Geestelijke disciplines en evangelisatie Voorbeeld

Dag 9: Samenzijn

Ons geloof is niet van onszelf. In de individualistische culturen van de 21e eeuw geloven we misschien dat er twee belangrijke mensen zijn: God en onszelf. We groeien als leerlingen die denken te geloven dat we niemand anders nodig hebben, zolang we God hebben. Maar zelfs een vluchtige lezing van de Schrift vernietigt deze kijk op het christelijke geloof. Het Lichaam van Christus en de gehele gemeenschap van gelovigen — of het nu de Israëlieten zijn uit het Oude Testament, het Joodse volk uit Jezus' tijd, of de heidenen die geënt zijn in de stam — ze zijn allemaal familie. 

Theoloog en Bijbelgeleerde N.T. Wright zegt het zo: "Als God onze Vader is, is de kerk onze moeder." Dit zijn de woorden van de Zwitserse reformaticus Johannes Calvijn ... het is net zo onmogelijk, onnodig en ongewenst om alleen op jezelf christen te zijn, dan dat je alleen op jezelf een nieuwgeboren baby zou zijn." 

Prediker 4:9-12 zegt: 

"Twee mensen kunnen door samenwerking meer bereiken dan één. Als er één valt, helpt de ander hem overeind. Maar als er één valt en hij is alleen, zit hij in moeilijkheden. In een koude nacht kunnen twee mensen onder één deken elkaar verwarmen, maar hoe zou iemand in zijn eentje warm moeten worden? Iemand die alleen staat, kan worden aangevallen en verslagen, maar twee mensen kunnen elkaar te hulp komen en zo de overwinning behalen, drie is zelfs nog beter, want een koord dat uit drie strengen is gevlochten, is niet gemakkelijk te breken" (HTB).

De discipline van samenzijn start met de bereidheid en openheid om je kwetsbaar op te stellen naar anderen. Iedereen verlangt ernaar om gekend en geliefd te worden zoals hij is. In een wereld die gericht is op onze prestaties en onze onderscheidingen, verlangen we naar plekken waar we onszelf mogen zijn. Als we eerlijk zijn, kunnen we niet lang doen alsof, maar verlangen we ernaar om ons te verbinden met mensen die dezelfde gevoelens hebben. In samenzijn verbinden we ons ertoe om het goede, het slechte en het lelijke te tonen aan hen die met ons optrekken. 

In samenzijn willen we er ook naar streven om vaak samen te komen met onze gemeente. Handelingen 2:46-47 is ons voorbeeld:

"Elke dag kwamen zij in de tempel bijeen en waren één van hart en ziel. Zij aten bij elkaar thuis, blij en onbezorgd. Zij prezen God en het hele volk was hun goedgezind. En God zorgde dat er elke dag weer nieuwe mensen bijkwamen die gered werden" (HTB). 

Elke dag! Kun je je dat voorstellen? Wanneer zoeken wij tijdens ons drukke leven mogelijkheden om regelmatig samen te komen met anderen, zodat we God kunnen aanbidden en groeien in onze relatie met Hem, maar ook als Lichaam van Christus? Moeten we ons niet schuldig of beschaamd voelen omdat we elkaar niet elke dag ontmoeten? We proberen toch regelmatig samen te komen met anderen om te groeien en bemoedigd te worden in ons geloof, en vice versa? 

Het Schriftgedeelte in Handelingen 2 is nog niet afgelopen. In vers 47 lezen we nog een krachtige conclusie: "En God zorgde dat er elke dag weer nieuwe mensen bijkwamen die gered werden" (HTB). Samenzijn leidt naar evangelisatie! Hun aanbidding van God en groei in hun geloof leidde ertoe dat vanuit hun harten de goedheid van God overvloeide naar allen die ze ontmoetten! Petrus en Johannes pronkten ermee in Handelingen 4:20: "Wij kunnen gewoon niet zwijgen over wat wij hebben gezien en gehoord" (HTB). Evangelist D.L. Moody zei ooit: "Als een mens gevuld is met het Woord van God, kan hij niet zwijgen. Als een mens het Woord in zich heeft, moet hij spreken of sterven." 

Het geloof van anderen inspireert ons en leidt ons naar een groter getuigenis. En het samenzijn houdt een dubbele zegen in: we worden geleid naar een groter getuigenis én we hebben een gemeenschap van mensen die zich samen met ons kan verheugen in wat God doet door ons getuigenis heen! Echt samenzijn leidt tot samen huilen en samen blij zijn. Samen gaan we op weg in eenheid met als enige doel om God bekend te maken op alle mogelijke manieren in en door ons heen. 

Overdenkingsvragen: 

• Vind je het samenzijn met andere christenen moeilijk of gemakkelijk? Waarom?


• Geef eens een voorbeeld van een andere christen die jou gezegend heeft en/of gesproken heeft in je leven.


• Hoe dikwijls breng je tijd door met medechristenen?


• Hoe kan je beter investeren in andere christenen, zodat er meer regelmatige en vruchtbare evangelisatiegesprekken ontstaan?