Zacznij tutaj | Pierwsze kroki z JezusemPrzykład

Ewangelia Marka 2-3 | Usprawiedliwiony i wybrany

Witaj ponownie na starcie. Dzisiaj czytamy drugi rozdział Ewangelii Marka, w którym zapisana jest jedna z moich ulubionych historii. W Biblii Jezus mówi na swój temat wielkie rzeczy – tak wielkie, że poniósł za nie śmierć. Jednak mówić może każdy. Pytanie brzmi – czy Jezus to udowodnił? W Ewangelii Marka 2 Jezus naucza w domu w Kafarnaum, ludzie się o tym dowiadują. Werset 2:

"Wtedy zeszło się tyle ludzi, że nawet przed drzwiami brakowało miejsca. On natomiast głosił im Słowo".

Zebrał się wielki tłum, a Jezus nauczał Słowa Bożego, czyli Biblii. Jezus zawsze koncentrował się na Słowie Bożym. Czynił też cuda, ale nazywał je znakami, znak zaś wskazuje na coś innego. Doskonały przykład znajdujemy w dzisiejszej historii. Werset 3:

"I oto przyszli do Niego ze sparaliżowanym. Nieśli go czterej mężczyźni. A ponieważ tłum był tak wielki, że nie mogli się przedostać do Jezusa, zdjęli dach nad Jego głową i przez otwór spuścili posłanie wraz z chorym. A Jezus, widząc ich wiarę, powiedział do sparaliżowanego: Synu, przebaczone są ci grzechy".

Hola, hola! Jeszcze raz. Czy On właśnie powiedział: "przebaczone są ci grzechy"? Ten mężczyzna przybył tam, żeby odzyskać zdrowie, nie po to, by mu wybaczono. Jednak Jezus wie, że grzech i przebaczenie to kwestie o ogromnym znaczeniu. Popatrz, co dzieje się dalej. Niektórzy będący tam żydowscy nauczyciele przeżyli szok. 

"Dlaczego On tak mówi? To obraża Boga. Bo kto poza Nim samym może przebaczać grzechy?". (Marka 2:7)

Jeśli chodzi o ostatnie zdanie, to mają rację. Twierdzenie, że przebacza się grzechy, było równoważne z tym, że posiada się boski autorytet. Jeśli nie było to prawdą, było bluźnierstwem, czyli bardzo poważnym grzechem. Jezus znał ich myśli, więc zadał pytanie. Werset 9:

"Co jest łatwiejsze? Powiedzieć sparaliżowanemu: Przebaczam ci grzechy? Czy polecić mu: Wstań, złóż posłanie i zacznij chodzić?".

Uwielbiam to pytanie. Pomyśl o tym. Co jest łatwiej powiedzieć? "Przebaczam ci grzechy". Łatwo to powiedzieć, ponieważ nie da się tego zobaczyć. Jednak o wiele trudniej to zrobić! Tylko Bóg może przebaczać grzechy! Jednak powiedzieć sparaliżowanemu mężczyźnie: "Wstań, złóż posłanie i zacznij chodzić" jest ryzykowne dlatego, że od razu można to zweryfikować. Wszyscy patrzą. Zatem w wersecie 10 Jezus kontynuuje:

"Przekonam was jednak, że Syn Człowieczy ma prawo przebaczać grzechy na ziemi. I tu powiedział do sparaliżowanego: Wstań, złóż posłanie i idź do domu. Na te słowa chory wstał, złożył posłanie i na ich oczach wyszedł. Widząc to, wszyscy wpadli w zdumienie".

