Alle dingen nieuwVoorbeeld

Het christelijke leven is inderdaad paradoxaal. Wat Jezus dierbaar is, is tegengesteld aan waar wij ons vanuit onze menselijke natuur aan vastklampen. 

Twee Korinthiërs is een brief vol tegenstellingen. Het is een brief over het avontuurlijk geloof om alle hoop te vestigen op God, ook al voelt het bijna altijd veiliger en vertrouwder aan om terug te vallen op onze eigen kracht en trots. Het gaat ook over een blijvende vrede in de diepste diepten van je ziel. Die vrede komt wanneer onze zonden ons niet meer worden aangerekend, omdat God Zijn Zoon Jezus naar de wereld stuurde. Hij maakte onze zonden tot Zijn zonden. Paulus noemt dit verzoening. 

Toen Paulus in Korinthe aankwam, ergens in het begin van de jaren 50 van de eerste eeuw, was de stad op het hoogtepunt van haar ontwikkeling. Het was het middelpunt van het zuidelijke Griekse rijk, als het op handel aankwam. Korinthe bloeide, zij was rijk en doordrenkt van een mix van de Romeinse en Griekse cultuur. De oude stad Korinthe had alles wat je maar zou kunnen wensen. Maar wij weten ook: al hebben we alles wat we ooit hadden kunnen wensen, dan blijkt dat vaak toch niet te zijn wat we ten diepste echt wilden. 

De rijkdom van Korinthe had ook een schaduwzijde, net als bij onze moderne steden tegenwoordig. Prostitutie, slavernij en allerlei seksuele perversiteit smolten samen op haar grondgebied. Overal waren afgoden te vinden. 

Ik vind deze brief zo bemoedigend, want als de kerk in Korinthe kon werken, dan kan het dat ook in de plaatsen waar jij en ik wonen. Ik geef toe, soms denk ik dat de wereld te ver is gegaan met misbruik, racisme en verlies van morele waarden. Maar als het goede nieuws van Jezus Christus de prostituees, rijke onderdrukkers, heidenen en leiders van de synagogen van Korinthe kon veranderen, dan kan dat goede nieuws ook de mensen van onze steden vandaag de dag veranderen. Ik ben vaak geneigd te denken dat de mensen van God in een religieuze omgeving te vinden zijn. Maar zoals God Zijn mensen in Korinthe had, heeft hij vandaag ons in de plaatsen en culturen waarin wij leven. Twee Korinthiërs laat nog weer eens zien dat het licht van Gods kerk het helderst schijnt in de duisternis, en niet per se in de al verlichte heiligdommen.

Als je je door 2 Korinthiërs heen werkt, let dan goed op tegenstellingen. Let op de manier waarop Paulus onvoorwaardelijk van de Korinthiërs houdt. Wanneer je de opvallende verschillen overdenkt, vergeet dan nooit dat je de kracht hebt gekregen om prachtig te leven en je onmiskenbaar apart bent gezet. Dit is, omdat door Jezus' dood en opstanding, het oude is voorbijgegaan en het nieuwe is gekomen. En voor zover ik weet, is het oude eindeloos tegengesteld aan het nieuwe.