Δεν πρέπει να είναι έτσι: Μια 5-ήμερη πρόκληση της Lysa TerKeurstΔείγμα

Τι γίνεται όταν θέλω τώρα το "και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα"";

Σίγουρη. Βολική. Προβλέψιμη.

Αυτές είναι όλες λέξεις που λαχταρώ να χρησιμοποιήσω για να περιγράψω τη ζωή μου. Το φυσιολογικό μου.

Υποψιάζομαι πως θα ήσουν εντάξει αν αυτές όριζαν και τη δική σου ζωή. 

Αλλά ο Κύριος ξεκαθαρίζει στον Λόγο Του ότι τα πράγματα δε θα πηγαίνουν πάντα όπως θα ευχόμασταν να πάνε σε αυτή τη ζωή μεταξύ των δύο κήπων:

Ο κόσμος θα σας κάνει να υποφέρετε. (κατά Ιωάννη 16:33)

Φτάνουν οι έγνοιες τής κάθε μέρας. (κατά Ματθαίον 6:34)

Αγαπητοί μου, μην παραξενεύεστε για τη φοβερή δοκιμασία με την οποία δοκιμάζεστε, σαν να ήταν κάτι παράξενο. (Α' Πέτρου 4:12)

Να είμαι ειλικρινής; Όλα αυτά τα προβλήματα μας εξουθενώνουν.



Το να βαδίζουμε μες στην αβεβαιότητα είναι τρομακτικό. 

Και έτσι εξαντλούμαστε και τα πλοκάμια του φόβου για το άγνωστο μπορούν να μας στραγγαλίσουν.

Ο φόβος μοιάζει να είναι κοντινό ξαδερφάκι της απογοήτευσης. Σχετίζονται μεταξύ τους, επειδή τα νιώθουμε τόσο βαθιά, μας παραλύουν τόσο εύκολα και οι έτοιμες απαντήσεις που προσπαθούν τόσοι Χριστιανοί να δώσουν για αυτά μάς μπερδεύουν. Απεγνωσμένα θέλουμε να κάνουμε τα πράγματα ευκολότερα απ' ό,τι πραγματικά είναι.

Το καταλαβαίνω.

Αλλά σε αυτή τη ζωή μεταξύ των δύο κήπων, δεν είναι αυτός ο τρόπος που τα περισσότερα πράγματα λύνονται. Τελειώνει η μια απογοήτευση και μετά έρχεται άλλη. Κι άλλη.

Όλοι σκεφτόμαστε πως αν καταφέρουμε να επιβιώσουμε από αυτή τη συγκεκριμένη κατάσταση τότε η ζωή θα εξισορροπηθεί και επιτέλους οι λέξεις έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα θα αρχίσουν να φαίνονται πάνω στην ένδοξη σκηνή στην οποία εμείς χοροπηδάμε ευτυχισμένοι προς το ηλιοβασίλεμα.

Αλλά αν η εξισορρόπηση της ζωής σου και η εξαφάνιση όλων των απογοητεύσεών σου ήταν το χειρότερο πράγμα που θα μπορούσε να σου συμβεί;

Αν το "δεν ξέρω" σου σε βοηθάει, αντί να σε πονάει;

Αν το "δεν ξέρω" σου σε βοηθάει να μην ασχοληθείς με πράγματα που δεν πρέπει να ξέρεις, επειδή αυτή η γνώση θα ήταν ένα πολύ βαρύ φορτίο για σήμερα; Αλλά ο Ένας που ξέρεις, ο
Κύριος είναι απόλυτα ικανός να τα αντέξει όλα.

Θυμάσαι αυτά τα εδάφια που μόλις διαβάσαμε για τα προβλήματα; Να τα και πάλι μες στο πλαίσιο όλης της περικοπής:

"Αυτά σας τα είπα, ώστε ενωμένοι μαζί μου να έχετε ειρήνη. Ο κόσμος θα σας κάνει να υποφέρετε· αλλά εσείς να ’χετε θάρρος, γιατί εγώ τον έχω νικήσει τον κόσμο". (κατά Ιωάννη 16:33)

"Γι’ αυτό πρώτα απ’ όλα να επιζητείτε τη βασιλεία του Θεού και την επικράτηση του θελήματός του, κι όλα αυτά θα ακολουθήσουν. Μην αγωνιάτε, λοιπόν, για το αύριο, γιατί η αυριανή μέρα θα έχει
τις δικές της φροντίδες. Φτάνουν οι έγνοιες τής κάθε μέρας". (κατά Ματθαίον 6:33-34)

"Αγαπητοί μου, μην παραξενεύεστε για τη φοβερή δοκιμασία με την οποία δοκιμάζεστε, σαν να ήταν κάτι παράξενο. Αντίθετα, να χαίρεστε που συμμετέχετε στα
παθήματα του Χριστού, γιατί έτσι θα γεμίσετε χαρά κι αγαλλίαση, όταν αποκαλυφθεί η δόξα του". (Α' Πέτρου 4:12-13)

Η πολύ σημαντική λεπτομέρεια για να έχουμε ειρήνη στο μέσον όλων όσων αντιμετωπίζουμε είναι να μείνουμε κοντά στον Κύριο.

Νομίζουμε πως θέλουμε παρηγοριά στις περιόδους του "δεν ξέρω" της ζωής. Αλλά η παρηγοριά δεν είναι μια λύση για να την αναζητάμε·
αντίθετα, είναι ένα παραπροϊόν που θα θερίσουμε όταν μένουμε κοντά στον Κύριο. 

ΑΠΑΝΤΗΣΕ: Πώς μπορεί η εποχή του " δεν ξέρω" σου ουσιαστικά να σε βοηθά και όχι να σε πονά; Ποιο εδάφιο από τα σημερινά σε ενθάρρυνε περισσότερο ως προς αυτό; Δεσμεύσου να το απομνημονεύσεις αυτή την εβδομάδα.