Niesamowity cud – sparaliżowany człowiek chodzi! Jednak nie przegap znaku, który wskazuje na autorytet Jezusa. Jezus udowodnił, że posiada Boży autorytet przebaczania grzechów. Ponownie sięga po niego już w następnej historii. W wersecie 13 Jezus naucza nad jeziorem i widzi Lewiego, pracującego jako celnik. Musisz wiedzieć, że w tamtych czasach gardzono celnikami, ponieważ byli oni nieuczciwi i pobierali nadmierne podatki, przy czym dla siebie zachowywali więcej pieniędzy niż przekazywali władzy. Chciwi nikczemnicy. A Jezus podszedł do Lewiego i

"zwrócił się do niego: Chodź za Mną. Lewi wstał i poszedł za Nim". (2:14)

Kolejny raz słyszymy te same słowa, to samo zaproszenie. Jednak tym razem Jezus zaprasza grzesznika – bardzo złą osobę. A Lewi przyjmuje zaproszenie! Na kolacji, na którą Lewi zaprasza Jezusa z uczniami jest jeszcze więcej grzeszników. Było to wyjątkowo trudne do zrozumienia dla faryzeuszy. Faryzeusze byli religijnymi liderami, którzy osądzali innych, a siebie uważali za sprawiedliwych. Nie mogli tego zrozumieć – skoro Jezus jest dobrym nauczycielem, to 

''dlaczego On z takimi ludźmi zasiada przy jednym stole?" (2:16)

Werset 17 to przenikliwe stwierdzenie:

"Gdy Jezus to usłyszał, powiedział im: Chorzy, a nie zdrowi potrzebują lekarza. Nie przyszedłem wzywać sprawiedliwych, lecz grzeszników".

Nie przegap tego. Jezus wybrał grzeszników. Lewi był grzesznikiem. Grzesznikami byli jego przyjaciele. Tak jak lekarz przychodzi, aby leczyć chorych, Jezus przychodzi, aby wybaczać i leczyć grzeszników – aby czynić ich sprawiedliwymi. Sprawiedliwy to ktoś, kto jest w porządku przed Bogiem. To ważne słowo. Znasz to uczucie między dwojgiem ludzi, kiedy ich relacja jest w porządku – kiedy nic nie stoi pomiędzy wami? I pewnie znasz to uczucie, kiedy relacja nie jest w porządku – kiedy pomiędzy wami jest ściana, ponieważ to ty zawaliłeś. Taka jest nasza relacja z Bogiem. Grzech nas oddzielił. Postąpiliśmy źle. Jednak Ewangelia – wspaniała wiadomość – jest taka, że Jezus przyszedł, aby znów sprawić żebyśmy byli w porządku. On wybacza grzechy i nazywa nas sprawiedliwymi. Od nas chce tylko wiary. Sprawiedliwi przez wiarę. Co jeszcze bardziej niesamowite, Jezus wybiera grzeszników, czyni ich sprawiedliwymi i wysyła ich, aby służyli Bogu. W rozdziale 3 przeczytamy, jak Jezus powołuje grupę dwunastu i ustanawia ich apostołami. Uczeń podąża, apostoł jest posłany – jak ambasador. A na liście dwunastu jest Lewi, tylko jego imię zostało zmienione na Mateusz. Jezus wybiera grzeszników, wybacza im, leczy ich, odmienia i wysyła, aby przekazali innym grzesznikom dobrą nowinę o tym, że Bóg ich kocha. Wspaniałe. Robi to nieustannie nawet teraz. Przeczytaj dziś Ewangelię Marka 2 i 3. Jeśli masz czas, wybierz "Czytaj cały rozdział", żeby poznać całą historię. Spotkamy się ponownie w rozdziale 4.

Do przemyślenia i omówienia

• Jak myślisz, dlaczego przywódcom religijnym tak trudno było zaakceptować to, że Jezus jadał z grzesznikami?
• Jezus w wersecie 2:17 stwierdza dosadnie: "Chorzy, a nie zdrowi potrzebują lekarza. Nie przyszedłem wzywać sprawiedliwych, lecz grzeszników". Co to oznacza dla ciebie?
• Jaką rolę w twoim życiu pełni przebaczenie? Podziel się swoją historią.