'n Paasfees en KersgebeureVoorbeeld

Ek was daar.
Ek het alles gesien.
Die engel wat my vertel het ek sal die Seun van God in die wêreld bring,
die kyk in Josef se oë toe hy gedink het ek het hom verraai
en toe hy my van sy droom vertel het.
Die oënskynlik eindelose pad na Betlehem vir die sensus,
en later die reis na Jerusalem om die tempel te besoek en vriende in die stad te ontmoet.

Ek het gesien hoe Hy sy eerste treetjies gee en gesien hoe Hy struikel,
Ek en Josef het Hom geleer lees en daarna was Hy altyd in die sinagoge of het die rabbi's gevolg om vrae aan hulle te vra en na hulle verhale te luister.

Vandag was egter anders,
elke tree
en elke struikeling
was 'n foltering.
My Seun was skaars herkenbaar na hulle Hom genadeloos mishandel het.
Ek weet nie waar ek die krag gekry het om aan die voet van die kruis te staan nie,
maar Johannes was daar, saam met my en my Seun. Hy het na my gekyk en my gevra om vir Johannes te sorg en vir Johannes om vir my te sorg. Dit is moeilik om die liefde in sy oë te beskryf, maar dit het my gebroke hart met hoop gevul.

Ek het die geskenk van mirre onthou wat die reisigers vir ons gegee het; ek het die belofte van die engel onthou en dat my Seun soveel keer gesê het om nie bang te wees nie. Ek weet nie wat ná vandag sal gebeur nie, na hierdie aaklige dag nie, maar ek weet dat daar meer is, dat daar nog hoop is, dat selfs sy dood op so 'n brutale manier, betekenis kan hê en ons almal kan red. O Here, wees ons almal genadig.

Bid asseblief saam met my, sluit by my aan met hierdie woorde: Eer aan die Vader en aan die Seun en aan die Heilige Gees, soos dit in die begin was, nou is, en altyd sal wees. Amen.

Hierdie monoloog is oorspronklik gebruik as deel van 'n Goeie Vrydag Weg van Getuie-liturgie. Gebruik dit en die Skrif wat dit geïnspireer het om oor hierdie twee fundamentele gebeure na te dink.

Plaas jouself in Maria se skoene terwyl jy hierdie gebeure dophou, dink na oor haar ervaring van hierdie dag en van die opstanding.