7 Eenvoudige Idees Om God Te Aanbid

Waarom antwoord God nie my gebed nie?

Wat Jesus Gesê Het Oor Gebed

Ek leer die Heilige Gees ken

Deel Jesus met Vertroue

Wat Jesus gesê het oor Homself as die Seun van God

Wat Jesus Gesê Het Oor Die Prys Van Dissipelskap

TYDBOM

Wat Jesus Gesê Het Oor God Die Heilige Gees

Afrikaans 1983

<div class="version vid6 iso6393afr" data-vid="6" data-iso6393="afr">
 <div class="book bkJDG">
 <div class="chapter ch2" data-usfm="JDG.2.10+JDG.2.11+JDG.2.12+JDG.2.13+JDG.2.14+JDG.2.15+JDG.2.16+JDG.2.17+JDG.2.18+JDG.2.19+JDG.2.20+JDG.2.21+JDG.2.22+JDG.2.23">
 <div class="p">10Al die mense van sy leeftyd het gesterf, en die volgende geslag se mense het nie die Here geken nie. Hulle het ook nie geweet van sy groot dade wat Hy gedoen het om vir Israel te help nie.</div><div class="s1">Die Here stuur leiers om sy volk te lei</div><div class="p"> 11Die Israeliete het toe gedoen wat verkeerd is in die o&#235; van die Here: hulle het die Ba&#228;ls gedien. 12Hulle het opgehou om die Here die God van hulle voorvaders, wat hulle uit Egipte laat trek het, te dien. Hulle het ander gode begin dien, van die gode van die nasies in die omgewing. Die Israeliete het hierdie gode aanbid en die Here getart. 13Hulle het opgehou om die Here te dien en hulle het die Ba&#228;ls en die Astartes gedien.</div><div class="p"> 14Toe het die Here kwaad geword vir Israel en hulle oorgegee in die mag van roofbendes deur wie Israel beroof is. Die Here het hulle ook uitgelewer aan die vyande in die omgewing. Die Israeliete kon nie meer teen hulle vyande standhou nie. 15In watter rigting die Israeliete ook al gaan veg het, die Here het hulle te&#235;gestaan. Dit is wat Hy voorheen vir hulle met 'n eed bevestig het. Die Israeliete het baie swaar gekry.</div><div class="p"> 16Maar die Here het leiers na vore laat kom en di&#233; het die volk gered uit die mag van die mense deur wie hulle beroof is. 17Die volk het ook nie na hulle leiers geluister nie. Die volk was ontrou aan die Here en het ander gode aanbid en baie gou die pad van hulle voorvaders verlaat en ongehoorsaam geword aan die gebooie van die Here.</div><div class="p"> 18Wanneer die Here vir hulle leiers na vore laat kom het, was Hy by die leiers en so het Hy die volk gered uit die mag van hulle vyande. So was dit so lank as die leier geleef het, want die Here het medelye gehad met sy volk wanneer hulle om hulp geroep het oor hulle vyande deur wie hulle verdruk is. 19Maar na die leier se dood het hulle nog erger as hulle voorvaders gehandel en ander gode aangehang en gedien en aanbid. Hulle het nie hulle verkeerde dade en hulle hardkoppigheid laat vaar nie.</div><div class="p"> 20Dan het die Here kwaad geword vir die Israeliete en ges&#234;: &#8220;Omdat hierdie volk hulle nie steur aan die verbond wat Ek met hulle voorvaders gesluit het en My nie gehoorsaam nie, 21sal Ek uit die nasies wat nie deur Josua voor sy dood oorwin is nie, nie verder 'n enkele mens verdryf om vir die Israeliete plek te maak nie. 22Ek wil hulle met hierdie nasies op die proef stel om te sien of die Israeliete so gehoorsaam sal wees aan my wil soos hulle voorvaders en daarvolgens sal lewe of nie.&#8221;</div><div class="p"> 23Daarom het die Here hierdie nasies met rus gelaat en hulle nie dadelik verslaan en in Josua se mag oorgegee nie.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid6 iso6393afr" data-vid="6" data-iso6393="afr">
 <div class="book bkJDG">
 <div class="chapter ch4" data-usfm="JDG.4">
