Y cynllun darllen gwell

Wedi Newid: Camau Nesaf i Fywyd Newydd

Diwenwyno'r enaid

Emosiynau Sanctaidd - Ymatebion Beiblaidd i Bob Her

Mae credu Duw yn beth da beth bynnag sy'n bod

Beibl Cymraeg Newydd Testament Newydd Audio 2010

Y Llais - Y Beibl Cymraeg Newydd Testament Newydd 2010

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkMAT">
 <div class="chapter ch1" data-usfm="MAT.1">
 <div class="label">1</div><div class="s">Llinach Iesu Grist</div><div class="r"> Lc. 3:23&#8211;38</div><div class="m"> 1Dyma restr achau Iesu Grist, Mab Dafydd, mab Abraham.</div><div class="p"> 2Yr oedd Abraham yn dad i Isaac, Isaac yn dad i Jacob, a Jacob yn dad i Jwda a'i frodyr. 3Yr oedd Jwda yn dad i Peres a Sera, a Tamar yn fam iddynt; yr oedd Peres yn dad i Hesron, Hesron i Ram, 4Ram i Amminadab, Amminadab i Nahson, Nahson i Salmon; 5yr oedd Salmon yn dad i Boas, a Rahab yn fam iddo, Boas yn dad i Obed, a Ruth yn fam iddo, Obed yn dad i Jesse, 6a Jesse yn dad i'r Brenin Dafydd.</div><div class="p">Yr oedd Dafydd yn dad i Solomon, a gwraig Ureia yn fam iddo, 7yr oedd Solomon yn dad i Rehoboam, Rehoboam yn dad i Abeia, ac Abeia'n dad i Asa. 8Yr oedd Asa'n dad i Jehosaffat, Jehosaffat i Joram, Joram i Usseia, 9Usseia i Jotham, Jotham i Ahas, Ahas i Heseceia, 10Heseceia i Manasse, Manasse i Amon, ac Amon i Joseia. 11Yr oedd Joseia yn dad i Jechoneia a'i frodyr yng nghyfnod y gaethglud i Fabilon.</div><div class="p"> 12Ar &#244;l y gaethglud i Fabilon, yr oedd Jechoneia yn dad i Salathiel, Salathiel i Sorobabel, 13Sorobabel i Abiwd, Abiwd i Eliacim, Eliacim i Asor, 14Asor i Sadoc, Sadoc i Achim, Achim i Eliwd, 15Eliwd i Eleasar, Eleasar i Mathan, a Mathan i Jacob. 16Yr oedd Jacob yn dad i Joseff, g&#373;r Mair, a hi a roddodd enedigaeth i Iesu, a elwid y Meseia.</div><div class="p"> 17Felly, pedair ar ddeg yw cyfanrif y cenedlaethau o Abraham hyd Ddafydd, a phedair ar ddeg o Ddafydd hyd y gaethglud i Fabilon, a phedair ar ddeg hefyd o'r gaethglud i Fabilon hyd y Meseia.</div><div class="s">Genedigaeth Iesu Grist</div><div class="r"> Lc. 2:1&#8211;7</div><div class="m"> 18Fel hyn y bu genedigaeth Iesu Grist. Pan oedd Mair ei fam wedi ei dywedd&#239;o i Joseff, cyn iddynt ddod at ei gilydd fe gafwyd ei bod hi'n feichiog o'r Ysbryd Gl&#226;n. 19A chan ei fod yn ddyn cyfiawn, ond heb ddymuno ei chywilyddio'n gyhoeddus, penderfynodd Joseff, ei g&#373;r, ei gollwng ymaith yn ddirgel. 20Ond wedi iddo gynllunio felly, dyma angel yr Arglwydd yn ymddangos iddo mewn breuddwyd, a dweud, &#8220;Joseff fab Dafydd, paid ag ofni cymryd Mair yn wraig i ti, oherwydd y mae'r hyn a genhedlwyd ynddi yn deillio o'r Ysbryd Gl&#226;n. 21Bydd yn esgor ar fab, a gelwi ef Iesu, am mai ef a wareda ei bobl oddi wrth eu pechodau.&#8221; 22A digwyddodd hyn oll fel y cyflawnid y gair a lefarwyd gan yr Arglwydd trwy'r proffwyd:</div><div class="b"></div><div class="q"> 23&#8220;Wele, bydd y wyryf yn beichiogi, ac yn esgor ar fab,</div><div class="q">a gelwir ef Immanuel&#8221;,</div><div class="b"></div><div class="m">hynny yw, o'i gyfieithu, &#8220;Y mae Duw gyda ni&#8221;. 24A phan ddeffr&#244;dd Joseff o'i gwsg, gwnaeth fel yr oedd angel yr Arglwydd wedi gorchymyn, a chymryd Mair yn wraig iddo. 25Ond ni chafodd gyfathrach &#226; hi hyd nes iddi esgor ar fab; a galwodd ef Iesu.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkMAT">
