ថ្ងៃសប្ប័ទនិងអំណរ

ពេលស្មឹងស្មាធិ៍

«តើគួរធ្វើអ្វីនៅថ្ងៃអាទិត្យ? គំនិតទាំង ៥០ កុំឱ្យអ្នកអផ្សុក!»

មានទស្សនាវដ្ដីមួយបានដាក់ចំណងជើងយ៉ាងដូច្នេះ ដើម្បីទាញចំណាប់អារម្មណ៍របស់អ្នក។ ថ្ងៃសម្រាកត្រូវបានគេផ្ដល់ជាគំនិត ដោយមានសកម្មភាពកម្សាន្តសប្បាយមិនស្រាកស្រាន្ត ឬក៏ថាត្រូវតែមានដំណើរពេញដោយរឿងសប្បាយៗជាច្រើន។ គោលដៅចម្បង នោះគឺថាត្រូវធ្វើយ៉ាងម៉េច ឱ្យតែអ្នកទទួលបាននូវភាពសប្បាយរីករាយ។ តែទោះជាយ៉ាងនេះក្ដី អំណរដូចជាមិនសូវមាននៅក្នុងរូបភាពនេះទេ។ បទពិសោធន៍រីករាយនិងភាពសប្បាយ នោះវាអាចបង្កើតឱ្យមានឡើងនៅពេលក្រោយបាន តែនៅគ្រាណាដែលពេលនោះវាកន្លងផុតទៅ នោះអារម្មណ៍ដែលបានមកពីពេលអស់ទាំងនោះ ក៏វារលាយបាត់អស់ទៅជាមួយគ្នាដែរ។ អ្វីដែលនៅសេសសល់ នោះមានតែក្ដីប៉ងប្រាថ្នាចង់បានបទពិសោធន៍សប្បាយៗលើសជាងនេះតែប៉ុណ្ណោះ។ មនុស្សម្នាគេកំពុងតែស្រេករកសុភមង្គលដែលស្វែងរកឃើញនៅក្នុងបទពិសោធន៍អស់ទាំងនោះ។ នៅឡើយ តើឱ្យក្ដីប៉ងប្រាថ្នាសម្រាប់អំណរនិងសុភមង្គលបានបំពេញដោយរបៀបណា បើមនុស្សគេប្រឹងតែរត់ដេញតាមចាប់ខ្យល់យ៉ាងដូច្នេះ? ហើយតើនឹងមានរឿងអ្វីកើតឡើងទៅវិញ ប្រសិនបើពពកនៃក្ដីឈឺចាប់និងទុក្ខសោកបាំងរាល់បទពិសោធន៍ដ៏អស្ចារ្យទាំងអស់នោះ ឱ្យទៅជាងងឹត? ចម្លើយសម្រាប់សំណួរអស់ទាំងនេះ នោះគឺសាមញ្ញ និងពិបាកយល់ដែរក្នុងពេលតែមួយ។

ប្រសិនបើអំណរគ្រាន់តែផ្សាភ្ជាប់ទៅនឹងបទពិសោធន៍ដ៏ស្រស់បំព្រងនិងរីករាយ នោះវាមិនមែនជាអំណរដ៏ពិតប្រាកដទេ។ អំណរដែលព្រះប្រទានដល់យើងតាមរយៈថ្ងៃសប្ប័ទ នោះមានន័យជ្រៅនិងពុំអាចមានអ្វីមកយកវាចេញបានឡើយ។ ព្រះអង្គប្រទានដល់យើងនូវទីកន្លែងនិងពេលវេលាសម្រាប់ឱ្យយើងបានសាងមេត្រីភាពជាមួយនឹងទ្រង់។ នៅពេលដែលយើងនៅជិតស្និទ្ធនឹងព្រះ នោះយើងដូចជាអាចចាប់អំណរដ៏ពិតបានអញ្ចឹង។ អំណរប្រភេទនេះ គឺវាមានសភាពហួសលើសពីក្ដីប៉ងប្រាថ្នាដែលយើងអាចគិតនឹកឃើញពីអំណរដទៃទាំងឡាយទៅទៀត។ យើងអាចបំពេញដោយអំណរដ៏មានន័យនៅក្នុងព្រះវត្តមាននៃព្រះ ទោះបីជាព្រលឹងរបស់យើងកំពុងតែទួញយំក៏ដោយ។ អំណរជាក់លាក់នេះគឺបំពាក់បំប៉នឱ្យយើងមាននូវទស្សនៈថ្មី ហើយវាផ្ដល់នូវការគាំទ្រដល់យើង នៅក្នុងគ្រាដែលយើងជួបទុក្ខលំបាក។ អំណរនេះគឺហូរមកពីព្រះហឫទ័យនៃព្រះផ្ទាល់ ដោយវាហូរមកចំក្នុងដួងចិត្តរបស់យើងតែម្ដង។ វាគឺជាសារបង្ហាញពីក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះ សម្រាប់រូបយើងរាល់គ្នា។

ប្រសិនបើព្រះ ទ្រង់ផ្ទាល់ អបអររីករាយចំពោះរាល់គ្រប់អ្វីៗដែលព្រះអង្គបានបង្កើតនៅថ្ងៃទី ៧ តើយើងមិនគួរមានហេតុផលធំជាងនេះយ៉ាងណាទៅទៀត ក្នុងការអបអរសាទរសប្បាយ ក្នុងនាមយើងជាដៃគូជាមួយនឹងព្រះអង្គ នៅក្នុងរាជ្យនគររបស់ព្រះអង្គ? នៅពេលយើងដឹងថាជីវិតរបស់យើងស្ថិតនៅក្នុងព្រះហស្ដនៃព្រះដ៏ជាម្ចាស់គ្រប់គ្រងលើរាល់គ្រប់អ្វីៗទាំងអស់ ហើយដឹងថារាល់គ្រប់អ្វីៗដែលយើងមាននិងត្រូវការ គឺស្ថិតនៅក្នុងព្រះអង្គ នោះដួងចិត្តយើងនឹងមិនអាចធ្វើអ្វីបាន ក្រៅពីអបអរសាទរតែប៉ុណ្ណោះ។ នេះហើយជាអត្ថន័យពិតនៃថ្ងៃសសប្ប័ទ។