 <div class="label">4</div><div class="s1">Debora</div><div class="p"> 1Na Ehud se dood het die Israeliete weer gedoen wat verkeerd is in die o&#235; van die Here. 2Die Here het hulle oorgegee in die mag van koning Jabin van Kana&#228;n wat in Hasor geregeer het. Sisera uit Garoset-Gojim was die hoof van Jabin se weermag. 3Hy het nege honderd ysterstrydwaens gehad en hy het die Israeliete twintig jaar lank verdruk.</div><div class="p">Daarom het hulle tot die Here geroep om hulp. 4In daardie tyd was Debora, die vrou van Lappidot, die leier van die Israeliete. Sy was 'n profetes. 5Sy het altyd onder die Deborapalm in die Efraimsberge tussen Rama en Bet-El gesit, en die Israeliete het daarheen gekom sodat sy hulle geskille kon byl&#234;. 6Sy het vir Barak seun van Abinoam uit Kedes in Naftali laat roep en vir hom ges&#234;: &#8220;Die Here die God van Israel beveel jou: Trek met tien duisend man uit Naftali en Sebulon op na Taborberg toe. 7Ek sal vir Sisera, die hoof van Jabin se le&#235;r, met sy strydwaens en sy le&#235;r na jou toe laat optrek tot by Kisonspruit en Ek sal hulle in jou mag oorgee.&#8221;</div><div class="p"> 8Barak het haar geantwoord: &#8220;As u saamgaan, sal ek optrek, maar as u nie saamgaan nie, gaan ek nie.&#8221;</div><div class="p"> 9Sy het vir hom ges&#234;: &#8220;Goed, ek sal saamgaan, maar jy sal nie die eer vir die veldtog kry nie: die Here sal vir Sisera aan 'n vrou uitlewer.&#8221;</div><div class="p">Toe het Debora klaargemaak en saam met Barak na Kedes toe gegaan. 10Barak het vir Sebulon en Naftali daarheen ontbied. Tien duisend man het vir Barak gevolg, en Debora het saam met hom opgetrek.</div><div class="p"> 11In daardie gebied was daar 'n man met die naam Geber, 'n Keniet uit die nageslag van Moses se skoonpa Gobab. Geber het weggetrek van die Keniete af en sy tent opgeslaan by die groot boom in Sa&#228;nannim naby Kedes.</div><div class="p"> 12Daar is aan Sisera vertel dat Barak seun van Abinoam na Taborberg toe opgetrek het. 13Sisera het toe sy nege honderd strydwaens en al sy manskappe van Garoset-Gojim af laat kom na Kisonspruit toe.</div><div class="p"> 14Toe s&#234; Debora vir Barak: &#8220;Trek op, want vandag gee die Here vir Sisera in jou mag oor. Die Here gaan voor jou uit.&#8221;</div><div class="p">Barak het toe van Taborberg af afgegaan, en die tien duisend man het hom gevolg. 15Die Here het Sisera en sy strydwabemanning en sy hele le&#235;r baie bang laat word vir Barak en sy mag, en Sisera het van sy strydwa af afgespring en te voet gevlug. 16Barak het die strydwaens en die le&#235;r agternagesit tot by Garoset-Gojim, en die hele le&#235;r van Sisera is afgemaai: daar het nie een van hulle oorgebly nie.</div><div class="p"> 17Sisera het te voet gevlug na die tent van Jael, die Keniet Geber se vrou, want koning Jabin van Hasor en die familie van Geber die Keniet het op goeie voet verkeer. 18Jael het vir Sisera tegemoet gegaan en vir hom ges&#234;: &#8220;Kom hierheen, Meneer! Kom na my toe, moenie bang wees nie!&#8221;</div><div class="p">Toe gaan hy na haar toe in die tent en sy het hom agter 'n gordyn weggesteek. 19Hy s&#234; toe vir haar: &#8220;Ek is dors, gee my 'n bietjie water om te drink.&#8221;</div><div class="p">Sy het die melksak oopgemaak en hom melk laat drink. Toe het sy hom weer toegemaak. 20Hy het vir haar ges&#234;: &#8220;Staan by die tentdeur, en as daar iemand kom wat vir jou vra: &#8216;Is hier dalk iemand by jou?&#8217; moet jy vir hom s&#234;: Nee!