 <div class="chapter ch2" data-usfm="MAT.2">
 <div class="label">2</div><div class="s">Ymweliad y Seryddion</div><div class="m"> 1Wedi i Iesu gael ei eni ym Methlehem Jwdea yn nyddiau'r Brenin Herod, daeth seryddion o'r dwyrain i Jerwsalem 2a holi, &#8220;Ble mae'r hwn a anwyd yn frenin yr Iddewon? Oherwydd gwelsom ei seren ef ar ei chyfodiad, a daethom i'w addoli.&#8221; 3A phan glywodd y Brenin Herod hyn, cythruddwyd ef, a Jerwsalem i gyd gydag ef. 4Galwodd ynghyd yr holl brif offeiriaid ac ysgrifenyddion y bobl, a holi ganddynt ble yr oedd y Meseia i gael ei eni. 5Eu hateb oedd, &#8220;Ym Methlehem Jwdea, oherwydd felly yr ysgrifennwyd gan y proffwyd:</div><div class="b"></div><div class="q"> 6&#8220; &#8216;A thithau Bethlehem yng ngwlad Jwda,</div><div class="q">nid y lleiaf wyt ti o lawer ymysg tywysogion Jwda,</div><div class="q">canys ohonot ti y daw allan arweinydd</div><div class="q">a fydd yn fugail ar fy mhobl Israel.&#8217; &#8221;</div><div class="b"></div><div class="m"> 7Yna galwodd Herod y seryddion yn ddirgel ato, a holodd hwy'n fanwl pa bryd yr oedd y seren wedi ymddangos. 8Anfonodd hwy i Fethlehem gan ddweud, &#8220;Ewch, a chwiliwch yn fanwl am y plentyn, a phan fyddwch wedi dod o hyd iddo, rhowch wybod i mi er mwyn i minnau hefyd fynd a'i addoli.&#8221; 9Wedi gwrando ar y brenin aethant ar eu taith, a dyma'r seren a welsent ar ei chyfodiad yn mynd o'u blaen hyd nes iddi ddod ac aros uwchlaw'r man lle'r oedd y plentyn. 10A phan welsant y seren, yr oeddent yn llawen dros ben. 11Daethant i'r t&#375; a gweld y plentyn gyda Mair ei fam; syrthiasant i lawr a'i addoli, ac wedi agor eu trysorau offrymasant iddo anrhegion, aur a thus a myrr. 12Yna, ar &#244;l cael eu rhybuddio mewn breuddwyd i beidio &#226; dychwelyd at Herod, aethant yn &#244;l i'w gwlad ar hyd ffordd arall.</div><div class="s">Ffoi i'r Aifft</div><div class="m"> 13Wedi iddynt ymadael, dyma angel yr Arglwydd yn ymddangos i Joseff mewn breuddwyd, ac yn dweud, &#8220;Cod, a chymer y plentyn a'i fam gyda thi, a ffo i'r Aifft, ac aros yno hyd nes y dywedaf wrthyt, oherwydd y mae Herod yn mynd i chwilio am y plentyn er mwyn ei ladd.&#8221; 14Yna cododd Joseff, a chymerodd y plentyn a'i fam gydag ef liw nos, ac ymadael i'r Aifft. 15Arhosodd yno hyd farwolaeth Herod, fel y cyflawnid y gair a lefarwyd gan yr Arglwydd trwy'r proffwyd: &#8220;O'r Aifft y gelwais fy mab.