Cofio'r cyfan mae Duw wedi'i wneud.

Diwenwyno'r enaid

Y cynllun darllen gwell

Gweithredoedd o Edifeirwch

Profi Duw’n dy adnewyddu

Emosiynau Sanctaidd - Ymatebion Beiblaidd i Bob Her

Defnyddio dy amser ar gyfer Duw

Eliseus: Hanes Ffydd Anhygoel

Mae credu Duw yn beth da beth bynnag sy'n bod

Wedi Newid: Camau Nesaf i Fywyd Newydd

Beibl Cymraeg Newydd Testament Newydd Audio 2010

Y Llais - Y Beibl Cymraeg Newydd Testament Newydd 2010

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch15" data-usfm="JHN.15">
 <div class="label">15</div><div class="s">Iesu, y Wir Winwydden</div><div class="m"> 1&#8220;Myfi yw'r wir winwydden, a'm Tad yw'r gwinllannwr. 2Y mae ef yn torri i ffwrdd bob cangen ynof fi nad yw'n dwyn ffrwyth, ac yn glanhau pob un sydd yn dwyn ffrwyth, er mwyn iddi ddwyn mwy o ffrwyth. 3Yr ydych chwi eisoes yn l&#226;n trwy'r gair yr wyf wedi ei lefaru wrthych. 4Arhoswch ynof fi, a minnau ynoch chwi. Ni all y gangen ddwyn ffrwyth ohoni ei hun, heb iddi aros yn y winwydden; ac felly'n union ni allwch chwithau heb i chwi aros ynof fi. 5Myfi yw'r winwydden; chwi yw'r canghennau. Y mae'r sawl sydd yn aros ynof fi, a minnau ynddo yntau, yn dwyn llawer o ffrwyth, oherwydd ar wah&#226;n i mi ni allwch wneud dim. 6Os na fydd rhywun yn aros ynof fi, caiff ei daflu i ffwrdd fel y gangen ddiffrwyth, ac fe wywa; dyma'r canghennau a gesglir, i'w taflu i'r t&#226;n a'u llosgi. 7Os arhoswch ynof fi, ac os erys fy ngeiriau ynoch chwi, gofynnwch am beth a fynnwch, ac fe'i rhoddir ichwi. 8Dyma sut y gogoneddir fy Nhad: trwy i chwi ddwyn llawer o ffrwyth a bod yn ddisgyblion i mi. 9Fel y mae'r Tad wedi fy ngharu i, yr wyf finnau wedi eich caru chwi. Arhoswch yn fy nghariad i. 10Os cadwch fy ngorchmynion fe arhoswch yn fy nghariad, yn union fel yr wyf fi wedi cadw gorchmynion fy Nhad, ac yr wyf yn aros yn ei gariad ef.</div><div class="p"> 11&#8220;Yr wyf wedi dweud hyn wrthych er mwyn i'm llawenydd i fod ynoch, ac i'ch llawenydd chwi fod yn gyflawn. 12Dyma fy ngorchymyn i: carwch eich gilydd fel y cerais i chwi. 13Nid oes gan neb gariad mwy na hyn, sef bod rhywun yn rhoi ei einioes dros ei gyfeillion. 14Yr ydych chwi'n gyfeillion i mi os gwnewch yr hyn yr wyf fi'n ei orchymyn ichwi. 15Nid wyf mwyach yn eich galw yn weision, oherwydd nid yw'r gwas yn gwybod beth y mae ei feistr yn ei wneud. Yr wyf wedi eich galw yn gyfeillion, oherwydd yr wyf wedi gwneud yn hysbys i chwi bob peth a glywais gan fy Nhad. 16Nid chwi a'm dewisodd i, ond myfi a'ch dewisodd chwi, a'ch penodi i fynd allan a dwyn ffrwyth, ffrwyth sy'n aros. Ac yna, fe rydd y Tad i chwi beth bynnag a ofynnwch ganddo yn fy enw i. 17Dyma'r gorchymyn yr wyf yn ei roi i chwi: carwch eich gilydd.</div><div class="s">Casineb y Byd</div><div class="m"> 18&#8220;Os yw'r byd yn eich cas&#225;u chwi, fe wyddoch ei fod wedi fy nghas&#225;u i o'ch blaen chwi. 19Pe baech yn perthyn i'r byd, byddai'r byd yn caru'r eiddo'i hun. Ond gan nad ydych yn perthyn i'r byd, oherwydd i mi eich dewis chwi allan o'r byd, y mae'r byd yn eich cas&#225;u chwi. 20Cofiwch y gair a ddywedais i wrthych: &#8216;Nid yw unrhyw was yn fwy na'i feistr.