&#8221;</div><div class="p"> 21Jael die vrou van Geber het toe 'n tentpen gevat en met 'n hamer in haar hand is sy suutjies na Sisera toe. Hy was moeg en het vas geslaap. Toe slaan sy die tentpen deur die slaap van sy kop, sodat sy hom in die grond vasslaan, en so is hy dood.</div><div class="p"> 22Barak was besig om vir Sisera te agtervolg, en Jael het na Barak toe gegaan. Toe s&#234; sy vir hom: &#8220;Kom hier! Ek sal vir jou die man wys wat jy soek.&#8221;</div><div class="p">Toe Barak by haar kom, l&#234; Sisera daar dood met 'n tentpen deur sy slaap.</div><div class="p"> 23Daardie dag het God vir koning Jabin van Kana&#228;n voor die Israeliete verneder 24en hulle het al hoe meer die oorhand oor hom gekry totdat hulle hom vernietig het.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid6 iso6393afr" data-vid="6" data-iso6393="afr">
 <div class="book bkJDG">
 <div class="chapter ch6" data-usfm="JDG.6">
 <div class="label">6</div><div class="s1">Gideon</div><div class="p"> 1Die Israeliete het gedoen wat verkeerd is in die o&#235; van die Here, en Hy het hulle sewe jaar lank oorgegee in die mag van die Midianiete. 2Hulle het die Israeliete hard behandel, en daarom het hulle langs die bergstroompies, in grotte en in ander ontoeganklike plekke gaan bly. 3Wanneer die Israeliete iets gesaai het, het die Midianiete teen hulle opgetrek saam met die Amalekiete en ander mense uit die ooste. 4Dan slaan die Midianiete kamp op en vernietig die opbrengs van die land selfs tot by Gasa se w&#234;reld. Hulle het nie 'n dier in Israel lewend agtergelaat nie, nie 'n skaap of 'n bees of 'n donkie nie. 5Die Midianiete het met hulle veetroppe gekom en kom tent opslaan. Hulle was so baie soos sprinkane: hulle en hulle kamele kon nie getel word nie. Hulle het die land kaalgestroop. 6Hulle het die Israeliete arm laat word, en toe het die Israeliete tot die Here geroep om hulp.</div><div class="p"> 7Toe hulle tot die Here roep om hulp teen die Midianiete, 8het Hy 'n man gestuur om onder die Israeliete as profeet op te tree, en hy het vir hulle ges&#234;: &#8220;So s&#234; die Here die God van Israel: Ek het julle uit Egipte laat wegtrek en Ek het julle uit die plek van slawerny bevry. 9Ek het julle gered uit die mag van Egipte en van almal deur wie julle verdruk is. Ek het hulle laat plek maak vir julle en Ek het hulle land vir julle gegee. 10Ek het vir julle ges&#234;: &#8216;Ek is die Here julle God. Julle mag nie die gode dien van die Amoriete in wie se land julle woon nie.&#8217; Maar julle het nie na My geluister nie.&#8221;</div><div class="p"> 11Daarna het 'n Engel van die Here gaan sit onder die groot boom in Ofra wat behoort het aan Joas die Abi&#235;sriet. Sy seun Gideon was besig om koring uit te slaan in 'n parskuip waar hy weggekruip het vir die Midianiete. 12Die Engel van die Here het aan hom verskyn en vir hom ges&#234;: &#8220;Die Here is by jou, dapper man!&#8221;</div><div class="p"> 13Maar Gideon het vir die Engel ges&#234;: &#8220;Ekskuus, Meneer, maar as die Here by ons is, waarom kom al hierdie dinge oor ons? Waar is al sy magtige dade waarvan ons voorvaders ons vertel het toe hulle ges&#234; het: &#8216;Het die Here ons nie uit Egipte bevry nie?&#8217; Nou het die Here ons in die steek gelaat: Hy het ons oorgegee in die mag van die Midianiete.&#8221;</div><div class="p"> 14Toe het die Here na Gideon toe gedraai en vir hom ges&#234;: &#8220;Gaan met die krag wat jy het en gaan red die Israeliete uit die mag van die Midianiete! Toe, Ek stuur jou!&#8221;</div><div class="p"> 15Maar Gideon s&#234; vir Hom: &#8220;Ekskuus, Meneer, waarmee sal ek die Israeliete gaan red? Die familie waaraan ek behoort, is die armste in die hele Manasse, en van my pa se kinders het ek die minste aansien.