Не турбуйся ні пра штоУзор

Што, калі трывога можа дапамагчы табе зблізіцца з Ісусам? Джордан цэлы год маліўся аб перамозе над трывогай, пакуль не знайшоў нешта лепшае - больш блізкія адносіны з Ісусам. Магчыма, ты знаходзішся ў падобных абставінах:

"Мне здаецца, што я памру."

Летась, дакладна гэтая думка і прыходзіла мне ў галаву шматлікімі начамі бяз сну. Я намагаўся заснуць, але прачынаўся, апанаваны страхам, без аніякае на тое падставы. Ціснула ў грудзях. Мне здавалася, што я задыхаўся, і часам я ня мог дыхаць. Тое паўтаралася, і я нарэшце ішоў спаць на канапу, каб больш не будзіць жонку.

Аднаго дня я пайшоў да лекара і патлумачыў мае сымптомы - боль у грудзях, праблемы з засынаньнем, панічныя атакі. Пасьля некалькіх аналізаў на працягу некалькіх візытаў, ён паставіў мне дыягназ: трывожны разлад. Ці магу я быць тут шчырым з табою? Я адчуў, нібыта пацярпеў няўдачу як хрысьціянін. Я ж, здаецца, маліўся аб гэтым яксьлед. "У мяне не павінна быць аніякага трывожнага разладу, - думаў я. - У мяне павінен быць супакой, а не згрызоты, Ісус загадаў тое!"

Я паслухаўся парады майго лекара ды пачаў прымаць маленькую дозу лекаў, і працягваў маліцца, каб трывога проста зьнікла. Я не хацеў больш змагацца зь ёю.

У 2 Карынцянаў 12, Павал кажа пра "бадыль" у сваім целе. Хоць мы ніколі і не даведаемся, што ў Паўла быў за "бадыль", трывога дакладна шмат каму можа падавацца бадылём, улучаючы мяне. Павал сказаў, што ён тройчы прасіў Госпада адвесьці яго, але замест таго Ісус сказаў яму: "Досыць табе ласкі Маёй, бо моц Мая спаўняецца ў слабасьці."

Нам досыць Ісусавае ласкі ва ўсякіх абставінах. Пачаўшы маліцца аб аздараўленьні, я пачаў збліжацца з Ісусам. Як і ад Паўла, Ісус не адвёў ад мяне майго "бадыля". Але цяпер я часьцей чытаю Ягонае Слова і малюся нашмат больш, чым раней.

Я думаў, што мне патрэбна было пазбавіцца трывогі. Насамрэч, мне было патрэбна больш Ісуса. Я не кажу, што калі б я меў больш блізкія адносіны з Ісусам, у мяне не было б трывогі. І я ня кіну маліцца аб тым, каб трывога зьнікла. Я працягваю маліцца аб вызваленьні ад гэтага бадыля, як тое рабіў Павал.

Але са мной адбываецца нешта лепшае за хуткае вызваленьне ад трывогі: я разьвіваю глыбейшае разуменьне Бога і больш блізкія адносіны зь Ім.

Замест таго, каб проста маліцца пра супакой, я набліжаюся да Князю Супакою. Калі я пачынаю непакоіцца пра маю будучыню, я нагадваю сабе, што Ён ёсьць Альфа і Амэга - пачатак і канец, першы і апошні.

Я маліўся, каб мая трывога пакінула мяне, але я знайшоў нешта лепшае: Ісусаву прысутнасьць у маім жыцьці, якая напаўняе мяне любоўю нават калі мне трывожна.

Джордан