Jana 1
1
Jana 1
Jezus pełnym objawieniem Boga
1Na początku było Słowo;
Słowo było u Boga
i Bogiem było Słowo.
2Ono było na początku u Boga.
3Wszystko dzięki Niemu się stało
i z tego, co istnieje,
nic nie stało się bez Niego.
4W Nim było życie,
a życie było światłem ludzi.
5Światło zaś świeci w ciemności
i ciemność go nie ogarnęła.
6Pojawił się człowiek posłany przez Boga.
Miał na imię Jan.
7Przyszedł jako świadek,
by zaświadczyć o świetle,
by dzięki niemu wszyscy uwierzyli.
8Nie on był światłem,
miał jedynie o nim zaświadczyć.
9Na świat bowiem nadciągało prawdziwe światło,
które oświeca każdego człowieka.
10Przebywał na świecie
i dzięki Niemu świat powstał,
ale świat Go nie rozpoznał.
11Przyszedł do swego,
swoi Go jednak nie przyjęli.
12Lecz tym wszystkim,
którzy Go przyjęli,
dał przywilej stania się dziećmi Boga
— tym, którzy wierzą w Jego imię,
13którzy narodzili się nie z krwi
ani z woli ciała,
ani z woli mężczyzny,
lecz z Boga.
14Słowo zatem stało się ciałem;#1:14 Tj. istotą z ciała i kości.
pełne łaski i prawdy zamieszkało wśród nas
— i zobaczyliśmy Jego chwałę,
chwałę jako Jedynego zrodzonego,#1:14 Jedyny zrodzony(Jednorodzony) gr. μονογενής (monogenes): J 1:18; 3:16, 18; 1J 4:9; por. J 10:33-36; Dz 13:33; lub: (1) Jedyny(por. Łk 7:12; 9:38 oraz 8:42); (2) wyjątkowy, jedyny w swoim rodzaju (por. Hbr 11:17).
który pochodzi od Ojca.
15Jan świadczy o Nim donośnie wołając:
To o Nim powiedziałem:
Ten, który idzie za mną,
pojawił się przede mną,
był On wcześniej niż ja.
16Z Jego pełni my wszyscy wzięliśmy
— łaskę w miejsce łaskawości.#1:16 Lub: łaskę po łasce.
17O ile bowiem Prawo zostało nadane przez Mojżesza,
łaska i prawda nastały dzięki Jezusowi Chrystusowi.
18Boga nikt nigdy nie widział;
objawił Go On,
Jedyny zrodzony Bóg,
który jest w łonie Ojca.
Jan Chrzciciel o sobie i o Jezusie
19Takie natomiast świadectwo złożył Jan, gdy Żydzi z Jerozolimy posłali do niego kapłanów i Lewitów z zapytaniem: Kim ty jesteś? 20Wyznał on wtedy wyraźnie: Ja nie jestem Chrystusem. 21Więc kim? — dopytywali. — Czy jesteś Eliaszem? On na to: Nie jestem. Czy jesteś oczekiwanym przez nas Prorokiem? Odpowiedział: Nie. 22W takim razie kim? — chcieli wiedzieć. — Musimy bowiem dać odpowiedź tym, którzy nas przysłali. Za kogo się uważasz? 23Jan na to:
Ja jestem głosem wołającego na pustkowiu:
Prostujcie drogę Pana!
— jak powiedział prorok Izajasz.
24A ponieważ wysłannicy należeli do grona faryzeuszów, 25zadali mu takie pytanie: Dlaczego zatem chrzcisz, skoro nie jesteś Mesjaszem ani Eliaszem, ani oczekiwanym przez nas Prorokiem? 26Ja chrzczę w wodzie — powiedział Jan — lecz pośród was stoi ktoś, kogo wy nie znacie. 27To Ten, który idzie za mną i któremu nie jestem godny rozwiązać rzemyka u sandała. 28Wydarzenie to miało miejsce w Betanii za Jordanem, gdzie Jan przebywał i chrzcił.
29Następnego dnia Jan zobaczył idącego w jego stronę Jezusa i powiedział: Oto Baranek Boży, który bierze na siebie grzech świata. 30To jest Ten, o którym powiedziałem: Za mną idzie ktoś, kto pojawił się przede mną, kto istniał wcześniej niż ja. 31Ja także wcześniej Go nie znałem; lecz dlatego przyszedłem i chrzczę w wodzie, aby Izrael mógł Go poznać. 32Jan złożył też takie świadectwo: Widziałem Ducha, który niby gołąb zstąpił z nieba i spoczął na Nim. 33Ja także wcześniej Go nie znałem; lecz Ten, który mnie posłał, abym chrzcił w wodzie, powiedział do mnie: Jeśli zobaczysz kogoś, na kogo Duch zstępuje i pozostaje na nim, wiedz, że to jest Ten, który chrzci w Duchu Świętym. 34Ja to widziałem i potwierdzam, że właśnie On jest Synem Boga.
Powołanie pierwszych uczniów
35Nazajutrz znów stał Jan wraz ze swoimi dwoma uczniami. 36Wpatrując się w przechodzącego Jezusa, powiedział: Oto Baranek Boży. 37Po tych słowach obaj uczniowie poszli za Jezusem. 38A gdy Jezus odwrócił się i zobaczył, że za Nim idą, zapytał: Czego szukacie? Odpowiedzieli: Rabbi (to znaczy: Nauczycielu), gdzie mieszkasz? 39On na to: Chodźcie, to zobaczycie. Poszli więc i zobaczyli, gdzie mieszka, i tego dnia zostali już u Niego. Było to około godziny szesnastej. 40Andrzej, brat Szymona Piotra, był jednym z tych dwóch, którzy usłyszeli słowa Jana i poszli za Jezusem. 41Odszukał on najpierw swego brata Szymona i tak powiedział: Znaleźliśmy Mesjasza (to znaczy: Chrystusa). 42Przyprowadził go też do Jezusa. Jezus zaś przyjrzał mu się uważnie i powiedział: Ty jesteś Szymon, syn Jana; ty będziesz nazywał się Kamień (to znaczy: Piotr).
43Z nastaniem dnia Jezus zamierzał wyruszyć do Galilei. Właśnie wtedy spotkał Filipa i zwrócił się do niego: Chodź za Mną! 44Filip był z Betsaidy, z miasta Andrzeja i Piotra. 45Natknął się on na Natanaela i powiedział: Znaleźliśmy Tego, o którym pisał Mojżesz w Prawie, a także prorocy — Jezusa z Nazaretu, syna Józefa. 46A Natanael odpowiedział: Czy z Nazaretu może być coś dobrego? Filip na to: Przyjdź i sam się przekonaj. 47Gdy Jezus zobaczył zbliżającego się Natanaela, powiedział o nim: Oto prawdziwy Izraelita, w którym nie ma udawania. 48Natanael zapytał: Skąd mnie znasz? A Jezus: Zanim cię zawołał Filip, widziałem cię pod figowcem. 49Mistrzu! — zawołał Natanael. — Ty jesteś Synem Boga, Ty jesteś Królem Izraela. 50Wtedy Jezus mu powiedział: Wierzysz dlatego, że widziałem cię pod figowcem? Zobaczysz o wiele więcej. 51I dodał: Ręczę i zapewniam: Zobaczycie otwarte niebo, a wokół Syna Człowieczego wstępujących i zstępujących aniołów Boga.
Obecnie wybrane:
Jana 1: SNP
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej