I Shqetësuar për Asgjë Shembull

A ndihesh ndonjëherë fajtor për të qenë një i krishterë që nuk është "i shqetësuar për asgjë"? A të jep më shumë ankth të pasurit ankth sepse ndihesh sikur nuk duhet ta ndjesh atë? Lori ishte në të njëjtën varkë derisa zbuloi një gjë që ndryshoi gjithçka.

Martesa ime ishte rrëmujë. Isha duke marrë përsipër përgjegjësinë e rritjes së tre fëmijëve, dy prej tyre adoleshentë (Zot, më ndihmo!) vetëm. Puna, gatimi, pastrimi, transporti i përbashkët, rregullimi, financimi, mbështetja, dashuria, sigurimi - gjithçka ishte përgjegjësia ime. Ankthi im ishte rritur në një nivel shumë të lartë, dhe nuk dija çfarë të bëja për këtë.

Po provoja gjithçka që mund të mendoja: këshillim, meditim, ilaçe, muzikë, stërvitje, recitim të Shkrimeve të Shenjta, çfarëdo që mund të mendosh! Asgjë nuk dukej se e largonte. Mos më keqkupto, padyshim që po më ndihmonte për të bërë këto gjëra. Mësova të përdor mjetet e nevojshme për të përqendruar veten përsëri tek Krishti. Por unë ende isha duke luftuar. Duke parë prapa, një gjë që kuptoj se nuk po provoja ishte "të mos provoja".

Nëse kërkon në Shkrimet e Shenjta, do të gjesh një ton vargjesh për shqetësimin. E di sepse po kërkoja një formulë magjike për të më ndihmuar ta mundja një herë e përgjithmonë. Në kërkimin tim, gjeta diçka të papritur. Duhet t'i kushtosh vëmendje për ta parë, por në këto vargje ka udhëzime të nënkuptuara nga Ati ynë për të mos bërë asgjë. Po, seriozisht - asgjë.

Tek Mateu 11:28 ALBB, Jezusi thotë, "Ejani tek unë, o ju të gjithë të munduar dhe të rënduar, dhe unë do t'ju jap çlodhje." Ai po bën punën këtu, jo ne. Thjesht duhet të shkojmë tek Ai.

Tek Gjoni 14:27 ALBB, Ai thotë, "Unë po ju lë paqen; po ju jap paqen time. ”A po e vë re që e njëjta temë po përmendet pa pushim? Ai po na jep paqen. Ai po na jep pushim. Ne nuk bëjmë asgjë.

Përsëri te Mateu 6: 25-34 ALBB, ky pasazh i famshëm na thotë të mos shqetësohemi, sepse Zoti madje "vesh zambakët e fushës", pra sa më shumë do të kujdeset Ai për ne? Na është thënë të "kërkojmë së pari mbretërinë e tij ... dhe të gjitha këto gjëra do të na jepen". Pikërisht kështu - a e kuptove këtë? Do të na jepen!

Zoti është një dhurues. Ai ka përgjigjet dhe Ai do të na ndihmojë. Disa gjëra ne thjesht nuk mund t’i bëjmë vetë, por pikërisht kështu e projektoi Ai. Që ne të kemi nevojë për Të.

Të gjitha ato gjëra për të cilat shqetësohesha u zgjidhën, në një mënyrë apo në një tjetër. Nuk ndodhi deri sa mora frymë, pushova, erdha me të vërtetë te Jezusi, u qetësova, lëshova të gjitha detajet, i thashë Zotit që i besova Atij plotësisht - dhe pastaj mësova të mos bëja asgjë - më në fund gjeta paqen. Në fund të fundit, lutjet e mia u bënë më pak për situatën time dhe më shumë për besimin tim tek Ai.

Nëse ke nevojë të bësh të njëjtën gjë, unë të inkurajoj shumë të pushosh në Të. Ti mund t’i besosh Atij. Ja çfarë lutem kur ndihem përsëri e mbingarkuar nga ankthi:

I dashur Zot,

Unë vij tek Ti sot për të kërkuar ndihmë. Ti je gjithçka që kam. Zot, më duhet pushim. Unë të jap shqetësimin tim. Merre, Zot. Unë e pranoj paqen, dashurinë, dhe mirëkuptimin Tënd. Më ndihmo të drejtohem Ty dhe jo vetvetes. Më ndihmo të ndaloj së bëri gjërat dhe të filloj të besoj. Më ndihmo të pres përgjigjet e Tua, sepse e di që ato janë të mira. Më jep mençuri, shpresë dhe paqe. Faleminderit, Zot, për durimin dhe hirin Tënd. Të dua, dhe e di që Ti më do shumë më shumë nga sa mund të imagjinoj.

Amen .

-Lori