इस्टरसम्बन्धी कथानमूना

शनिबार



एक जना स्त्रीले आफ्नो भाँडो फुटाएर आफ्नो सबै अत्तर खन्याइन् । तिनले आफ्नो मूल्यवान वस्तु पूरै खेर फालिन् । शीशी फुटाएर भन्नाले वर्तमान वा पछि उक्त वस्तु आफ्नो प्रयोगको लागि उनीसँग कत्ति पनि बाँकी रहेन । उनले विगत र वर्तमानमा भएका साथै भविष्यमा आफूसँग रहने सबै कुरा उहाँलाई दिइन् । येशूले भन्नुभयो कि मानिसहरूले उनको उल्लेखनीय प्रेमलाई सधैंभरि सम्झनेछन् । त्यसपछि अन्तिम भोजमा, उही शब्दहरू फेरि देखा प¥यो । उहाँले आफ्नो शरीर भाँच्नुभयो र हाम्रो लागि आफ्नो रगत खन्याउनुभयो । यस पटक जब तपाईंले येशूले भन्नुभएको पढ्नुहुनेछ, “मेरो सम्झनामा यो गर्ने गर“ रोटी र दाखरसको मात्र चित्रण नगर्नुहोस् । प्रभुभोजलाई यसले हामीलाई के गर्न भनेर भन्छ भन्ने तस्वीरको रूपमा बुझ्नुहोस् । उहाँले हामीलाई के गर्नुभयो भनेर यसद्दारा संकेत गर्नुभएको थियोः तोडिनुहोस् र खन्याइनुहोस् । सबै गर्नुहोस् । बाँकी केही पनि नराख्नुहोस् । आफूसँग भएका सबै कुरा त्याग्नुहोस् । के साँच्चै येशूले के गर्नुभयो भनेर त्यसको सम्झना हुनेछ । धार्मिक विधिको कदर होइन, तर सम्झना गरिन्छ । तपाईंको जीवनको सन्दर्भमा “भाँचिएको र खन्याइएको“ भन्नाले कस्तो हुनुपर्छ?