&#8217; Os erlidiasant fi, fe'ch erlidiant chwithau; os cadwasant fy ngair i, fe gadwant yr eiddoch chwithau. 21Fe wn&#226;nt hyn oll i chwi o achos fy enw i, am nad ydynt yn adnabod yr hwn a'm hanfonodd i. 22Pe buaswn i heb ddod a llefaru wrthynt, ni buasai ganddynt bechod. Ond yn awr nid oes ganddynt esgus am eu pechod. 23Y mae'r sawl sy'n fy nghas&#225;u i yn cas&#225;u fy Nhad hefyd. 24Pe na buaswn wedi gwneud gweithredoedd yn eu plith na wnaeth neb arall, ni buasai ganddynt bechod. Ond yn awr y maent wedi gweld, ac wedi cas&#225;u fy Nhad a minnau. 25Ond rhaid oedd cyflawni'r gair sy'n ysgrifenedig yn eu Cyfraith hwy: &#8216;Y maent wedi fy nghas&#225;u heb achos.&#8217;</div><div class="p"> 26&#8220;Pan ddaw'r Eiriolwr a anfonaf fi atoch oddi wrth y Tad, sef Ysbryd y Gwirionedd, sy'n dod oddi wrth y Tad, bydd ef yn tystiolaethu amdanaf fi. 27Ac yr ydych chwi hefyd yn tystiolaethu, am eich bod gyda mi o'r dechrau.</div><div class="b"></div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch16" data-usfm="JHN.16">
 <div class="label">16</div><div class="m"> 1&#8220;Yr wyf wedi dweud y pethau hyn wrthych i'ch cadw rhag cwympo. 2Fe'ch torrant chwi allan o'r synagogau; yn wir y mae'r amser yn dod pan fydd pawb fydd yn eich lladd chwi yn meddwl ei fod yn offrymu gwasanaeth i Dduw. 3Fe wn&#226;nt hyn am nad ydynt wedi adnabod na'r Tad na myfi. 4Ond yr wyf wedi dweud y pethau hyn wrthych er mwyn ichwi gofio, pan ddaw'r amser iddynt ddigwydd, fy mod i wedi eu dweud wrthych.</div><div class="s">Gwaith yr Ysbryd</div><div class="m">&#8220;Ni ddywedais hyn wrthych o'r dechrau, oherwydd yr oeddwn i gyda chwi. 5Ond yn awr, yr wyf yn mynd at yr hwn a'm hanfonodd i, ac eto nid yw neb ohonoch yn gofyn i mi, &#8216;Ble'r wyt ti'n mynd?&#8217; 6Ond am fy mod wedi dweud hyn wrthych, daeth tristwch i lenwi eich calon. 7Yr wyf fi'n dweud y gwir wrthych: y mae'n fuddiol i chwi fy mod i'n mynd ymaith. Oherwydd os nad af, ni ddaw'r Eiriolwr atoch chwi. Ond os af, fe'i hanfonaf ef atoch. 8A phan ddaw, fe argyhoedda ef y byd yngl&#375;n &#226; phechod, a chyfiawnder, a barn; 9yngl&#375;n &#226; phechod am nad ydynt yn credu ynof fi; 10yngl&#375;n &#226; chyfiawnder oherwydd fy mod i'n mynd at y Tad, ac na chewch fy ngweld ddim mwy; 11yngl&#375;n &#226; barn am fod tywysog y byd hwn wedi cael ei farnu.</div><div class="p"> 12&#8220;Y mae gennyf lawer eto i'w ddweud wrthych, ond ni allwch ddal y baich ar hyn o bryd. 13Ond pan ddaw ef, Ysbryd y Gwirionedd, fe'ch arwain chwi yn#16:13 Yn &#244;l darlleniad arall, at. yr holl wirionedd. Oherwydd nid ohono'i hun y bydd yn llefaru; ond yr hyn a glyw y bydd yn ei lefaru, a'r hyn sy'n dod y bydd yn ei fynegi i chwi. 14Bydd ef yn fy ngogoneddu i, oherwydd bydd yn cymryd o'r hyn sy'n eiddo i mi ac yn ei fynegi i chwi. 15Y mae pob peth sydd gan y Tad yn eiddo i mi. Dyna pam y dywedais ei fod yn cymryd o'r hyn sy'n eiddo i mi ac yn ei fynegi i chwi.