Wanneer geloof tekortschiet: 10 dagen over het vinden van God in de schaduw van twijfelVoorbeeld

Toen God in Exodus tegen Mozes zei dat hij zijn sandalen moest uitdoen, was dit omdat hij op heilige grond stond. Dat moet hem erg verrast hebben! Hij kende deze omgeving in de woestijn erg goed. Hij had er gewandeld als herder gedurende veertig jaar. Dit was de plaats waar Mozes werkte. In zijn gedachten was dit enkel gewone, stoffige, vuile, door schapen platgetrapte grond. Maar God zei dat het heilig was.

Wat als de grond waar jij nu bent doordrenkt is met heiligheid? Wat als elk detail van je leven doordrongen is van het silhouet van God? Wat als heel de atmosfeer rondom jou gevuld is met zijn stem?

God spreekt. Het zou weleens niet op de manier kunnen zijn die jij verwacht.

Hij spreekt door andere mensen heen. Zelfs door degenen die jou ergeren.

Hij spreekt door kunst: goede boeken, muziek, poëzie, liederen, en fotografie.

Hij kan spreken door dromen...

Hij spreekt door de schepping, als we de schoonheid inademen van hetgeen Hij gemaakt heeft.

Hij spreekt door overtuiging en het knagende gevoel dat iets verkeerd is. (Soms is het probleem niet de stilte van God maar het doofmakende geluid van de zonde. Zonde wil de luidste stem in ons leven zijn. Laat het niet gebeuren.)

Hij spreekt door onze pijn heen.

Hij spreekt in ons verlies.

Hij spreekt zelfs in onze twijfel.

Als God bestaat, dan is er niet zoiets als gewone grond. Het is allemaal heilig. Dit moment, nu, waar je ook bent, is heilig. God nodigt je uit om je sandalen uit te doen, op je knieën te gaan en te aanbidden.

Hij is hier.

De vingerafdrulkken van God zijn overal in jouw leven.