วิธีหยุดความกังวลตัวอย่าง

เตือนใจตัวเอง

ความวิตกกังวลคือการขาดความสามารถหรือความไม่เต็มใจที่จะไว้วางใจในพระเจ้า โอ๊ย ฟังแล้วเจ็บใช่ไหม? แต่ถ้าเราพูดถึงประเด็นของความกังวล เราต้องยอมรับว่าเราไม่รู้ว่าพระเจ้าจะทรงทำในสิ่งที่เราประสงค์ให้พระองค์ทำในชีวิตของเราหรือไม่ ดังนั้นเราจึงกังวลและตั้งคำถามท่ามกลางความสงสัย พระองค์จะทรง...

...ปกป้องลูกๆ ของเราหรือเปล่า?

...ฟื้นฟูชีวิตสมรสของเราหรือไม่?

...จัดเตรียมให้กับครอบครัวของเราไหม?

...นำการรักษาความเจ็บป่วยมาไหม?

ในเมื่อเราไม่รู้ว่าข้างหน้าจะมีอะไรรอเราอยู่ เราต้องเลือกที่จะเดินไปด้วยความเชื่อและวางใจในพระเจ้าที่เรารู้จัก เมื่อเราเตือนใจตัวเองถึงสิ่งที่ทรงทำให้เราในอดีตที่ผ่านมา เราสามารถหยุดอยู่กับปัจจุบันและมีความหวังในอนาคต มีหลายสิ่งที่เราสามารถจดจำได้เกี่ยวกับพระเจ้า ความสามารถและคุณลักษณะของพระองค์ นี่เป็นบางอย่าง:

• พระยาห์เวห์ทรงเป็นพระเจ้าเนืองนิตย์ พระองค์ไม่ทรงอ่อนเปลี้ยหรือเหน็ดเหนื่อย พระองค์ประทานกำลังแก่คนอ่อนเปลี้ย และผู้ไม่มีพลังนั้น (อิสยาห์ 40:28 Thsv11) 


• พระองค์ทรงเป็นความอุปถัมภ์ของเรา พระองค์ผู้ทรงอารักขาท่านจะไม่ทรงหลับสนิทหรือนิทรา (สดุดี 121:2-4)


• พระเจ้าประทานชัยชนะเหลือล้นให้แก่เราและไม่มีสิ่งใดๆ จะสามารถทำให้เราขาดจากความรักของพระเจ้า (โรม 8:35-39)


• จงละความกังวลทุกอย่างของพวกท่านไว้กับพระองค์ เพราะว่าพระองค์ทรงห่วงใยท่านทั้งหลาย (1 เปโตร 5:7)

พระเจ้า ของเรา คือองค์ที่เราไว้วางใจได้ ไม่มีสิ่งใดเหมือนพระองค์ พระองค์ทรงฤทธานุภาพสูงสุด ทรงปัญญาบริบูรณ์ และทรงสถิตทุกแห่งในเวลาเดียวกัน ไม่มีสักแห่งเดียวที่เรากำลังจะไปซึ่งพระองค์จะไม่ทรงอยู่ตรงนั้นอยู่แล้ว พระองค์ทรงนำทาง ปลอบโยน เลี้ยงดู เสริมกำลัง และจัดเตรียมให้แก่เราเพราะเราเป็นบุตรของพระองค์ และพระองค์ทรงรักเรา เตือนใจตนเองและใช้ชีวิตในทุกวันด้วยสิ่งเหล่านี้จะช่วยให้เรากำจัดอาการของความวิตกกังวลจากชีวิต 

พวกเราไม่ได้เกิดมาเป็นคนช่างกังวล พวกเราเกิดมาเพื่อเป็น นักรบ ฤทธิ์เดชที่ได้ทำให้พระเยซูทรงฟื้นขึ้นมาจากความตายมีให้แก่พวกเราจากพระบิดาในสวรรค์ นี่คือสิ่งที่พระเจ้าทรงตรัสเกี่ยวกับพวกเรา:

• พระเจ้าตรัสว่าเราเป็นทายาทของพระเจ้า และเป็นทายาทร่วมกับพระคริสต์ (โรม 8:17)


• พระองค์ทรงเรียกเราว่า ยิ่งกว่า ผู้พิชิต (โรม 8:37)


• พระองค์ที่ทรงสร้างด้วยฝีพระหัตถ์ เพื่อให้ทำการดี (เอเฟซัส 2:10)


• พระเจ้าได้ทรงเลือกสรรเรา พวกเราเป็นกรรมสิทธิ์ของพระองค์ (1 เปโตร 2:9)


• พระเจ้าได้ทรงเรียกพวกเราให้ออกมาจากความมืด เข้าไปสู่ความสว่างอันมหัศจรรย์ของพระองค์(1 เปโตร 2:9)

จงขจัดความกังวลไปจากการควบคุมชีวิตของเราด้วยความตั้งใจ เราต้องหยุดความคิดที่เป็นพิษ ความคิดเชิงวิตก เพื่อที่ว่าความคิดเหล่านั้นจะไม่หยุดยั้งเราจากการใช้ชีวิตที่พระเจ้าทรงเรียกเราให้เดิน และเราทำอย่างนั้นได้ด้วยการอ้างพระวจนะและนำความจริงของพระเจ้าไปปฏิบัติในชีวิตและไว้วางใจในพระองค์ ในความเชื่อ ในเมื่อเรามองไม่เห็นว่าอนาคตเป็นเช่นไร พระเจ้าของเราทรงแสนดีเสมอและมีแผนการที่ดีที่สุดที่วางไว้ให้เรามีส่วนร่วม 

ใคร่ครวญ

• สิ่งใดที่คุณได้เรียนรู้จากแผนการอ่านนี้? คุณจะนำไปใช้ในชีวิตของคุณได้อย่างไร?