&#8221;</div><div class="s">Lladd y Bechgyn</div><div class="m"> 16Yna, pan ddeallodd Herod iddo gael ei dwyllo gan y seryddion, aeth yn gynddeiriog, a rhoddodd orchymyn i ladd pob bachgen ym Methlehem a'r holl gyffiniau oedd yn ddwyflwydd oed neu lai, gan gyfrif o'r amser yr holodd ef y seryddion. 17Felly y cyflawnwyd y gair a lefarwyd trwy Jeremeia'r proffwyd:</div><div class="b"></div><div class="q"> 18&#8220;Clywyd llef yn Rama,</div><div class="q">wylofain a galaru dwys;</div><div class="q">Rachel yn wylo am ei phlant,</div><div class="q">ac ni fynnai ei chysuro, am nad oeddent mwy.&#8221;</div><div class="s">Dychwelyd o'r Aifft</div><div class="m"> 19Ar &#244;l i Herod farw, dyma angel yr Arglwydd yn ymddangos mewn breuddwyd i Joseff yn yr Aifft, 20ac yn dweud, &#8220;Cod, a chymer y plentyn a'i fam gyda thi, a dos i wlad Israel, oherwydd bu farw y rhai oedd yn ceisio bywyd y plentyn.&#8221; 21Yna cododd Joseff, a chymerodd y plentyn a'i fam gydag ef, a mynd i wlad Israel. 22Ond wedi clywed bod Archelaus yn teyrnasu dros Jwdea yn lle ei dad Herod, daeth ofn ar Joseff fynd yno. Cafodd ei rybuddio mewn breuddwyd, ac ymadawodd i barthau Galilea, 23ac ymsefydlodd mewn tref a elwid Nasareth, fel y cyflawnid y gair a lefarwyd trwy'r proffwydi: &#8220;Gelwir ef yn Nasaread.&#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkJAS">
 <div class="chapter ch1" data-usfm="JAS.1">
 <div class="label">1</div><div class="s">Cyfarch</div><div class="m"> 1Iago, gwas Duw a'r Arglwydd Iesu Grist, at y deuddeg llwyth sydd ar wasgar, cyfarchion.</div><div class="s">Ffydd a Doethineb</div><div class="m"> 2Fy nghyfeillion, cyfrifwch hi'n llawenydd pur pan syrthiwch i amrywiol brofedigaethau, 3gan wybod fod y prawf ar eich ffydd yn magu dyfalbarhad. 4A gadewch i ddyfalbarhad gyflawni ei waith, er mwyn ichwi fod yn berffaith a chyflawn, heb fod yn ddiffygiol mewn dim. 5Ac os oes un ohonoch yn ddiffygiol mewn doethineb, gofynned gan Dduw, ac fe'i rhoddir iddo, oherwydd y mae Duw yn rhoi i bawb yn hael a heb ddannod. 6Ond gofynned mewn ffydd, heb amau, gan fod y sawl sy'n amau yn debyg i don y m&#244;r, sy'n cael ei chwythu a'i chwalu gan y gwynt. 7-8Nid yw hwnnw&#8212;ac yntau rhwng dau feddwl, yn ansicr yn ei holl ffyrdd&#8212;i dybio y caiff ddim gan yr Arglwydd.</div><div class="s">Tlodi a Chyfoeth</div><div class="m"> 9Dylai'r credadun distadl ymfalch&#239;o pan ddyrchefir ef, 10ond yr un cyfoethog ymfalch&#239;o pan ddarostyngir ef, oherwydd diflannu a wna hwnnw fel blodeuyn y maes. 11Bydd yr haul yn codi yn ei wres tanbaid, a bydd y glaswellt yn crino, ei flodeuyn yn syrthio, a thlysni ei wedd yn darfod. Felly hefyd y diflanna'r cyfoethog yng nghanol ei holl fynd a dod.