Geestelijke disciplines en evangelisatie Voorbeeld

Dag 8: Onderwerping

Het boek Habakuk eindigt met een krachtige vorm van onderwerping: 

"Al zal de vijgenboom niet in bloei staan en er geen vrucht aan de wijnstok zijn, al zal de opbrengst van de olijfboom tegenvallen en zullen de velden geen voedsel voortbrengen, al zal het kleinvee uit de kooi verdwenen zijn en er geen rund in de stallen over zijn – ik zal dan toch in de HEERE van vreugde opspringen, mij verheugen in de God van mijn heil" (Habakuk 3:17-18, HTB).

Habakuk wist dat de dingen niet goed gingen. Toch keerde hij zich niet af van God. Job deed een soortgelijk iets enkele eeuwen daarvoor, net zoals David. Gods volmaaktekarakter geeft Hem eenzijdig het recht om zowel goede als slechte dingen over iedereen uit te storten. Mattheüs 5:45 zegt: "Want Hij laat zijn zon opgaan voor goede en slechte mensen. Hij laat het regenen voor rechtvaardigen en onrechtvaardigen" (HTB). 

De discipline van onderwerping begint met de erkenning van wie God is. William Booth zei ooit: "De grootheid van iemands kracht is de maat van zijn overgave." Jezus laat ons dit zien. Hij was in Gethsemane "en knielde met zijn gezicht op de grond en bad: ‘Vader! Als het mogelijk is, laat deze beker dan aan Mij voorbijgaan. Maar niet wat Ik wil moet gebeuren, maar wat U wilt" (Mattheüs 26:39, HTB). Hij onderwierp zich aan zijn Vader, van wie Hij wist dat Hij het goede in gedachten had voor iedereen. Hij stelde zijn vertrouwen in die Ene van wie Hij wist dat Hij betrouwbaar was.

Wij kunnen ons onderwerpen omdat we onder de sterke hand zijn van een God die redt. Onderwerping brengt ons juist op de plaats waar we moeten zijn. Psalm 91:4 beeldt dit op een zeer mooie manier uit: "Onder zijn vleugels vindt u bescherming en een toevluchtsoord. Zijn trouw is uw schild en weert de aanvallen van de tegenstander" (HTB). Wij zijn de schapen in zijn weide, en niet omgekeerd. Er is geen enkele reden om zijn controle als Koning en Herder over te nemen. Want met Hem zijn we veilig, maar zonder Hem zijn we niets. 

Onze onderdanige houding herinnert ons eraan dat God, als de Koning van ons leven, de Enige is die opdrachten kan geven. Onderwerping leidt naar evangelisatie. We onderwerpen ons en gehoorzamen alles wat God van ons vraagt. Evangelisatie is een daad van liefde, maar het vloeit voort uit een opdracht die ons gegeven werd: "Ga er daarom op uit om alle volken tot mijn leerlingen te maken…" (Mattheüs 28:19, HTB). Die gedachte mag ons misschien beangstigen. En daarom is het belangrijk ons dit te herinneren: als we ons onderwerpen aan de allesomvattende God, zullen we nooit alleen zijn. Jezus zegt: "En vergeet dit niet: Ik ben altijd bij u, tot het einde van de tijd" (Mattheüs 28:20, HTB). 

Onze evangelisatie is zijn evangelisatie. Als we dingen over Jezus delen, is het eigenlijk zijn Geest die het werk doet. Wanneer onze onderwerping dient om de liefde van Jezus te tonen en te delen aan anderen, is het een nederige houding van aanbidding. Het zal de Geest van God toelaten om in ons en door ons heen te werken.

Overdenkingsvragen: 

• Vind je onderwerping moeilijk of gemakkelijk? Waarom?


• Wanneer je aan onderwerping denkt, wat komt er dan in je op met het oog op je leven? 


• Wat is de relatie tussen onderwerping en een discipel zijn van Christus?


• Hoe kan onderwerping ons leiden naar meer regelmatige en vruchtbare evangelisatiegesprekken?