&#8221;</div><div class="p"> 16Die Here het hom geantwoord: &#8220;Ek is by jou, en jy sal die Midianiete verslaan asof hulle nie meer as een is nie.&#8221;</div><div class="p"> 17Gideon het vir Hom ges&#234;: &#8220;As U so vriendelik wil wees, doen tog vir my 'n wonder dat ek seker kan wees dit is U, Here, wat met my praat! 18Moenie hiervandaan af padgee nie dat ek tog net gou 'n offer voor U kan kom neersit.&#8221;</div><div class="p">Toe s&#234; die Here: &#8220;Ek sal wag tot jy terug is.&#8221;</div><div class="p"> 19Gideon het toe 'n bokkie gaan gaar maak, en van sestien kilogram meel het hy brood sonder suurdeeg gebak. Hy het die vleis in 'n mandjie gepak en die sous in 'n pan gegooi en vir die Engel van die Here gebring onder die groot boom. Toe Gideon dit naderbring, 20s&#234; die Engel van God vir Gideon: &#8220;Vat die vleis en die brood sonder suurdeeg en sit dit op hierdie rots en gooi die sous daaroor.&#8221;</div><div class="p">Hy het so gemaak, 21en toe raak die Engel van die Here met die punt van die stok in sy hand aan die vleis en die brood. 'n Vuur het uit die rots uit opgevlam en die vleis en die brood verteer. Daarna is Hy van Gideon af weg.</div><div class="p"> 22Gideon het besef dat dit die Engel van die Here was, en hy het uitgeroep: &#8220;Ag, Here my God, ek het die Engel van die Here van aangesig tot aangesig gesien!&#8221;</div><div class="p"> 23Toe s&#234; die Here vir Gideon: &#8220;Wees gerus! Moenie bang wees nie! Jy sal nie sterf nie!&#8221;</div><div class="p"> 24Gideon het net daar 'n altaar vir die Here gebou en dit genoem: &#8220;Die Here gee rus!&#8221; Die altaar staan vandag nog in Ofra van die Abi&#235;sriete. 25Daardie nag het die Here vir Gideon ges&#234;: &#8220;Vat 'n groot bul, die sewe jaar oud bul van jou pa, sy tweede bul, breek jou pa se altaar vir Ba&#228;l af en kap die gewyde paal daar langsaan af. 26Bou dan 'n netjiese altaar vir die Here jou God bo-op daardie versterkte plek en vat die bul en offer dit as brandoffer. Jy moet die hout gebruik van die gewyde paal wat jy afgekap het.&#8221;</div><div class="p"> 27Gideon het tien van sy slawe gevat en gedoen wat die Here hom beveel het. Hy het dit in die nag gedoen: hy was bang vir sy pa se familie en vir die stad se mense om dit oordag te doen. 28Toe die stad se mense die volgende m&#244;re opstaan, was Ba&#228;l se altaar afgebreek en die gewyde paal daar langsaan afgekap en was die bul 'n brandoffer op die altaar wat gebou is. 29Hulle het vir mekaar gevra: &#8220;Wie het dit gedoen?&#8221;</div><div class="p">Hulle het oral navraag gedoen, en daar is ges&#234;: &#8220;Dit is Gideon seun van Joas! Hy het dit gedoen!&#8221;</div><div class="p"> 30Toe s&#234; die stad se mense vir Joas: &#8220;Bring jou seun uit jou huis uit! Hy moet doodgemaak word, want hy het Ba&#228;l se altaar afgebreek en die gewyde paal daar langsaan afgekap.&#8221;</div><div class="p"> 31Maar Joas het vir almal wat daar by hom gestaan het, ges&#234;: &#8220;Wil julle Ba&#228;l se saak behartig? Wil julle hom red? Wie Ba&#228;l se saak behartig, moet vanm&#244;re nog doodgemaak word. As hy 'n god is, kan hy sy eie saak behartig. Dis s&#253; altaar wat afgebreek is.&#8221;</div><div class="p"> 32Daardie dag het hulle vir Gideon genoem Jerubba&#228;l , &#8220;want,&#8221; het hulle ges&#234;, &#8220;laat Ba&#228;l self sy saak teen Gideon behartig, want dis h&#253; wat Ba&#228;l se altaar afgebreek het.