</div><div class="s">Prawf a Themtasiwn</div><div class="m"> 12Gwyn ei fyd y sawl sy'n dal ei dir mewn temtasiwn, oherwydd ar &#244;l iddo fynd trwy'r prawf fe gaiff, yn goron, y bywyd a addawodd yr Arglwydd#1:12 Yn &#244;l darlleniad arall, addawodd Duw. Yn &#244;l un arall, addawodd. i'r rhai sydd yn ei garu ef. 13Ni ddylai neb sy'n cael ei demtio ddweud, &#8220;Oddi wrth Dduw y daw fy nhemtasiwn&#8221;; oherwydd ni ellir temtio Duw gan ddrygioni, ac nid yw ef ei hun yn temtio neb. 14Yn wir, pan yw rhywun yn cael ei demtio, ei chwant ei hun sydd yn ei dynnu ar gyfeiliorn ac yn ei hudo. 15Yna, y mae chwant yn beichiogi ac yn esgor ar bechod, ac y mae pechod, ar &#244;l cyrraedd ei lawn dwf, yn cenhedlu marwolaeth.</div><div class="p"> 16Peidiwch &#226; chymryd eich camarwain, fy nghyfeillion annwyl. 17Oddi uchod y daw pob rhoi da a phob rhodd berffaith. Disgyn y maent oddi wrth Dad goleuadau'r nef; ac iddo ef ni pherthyn na chyfnewid na chysgod troadau'r rhod. 18O'i fwriad ei hun y cenhedlodd ef ni trwy air y gwirionedd, er mwyn inni fod yn fath o flaenffrwyth o'i greaduriaid.</div><div class="s">Gwrando a Gweithredu'r Gair</div><div class="m"> 19Ystyriwch, fy nghyfeillion annwyl. Rhaid i bob un fod yn gyflym i wrando, ond yn araf i lefaru, ac yn araf i ddigio, 20oherwydd nid yw dicter dynol yn hyrwyddo cyfiawnder Duw. 21Ymaith gan hynny &#226; phob aflendid, ac ymaith &#226;'r drygioni sydd ar gynnydd, a derbyniwch yn wylaidd y gair hwnnw a blannwyd ynoch, ac sy'n abl i achub eich eneidiau.</div><div class="p"> 22Byddwch yn weithredwyr y gair, nid yn wrandawyr yn unig, gan eich twyllo eich hunain. 23Oherwydd os yw rhywun yn wrandawr y gair, ac nid yn weithredwr, y mae'n debyg i un yn gweld mewn drych yr wyneb a gafodd; 24fe'i gwelodd ei hun, ac yna, wedi iddo fynd i ffwrdd, anghofiodd ar unwaith pa fath un ydoedd. 25Ond am y sawl a roes sylw dyfal i berffaith gyfraith rhyddid ac a ddaliodd ati, a dod yn weithredwr ei gofynion, ac nid yn wrandawr anghofus, bydd hwnnw yn ddedwydd yn ei weithredoedd.</div><div class="p"> 26Os yw rhywun yn tybio ei fod yn grefyddol, ac yntau'n methu ffrwyno'i dafod, ac yn wir yn twyllo'i galon ei hun, yna ofer yw crefydd hwnnw. 27Dyma'r grefydd sy'n bur a dilychwin yng ngolwg Duw ein Tad: bod rhywun yn gofalu am yr amddifad a'r gweddwon yn eu cyfyngder, ac yn ei gadw ei hun heb ei ddifwyno gan y byd.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkJAS">
 <div class="chapter ch2" data-usfm="JAS.2">
 <div class="label">2</div><div class="s">Rhybudd rhag Dangos Ffafriaeth</div><div class="m"> 1Fy nghyfeillion, fel rhai sydd &#226; ffydd yn ein Harglwydd Iesu Grist, Arglwydd y gogoniant, peidiwch &#226; rhoi lle i ffafriaeth. 2Bwriwch fod dyn &#226; modrwy aur a dillad crand yn dod i'r cwrdd, a bod dyn tlawd mewn dillad carpiog yn dod hefyd. 3A bwriwch eich bod chwi'n talu sylw i'r un sy'n gwisgo dillad crand, ac yn dweud wrtho ef, &#8220;Eisteddwch yma, os gwelwch yn dda&#8221;; ond eich bod yn dweud wrth y dyn tlawd, &#8220;Saf di fan draw, neu eistedd#2:3 Yn &#244;l darlleniad arall, Saf di ar dy draed, neu eistedd fan draw. wrth fy nhroedfainc.&#8221; 4Onid ydych yn anghyson eich agwedd ac yn llygredig eich barn?