Zacznij tutaj | Pierwsze kroki z JezusemPrzykład

Mark 10-11 | Życie wieczne

Dzisiaj młody człowiek zadaje Jezusowi ważne pytanie. Ewangelia Marka 10, werset 17:

„A gdy wybierał się w drogę, przybiegł ktoś, upadł przed Nim na kolana i pytał Go: Dobry Nauczycielu! Co mam czynić, aby odziedziczyć życie wieczne?”

Dobre pytanie! Biblia uczy nas, że to, co robimy w tym krótkim życiu, decyduje o tym, jak spędzimy wieczność. Ten młody człowiek chce wiedzieć: co mam robić, żeby odziedziczyć życie, które trwa wiecznie? Jak dostać się do nieba?

Pyta więc dobrego nauczyciela. Jak reaguje na to Jezus? Werset 18:

„Jezus odpowiedział: Dlaczego nazywasz Mnie dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko jeden — Bóg”.

Zwróć uwagę na to, że Jezus nie odpowiada od razu. Dlaczego? Ponieważ chce odnieść się do fałszywych przekonań tego człowieka, zanim udzieli mu odpowiedzi. Jezus mówi mu: „Nikt nie jest dobry, tylko jeden — Bóg”. To ważne.

Często dzielimy ludzi na dobrych i złych. Ale Pismo Święte mówi nam, że wszyscy zgrzeszyli i nikt nie jest sprawiedliwy poza samym Bogiem (List do Rzymian 3:23). "Sprawiedliwy" oznacza "pojednany z Bogiem". W Starym Testamencie jedyną drogą do życia wiecznego jest sprawiedliwość (Przypowieści Salomona 12:28).

Zobaczmy co Jezus mówi dalej. Werset 19:

„Znasz przykazania...”

A następnie wymienia: nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie poświadczaj nieprawdy, szanuj ojca i matkę. Być może pamiętasz, że wchodzą one w skład Dziesięciu Przykazań. Werset 20:

„A on Mu odpowiedział: Nauczycielu, tego wszystkiego przestrzegałem od młodych lat”.

Ten facet najwyraźniej uważa się za dobrego. Rozumiem to. Zanim poznałem Jezusa, uważałem się za naprawdę dobrą osobę. Starałem się nikogo nie krzywdzić i byłem całkiem miłym gościem.

Ale zwróć uwagę na to, co Jezus pomija. Wymienia przykazania dotyczące kochania innych, ale nie wspomina o tych związanych z Bogiem: „Nie oddawaj czci innym bogom obok Mnie” i „Nie rzeźb sobie bóstw” zamiast Boga. Dlaczego Jezus je pomija? Werset 21:

„Wtedy Jezus przyjrzał mu się z miłością...”

Zatrzymajmy się tu. Dla Jezusa ta rozmowa jest czymś więcej niż serią teologicznych pytań i odpowiedzi. Jezus go kocha. Mówi mu więc:

„Jednego ci brak. Idź, sprzedaj wszystko, co masz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie, po czym przyjdź i naśladuj Mnie”.

Niesamowite. Do życia wiecznego brakuje mu tylko jednego. Tylko jednej rzeczy. Ale przyjrzyj się uważnie: co to jest? Czy chodzi o oddanie wszystkiego biednym? Nie sądzę. To ostatnia fraza – dwa słowa: „Naśladuj Mnie”.

Jest tylko jeden sposób na odziedziczenie życia wiecznego: podążanie za Jezusem. List do Rzymian 3 mówi nam, że:

„Dzięki czynom nakazanym przez Prawo nikt nie dostąpi przed Nim usprawiedliwienia”. (List do Rzymian 3:20)

Oznacza to, że dobre uczynki nie wystarczą.

„Jest to sprawiedliwość Boża oparta na zawierzeniu Jezusowi Chrystusowi i dostępna dla wszystkich, którzy wierzą”. (List do Rzymian 3:22)

Innymi słowy, Jezus zapewnia nam pojednanie z Bogiem, kiedy podążamy za Nim w wierze. On zabrał nasz grzech na krzyż i dał nam swoją sprawiedliwość (2 List do Koryntian 5:21).

Dlaczego więc Jezus mówi temu człowiekowi, żeby sprzedał wszystko, co ma? Cóż, spójrz na jego reakcję:

„On jednak sposępniał na te słowa i odszedł zasmucony, miał bowiem wiele posiadłości”. (Ewangelia Marka 10:22)

Był więc bogaty. Jego reakcja jest wskazówką. Posmutniał, bo kochał swoje bogactwa. Pieniądze nie są złe, ale miłość do pieniędzy jest niebezpieczna. Posiadłości łatwo mogą stać się bożkiem – zamiennikiem Boga. Być może Jezus pominął pierwsze przykazania, żeby pokazać temu młodemu człowiekowi, że on robił to samo. To też rozumiem. Uważałem się za dość dobrego człowieka, ale duma była moim bożkiem, który trzymał mnie z dala od Boga. Dla tego faceta bożkiem były pieniądze. Jezus powiedział mu więc: najpierw zostaw bożki, a potem chodź za mną.

Przyjrzyj się słowom Jezusa. Opisuje niebo jako „wejście do Królestwa Bożego”. To wiele zmienia. Gdyby niebo było po prostu dobrym miejscem, wejście do niego wymagałoby po prostu bycia dobrym; jeśli jednak niebo jest Królestwem Bożym, dostęp do niego wymaga pojednania z Królem.

Jezus jest Królem, a jedyną drogą do Królestwa Bożego jest naśladowanie Go. On jest dobry i tylko On może nas uczynić sprawiedliwymi. Nie możesz jednak pójść za Jezusem, jeśli nie zostawisz swoich bożków. Nie możesz służyć dwóm panom i nie możesz zmierzać w dwóch kierunkach.

Co się stało z tym człowiekiem? Czy poszedł za Jezusem, czy zyskał świat i stracił duszę? Nie wiemy. Ale wiem, że ty masz jeszcze czas.

Ciekawe, jak Jezus odpowiedziałby, gdybyś to ty zadał Mu to samo pytanie. Wszyscy mamy różne bożki: pieniądze, przyjemności, narkotyki, sukces, duma, pożądanie... Żeby zidentyfikować swojego bożka, zadaj sobie pytanie: Kiedy Jezus mówi „Naśladuj Mnie”, co cię przed tym powstrzymuje?

Przeczytaj 10 rozdział Ewangelii Marka i zastanów się, co musisz zostawić, żeby być w stanie pójść za Jezusem.

Do przemyślenia i omówienia:

• Która część wypowiedzi Jezusa jest rzeczywistą odpowiedzią na pytanie tego człowieka? (Przeczytaj 10:17 i 10:21).
• Dlaczego Jezus mówi, że bogatym jest tak trudno wejść do Królestwa Bożego? (Przeczytaj 10:25).
• Kiedy Jezus wzywa cię, żebyś za Nim poszedł, co cię przed tym powstrzymuje? Jaka jest twoja historia?