</div><div class="s">Troi Tristwch yn Llawenydd</div><div class="m"> 16&#8220;Ymhen ychydig amser, ni byddwch yn fy ngweld i ddim mwy, ac ymhen ychydig wedyn, fe fyddwch yn fy ngweld.&#8221; 17Yna meddai rhai o'i ddisgyblion wrth ei gilydd, &#8220;Beth yw hyn y mae'n ei ddweud wrthym, &#8216;Ymhen ychydig amser, ni byddwch yn fy ngweld i, ac ymhen ychydig amser wedyn, fe fyddwch yn fy ngweld&#8217;, ac &#8216;Oherwydd fy mod i'n mynd at y Tad&#8217;? 18Beth,&#8221; meddent, &#8220;yw'r &#8216;ychydig amser&#8217; yma y mae'n s&#244;n amdano? Nid ydym yn deall am beth y mae'n siarad.&#8221; 19Sylweddolodd Iesu eu bod yn awyddus i'w holi, ac meddai wrthynt, &#8220;Ai dyma'r hyn yr ydych yn ei drafod gyda'ch gilydd, fy mod i wedi dweud, &#8216;Ymhen ychydig amser, ni byddwch yn fy ngweld i, ac ymhen ychydig amser wedyn, fe fyddwch yn fy ngweld&#8217;? 20Yn wir, yn wir, rwy'n dweud wrthych, y byddwch chwi'n wylo ac yn galaru, a bydd y byd yn llawenhau. Byddwch chwi'n drist, ond fe droir eich tristwch yn llawenydd. 21Y mae gwraig mewn poen wrth esgor, gan fod ei hamser wedi dod. Ond pan fydd y baban wedi ei eni, nid yw hi'n cofio'r gwewyr ddim mwy gan gymaint ei llawenydd fod plentyn wedi ei eni i'r byd. 22Felly chwithau, yr ydych yn awr mewn tristwch. Ond fe'ch gwelaf chwi eto, ac fe lawenha eich calon, ac ni chaiff neb ddwyn eich llawenydd oddi arnoch. 23Y dydd hwnnw ni byddwch yn holi dim arnaf. Yn wir, yn wir, rwy'n dweud wrthych, beth bynnag a ofynnwch gan y Tad yn fy enw i, bydd ef yn ei roi ichwi. 24Hyd yn hyn nid ydych wedi gofyn dim yn fy enw i. Gofynnwch, ac fe gewch, ac felly bydd eich llawenydd yn gyflawn.</div><div class="s">Yr Wyf Fi wedi Gorchfygu'r Byd</div><div class="m"> 25&#8220;Yr wyf wedi dweud y pethau hyn wrthych ar ddamhegion. Y mae amser yn dod pan na fyddaf yn siarad wrthych ar ddamhegion ddim mwy, ond yn llefaru wrthych yn gwbl eglur am y Tad. 26Yn y dydd hwnnw, byddwch yn gofyn yn fy enw i. Nid wyf yn dweud wrthych y byddaf fi'n gwedd&#239;o ar y Tad drosoch chwi, 27oherwydd y mae'r Tad ei hun yn eich caru chwi, am i chwi fy ngharu i a chredu fy mod i wedi dod oddi wrth Dduw. 28Deuthum oddi wrth y Tad, ac yr wyf wedi dod i'r byd; bellach yr wyf yn gadael y byd eto ac yn mynd at y Tad.&#8221; 29Meddai ei ddisgyblion ef, &#8220;Dyma ti yn awr yn siarad yn gwbl eglur; nid ar ddameg yr wyt yn llefaru mwyach. 30Yn awr fe wyddom dy fod yn gwybod pob peth, ac nad oes arnat angen i neb dy holi. Dyna pam yr ydym yn credu dy fod wedi dod oddi wrth Dduw.&#8221; 31Atebodd Iesu hwy, &#8220;A ydych yn credu yn awr? 32Edrychwch, y mae amser yn dod, yn wir y mae wedi dod, pan gewch eich gwasgaru bob un i'w le ei hun, a'm gadael i ar fy mhen fy hun. Ac eto, nid wyf ar fy mhen fy hun, oherwydd y mae'r Tad gyda mi. 33Yr wyf wedi dweud hyn wrthych er mwyn i chwi, ynof fi, gael tangnefedd. Yn y byd fe gewch orthrymder, ond codwch eich calon, yr wyf fi wedi gorchfygu'r byd.&#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

Stori'r PasgSampl

Ysgrythur

Am y Cynllun hwn

Cynlluniau Tebyg