</div><div class="p"> 5Clywch, fy nghyfeillion annwyl. Oni ddewisodd Duw y rhai sy'n dlawd yng ngolwg y byd i fod yn gyfoethog mewn ffydd ac yn etifeddion y deyrnas a addawodd ef i'r rhai sydd yn ei garu? 6Eto rhoesoch chwi anfri ar y dyn tlawd. Onid y cyfoethogion sydd yn eich gormesu chwi, ac onid hwy sydd yn eich llusgo i'r llysoedd? 7Onid hwy sydd yn cablu'r enw gl&#226;n a alwyd arnoch? 8Wrth gwrs, os cyflawni gofynion y Gyfraith frenhinol yr ydych, yn unol &#226;'r Ysgrythur, &#8220;C&#226;r dy gymydog fel ti dy hun&#8221;, yr ydych yn gwneud yn ardderchog. 9Ond os ydych yn dangos ffafriaeth, cyflawni pechod yr ydych, ac yng ngoleuni'r Gyfraith yr ydych yn droseddwyr. 10Y mae pwy bynnag a gadwodd holl ofynion y Gyfraith, ond a lithrodd ar un peth, yn euog o dorri'r cwbl. 11Oherwydd y mae'r un a ddywedodd, &#8220;Na odineba&#8221;, wedi dweud hefyd, &#8220;Na ladd&#8221;. Os nad wyt yn godinebu, ond eto yn lladd, yr wyt yn droseddwr yn erbyn y Gyfraith. 12Llefarwch a gweithredwch fel rhai sydd i'w barnu dan gyfraith rhyddid. 13Didrugaredd fydd y farn honno i'r sawl na ddangosodd drugaredd. Trech trugaredd na barn.</div><div class="s">Ffydd Heb Weithredoedd yn Farw</div><div class="m"> 14Fy nghyfeillion, pa les yw i rywun ddweud fod ganddo ffydd, ac yntau heb weithredoedd? A all y ffydd honno ei achub? 15Os yw brawd neu chwaer yn garpiog ac yn brin o fara beunyddiol, 16ac un ohonoch yn dweud wrthynt, &#8220;Ewch, a phob bendith ichwi; cadwch yn gynnes a mynnwch ddigon o fwyd&#8221;, ond heb roi dim iddynt ar gyfer rheidiau'r corff, pa les ydyw? 17Felly hefyd y mae ffydd ar ei phen ei hun, os nad oes ganddi weithredoedd, yn farw.</div><div class="p"> 18Ond efallai y bydd rhywun yn dweud, &#8220;Ffydd sydd gennyt ti, gweithredoedd sydd gennyf fi.&#8221; O'r gorau, dangos i mi dy ffydd di heb weithredoedd, ac fe ddangosaf finnau i ti fy ffydd i trwy weithredoedd. 19Yr wyt ti'n credu bod Duw yn un.#2:19 Neu, A wyt ti'n credu bod Duw yn un? Yn &#244;l darlleniad arall, Yr wyt (neu, A wyt) ti'n credu mai un Duw sydd. Da iawn! Y mae'r cythreuliaid hefyd yn credu hynny, ac yn crynu. 20Y ff&#373;l, a oes rhaid dy argyhoeddi mai diwerth yw ffydd heb weithredoedd? 21Onid trwy ei weithredoedd y cyfiawnhawyd Abraham, ein tad, pan offrymodd ef Isaac, ei fab, ar yr allor? 22Y mae'n eglur iti mai cydweithio &#226;'i weithredoedd yr oedd ei ffydd, ac mai trwy'r gweithredoedd y cafodd ei ffydd ei mynegi'n berffaith. 23Felly cyflawnwyd yr Ysgrythur sy'n dweud, &#8220;Credodd Abraham yn Nuw, ac fe'i cyfrifwyd iddo yn gyfiawnder&#8221;; a galwyd ef yn gyfaill Duw. 24Fe welwch felly mai trwy weithredoedd y mae rhywun yn cael ei gyfiawnhau, ac nid trwy ffydd yn unig. 25Yn yr un modd hefyd, onid trwy weithredoedd y cyfiawnhawyd Rahab, y butain, pan dderbyniodd hi'r negeswyr a'u hanfon i ffwrdd ar hyd ffordd arall? 26Fel y mae'r corff heb anadl yn farw, felly hefyd y mae ffydd heb weithredoedd yn farw.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkJAS">
