In onze plaats: Overdenkingen tijdens de vastentijd in een tijd van genadeVoorbeeld

Het is tijd



Als je ooit bij me thuis komt, zal het je als eerste opvallen dat ik iets heb met klokken--alleen al in mijn woonkamer staan er zes. Allemaal zijn ze mechanisch, het tikken en slaan heeft iets dat mijn ziel kalmeert. Diep vanbinnen zit een angst om te laat te komen. Wellicht dat al die klokken mijn vrees onderdrukken dat ik iets belangrijks mis.



Jezus wist altijd hoe laat het was--tijd voor genezing, tijd om les te geven, tijd om te berispen, tijd om je terug te trekken, tijd om een feestelijk diner bij te wonen. Zijn Vader liet hem weten wanneer het tijd was om te sterven. Jezus vertelde Zijn discipelen dat hun rondreizende onderwijzing bijna over was. "Vanaf die tijd begon Jezus zijn discipelen duidelijk te maken dat Hij naar Jeruzalem moet gaan om te lijden door toedoen van de oudsten, hoge priesters en Schriftgeleerden, en dat Hij gedood zal worden en op de derde dag weer op zal staan" (Mattheus 16:21). Hij wist dat Zijn koninklijke binnenkomst in Jeruzalem op Palmzondag zijn laatste zou zijn.



Een groot wonder vond plaats te midden van die palmbomen. Grote massa's mensen erkenden dat de stille Man op de nederige ezel hun Messias was, de vervulling van de Oudtestamentische Geschriften. Uit hun hosanna bleek dat ze wisten hoe laat het was - dat hun Koning rechtstreeks hun leven binnenreed en hun trouw opeiste.



Weet jij hoe laat het is? Het is tijd om je verlegenheid af te werpen en Jezus Christus weer aan te nemen als Heer en Koning. Door zijn Woord, door de spetters van het doopwater, door zijn lichaam en bloed gegeven tijdens het Avondmaal, benadert Jezus je vandaag net zo persoonlijk als Hij toen deed. De palmbomen moedigen je aan: aanbid Hem nu.