьць ты адмаўляесься прыняць Божую справу ў тваім жыцьці. Але сёньня Бог прамаўляе да тых сфэраў твайго жыцьця, якія, як табе падаецца, зьяўляюцца занядбанымі, і прапаноўвае ператварыць іх у сад.

Але мы мусім быць гатовымі дазволіць Богу аддзяліць сьвятло ад цемры ў нашым жыцьці. Бог не дазволіць, каб хлусьня, у якую ты паверыў быў, засталася ў тваім сэрцы. Ён не дазволіць, каб рэчы, якія ты сам сабе нагаварыў, кіравалі тваімі крокамі. Заміж гэтага, Ён хоча наблізіцца да цябе, каб па-сяброўску адкрыць у табе нешта новае, нешта такое, што прынясе поўнае аздараўленьне ў кожную сфэру твайго жыцьця, дзе пануе боль, і вызваліць цябе, каб ты жыў, ведаючы праўду аб тым, кім ты зьяўляесься паводле Ягонага Слова.

Бог гэтакі непахісны ў блізкасьці да нас. Ён здолее дабрацца да кораня твайго болю, але ты мусіш дазволіць Яму зрабіць тое. Як гэта можа выглядаць у тваім жыцьці?