 <div class="chapter ch3" data-usfm="JAS.3">
 <div class="label">3</div><div class="s">Y Tafod</div><div class="m"> 1Fy nghyfeillion, peidiwch &#226; thyrru i fod yn athrawon, oherwydd fe wyddoch y byddwn ni'r athrawon yn cael ein barnu'n llymach. 2Oherwydd y mae mynych lithriad yn hanes pawb ohonom. Os gall rhywun ymgadw rhag llithro yn ei ymadrodd, dyma un perffaith, &#226;'r gallu ganddo i ffrwyno ei holl gorff hefyd. 3Yr ydym yn rhoi'r ffrwyn yng ngenau'r march i'w wneud yn ufudd inni, ac yna gallwn droi ei gorff cyfan. 4A llongau yr un modd; hyd yn oed os ydynt yn llongau mawr, ac yn cael eu gyrru gan wyntoedd geirwon, gellir eu troi &#226; llyw bychan iawn i ba gyfeiriad bynnag y mae'r peilot yn ei ddymuno. 5Felly hefyd y mae'r tafod; aelod bychan ydyw, ond y mae'n honni pethau mawr.</div><div class="p">Ystyriwch fel y mae gwreichionen fechan yn gallu rhoi coedwig fawr ar d&#226;n. 6A th&#226;n yw'r tafod; byd o anghyfiawnder ydyw, wedi ei osod ymhlith ein haelodau, yn halogi'r corff i gyd, ac yn rhoi holl gylch ein bodolaeth ar d&#226;n wrth iddo ef ei hun gael ei roi ar d&#226;n gan uffern. 7Y mae'r hil ddynol yn gallu rheoli pob math o anifeiliaid ac adar, o ymlusgiaid a physgod; yn wir, y mae wedi eu rheoli. 8Ond nid oes neb sy'n gallu rheoli'r tafod. Drwg diorffwys yw, yn llawn o wenwyn marwol. 9&#194;'r tafod yr ydym yn bendithio'r Arglwydd a'r Tad; &#226;'r tafod hefyd yr ydym yn melltithio'r rhai a luniwyd ar ddelw Duw. 10O'r un genau y mae bendith a melltith yn dod. Fy nghyfeillion, nid felly y mae pethau i fod. 11A welir d&#373;r peraidd a d&#373;r chwerw yn tarddu o lygad yr un ffynnon? 12A yw'r pren ffigys, fy nghyfeillion, yn gallu dwyn olifiau, neu'r winwydden ffigys? Nac ydyw, ac ni ddaw d&#373;r peraidd o dd&#373;r hallt chwaith.</div><div class="s">Y Ddoethineb sydd Oddi Uchod</div><div class="m"> 13Pwy sy'n ddoeth a deallus yn eich plith? Gadewch i hwnnw, trwy ei ymarweddiad da, ddangos ei weithredoedd mewn gwyleidd-dra sy'n dod o ddoethineb. 14Ond os ydych yn coleddu eiddigedd chwerw ac uchelgais hunanol yn eich calon, peidiwch ag ymffrostio a dweud celwydd yn erbyn y gwirionedd. 15Nid dyma'r ddoethineb sy'n disgyn oddi uchod; peth daearol yw, peth bydol a chythreulig. 16Oherwydd lle bynnag y mae cenfigen ac uchelgais hunanol, yno hefyd y mae anhrefn a phob gweithred ddrwg. 17Ond am y ddoethineb sydd oddi uchod, y mae hon yn y lle cyntaf yn bur, ac yna'n heddychol, yn dirion, yn hawdd ymwneud &#226; hi, yn llawn o drugaredd a'i ffrwythau daionus, yn ddiragfarn ac yn ddiragrith. 18Y mae cynhaeaf cyfiawnder yn cael ei hau mewn heddwch i'r rhai sy'n gwneud heddwch.</div>
 </div>
 </div>
</div>

60 I ddechrauSampl

Ysgrythur

Am y Cynllun hwn

Cynlluniau Tebyg

Y cynllun darllen gwell

Wedi Newid: Camau Nesaf i Fywyd Newydd

Diwenwyno'r enaid

Emosiynau Sanctaidd - Ymatebion Beiblaidd i Bob Her

Mae credu Duw yn beth da beth bynnag sy'n bod