ដោយសារតែអំណរព្រះផ្ដល់ឱ្យយើងនិងអំណរនោះស្ថិតនៅក្នុងព្រះអង្គ នោះយើងអាចសប្បាយរីករាយកាន់តែជ្រាលជ្រៅ ចំពោះព្រះអំណោយទានរបស់ព្រះ។ ព្រះអំណោយទាននោះ គឺថាយើងអាចដើរទាំងមានភាពស្ញប់ស្ញែងចំពោះរាល់អ្វីៗដែលព្រះបានបង្កើត។ ដូចជាសប្បាយរីករាយនៅពេលយើងមានពេលទទួលទានអាហារជាមួយមិត្តភក្តិ ឬអបអរសាទរជាមួយក្រុមគ្រួសារទាំងមូលរបស់យើង។ ថ្ងៃអាទិត្យមិនគួរក្លាយទៅជាថ្ងៃដែលយើងតម ដោយបដិសេធអ្វីៗដែលខ្លួនចង់ធ្វើនោះឡើយ។ យើងអាចរីករាយថ្ងៃនោះជាថ្ងៃដែលមានការរួមប្រកបគ្នា និងអបអរសាទររួមជាមួយនឹងគ្នាទៅវិញ។

សំណួរសម្រាប់ឆ្លុះបញ្ចាំង

• តើឱ្យខ្ញុំអាចបញ្ចេញនូវអំណរនៃព្រះដែលខ្ញុំមាននៅថ្ងៃអាទិត្យបានដោយរបៀបណា?


• ព្រះគម្ពីរចែងថា៖ «ដ្បិតអំណររបស់ព្រះអង្គគឺជាកម្លាំងនៃខ្ញុំ» (នេហេមា ៨៖១០)។ តើកម្លាំងនិងអំណាចរបស់ខ្ញុំ កំណត់ដោយអំណរនៃព្រះអម្ចាស់ ឬក៏កំណត់ដោយស្ថានភាពរបស់ខ្ញុំ?


• តើឱ្យខ្ញុំអាចសប្បាយរីករាយជាមួយនឹងអំណោយទាននៃព្រះ ដោយមិនចង់បានអ្វីថែមទៀតជានិច្ចកាលដែរឬ?

ប្រធានបទសម្រាប់អធិស្ឋាន

• យើងអធិស្ឋានសូមឱ្យព្រះបង្ហាញដល់យើងសាជាថ្មី នូវរបៀបដែលយើងអាចសប្បាយរីករាយនៅក្នុងថ្ងៃសប្ប័ទជាមួយនឹងព្រះអង្គ។


• យើងសូមអធិស្ឋានសម្រាប់អំណរពីស្ថានសួគ៌ ដែលឱ្យយើងមានកម្លាំងក្នុងជីវិតសាជាថ្មី ដោយពុំគិតពីស្ថានភាពរបស់យើង។


• យើងអធិស្ឋានសូមឱ្យថ្ងៃសប្ប័ទមានលក្ខណៈស្របដោយព្រះវិញ្ញាណ ដែលជាអង្គបញ្ឆេះនូវអំណរក្នុងយើង។


• យើងសូមអធិស្ឋានថាក្រុមជំនុំរបស់យើងនឹងអបអរសាទរជាមួយនឹងអំណាចចេស្ដានៃអំណរដ៏ហូរហៀរ។


• យើងសូមកែប្រែចិត្តជាថ្មី ចំពោះរាល់ពេលវេលាដែលយើងផ្ដោតតែទៅលើអំណោយទាននៃព្រះ ប៉ុន្តែភ្លេចឈឹងចំពោះព្រះ ដែលជាម្ចាស់ប្រទានអំណោយទានអស់ទាំងនោះ។

លំនាំអធិស្ឋាន

ឱ ព្រះអម្ចាស់អើយ យើងខ្ញុំសូមអរគុណទ្រង់ ដោយសារតែព្រះវត្តមានទ្រង់ គឺជាអ្វីដែលយើងត្រូវការតែប៉ុណ្ណោះ។ នៅក្នុងព្រះអង្គ យើងស្វែងរកឃើញអំណរដ៏ហូរហៀរ។ យើងខ្ញុំសូមងាកភ្នែករបស់យើងខ្ញុំទៅចំពោះព្រះអង្គ ហើយសរសើរតម្កើងព្រះអង្គ ដ្បិតព្រះអង្គជាព្រះជាម្ចាស់ និងជាព្រះមហាក្សត្រ។ សូមអរគុណព្រះអង្គដែលបានបង្ហាញដល់យើងខ្ញុំពីរបៀបនៃការលើកតម្កើងនិងការអបអរសាទរចំពោះព្រះអង្គនៅថ្ងៃសប្ប័ទ។ សូមអរគុណទ្រង់ ដែលព្រះអង្គកាន់ជីវិតរបស់យើងខ្ញុំនៅក្នុងព្រះហស្ដ ហើយព្រះអង្គគឺជាប្រភពនៃសុភមង្គលរបស់យើង។ អាមែន។

ដោយ៖ ដេបូរ៉ា ហ្ស៊ីមឺមេន (Deborah Zimmermann) ប្រធានប្រតិបត្តិនៃការអធិស្ឋាន 24-7 ប្រចាំប្រទេសស្វីស។