&#8221;</div><div class="p"> 33In daardie tyd het die hele Midian en Amalek saam met ander mense uit die ooste bymekaargekom en deur die Jordaanrivier getrek. Hulle het in die Jisre&#235;lvlakte kamp opgeslaan. 34Die Gees van die Here het vir Gideon in besit geneem, en hy het die ramshoring geblaas en die Abi&#235;sriete opgeroep om hom te volg. 35Hy het ook boodskappers na Manasse, Aser, Sebulon en Naftali toe gestuur en hulle ook opgeroep om hom te volg, en hulle het almal bymekaargekom.</div><div class="p"> 36-37Gideon het vir God ges&#234;: &#8220;Ek sal weet dat U deur my vir Israel wil red soos U beloof het, as ek 'n stukkie vlieswol op die dorsvloer sit en daar kom dou op die wol terwyl die grond droog bly.&#8221;</div><div class="p"> 38En dit het toe gebeur: toe Gideon die volgende m&#244;re opstaan, het hy die stukkie wol uitgedraai en dou daaruit gedruk, 'n hele kom vol water.</div><div class="p"> 39Toe s&#234; hy vir God: &#8220;Moet asseblief nie vir my kwaad word nie! Ek wil nog 'n keer iets vra. Laat my tog net nog een toets met die vlieswol toe: net die wol moet droog wees, terwyl daar oral op die grond dou is.&#8221;</div><div class="p"> 40Daardie nag het God dit so laat gebeur: net die wol was droog en oral op die grond was daar dou.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid6 iso6393afr" data-vid="6" data-iso6393="afr">
 <div class="book bkJDG">
 <div class="chapter ch9" data-usfm="JDG.9.22+JDG.9.23+JDG.9.24+JDG.9.25+JDG.9.26+JDG.9.27+JDG.9.28+JDG.9.29+JDG.9.30+JDG.9.31+JDG.9.32+JDG.9.33+JDG.9.34+JDG.9.35+JDG.9.36+JDG.9.37+JDG.9.38+JDG.9.39+JDG.9.40+JDG.9.41+JDG.9.42+JDG.9.43+JDG.9.44+JDG.9.45+JDG.9.46+JDG.9.47+JDG.9.48+JDG.9.49+JDG.9.50+JDG.9.51+JDG.9.52+JDG.9.53+JDG.9.54+JDG.9.55+JDG.9.56+JDG.9.57">
 <div class="p">22Abimelek het drie jaar lank oor Israel geregeer. 23Toe het God vyandskap laat kom tussen Abimelek en die burgers van Sigem, en hulle het teen hom in opstand gekom. 24God het dit oor Abimelek gebring oor die onreg wat hy sy broers, die sewentig seuns van Jerubba&#228;l, aangedoen het toe hy hulle vermoor het. God wou hulle dood wreek, en Hy het di&#233; dinge oor die burgers van Sigem gebring omdat hulle vir Abimelek gehelp het om sy broers te vermoor.</div><div class="p"> 25Die burgers van Sigem het teen Abimelek hinderlae opgestel op die bergtoppe, en hulle het almal wat verbykom, beroof. Dit is aan Abimelek vertel.</div><div class="p"> 26Ga&#228;l seun van Ebed en sy broers het daar verbygekom en in Sigem aangekom. Die burgers van Sigem het hom vertrou. 27Hy en sy mense het op 'n keer lande toe gegaan om druiwe te pluk en te pars. Toe het hulle begin feesvier in die tempel van hulle god en nadat hulle ge&#235;et en gedrink het, het hulle vir Abimelek begin verkleineer. 28Ga&#228;l seun van Ebed het gevra: &#8220;En wie is Abimelek nogal, en wie is Sigem dat ons aan hom moet onderdanig wees? Moet Jerubba&#228;l se seun en sy goewerneur Sebul nie eerder aan die mense van Gamor, Sigem se voorvader, onderdanig wees nie? Waarom moet ons aan Abimelek onderdanig wees? 29As ek in bevel was van hierdie mense, sou ek vir Abimelek verjaag het.&#8221;</div><div class="p">Ga&#228;l het vir Abimelek gedaag: &#8220;Bring maar jou groot le&#235;r!&#8221;</div><div class="p"> 30Toe Sebul die stadsgoewerneur verneem wat Ga&#228;l seun van Ebed ges&#234; het, het hy baie kwaad geword. 31Hy het 'n boodskap aan Abimelek in Torma gestuur: &#8220;Ga&#228;l seun van Ebed en sy mense het na Sigem toe gekom en hulle sweep die stad teen jou op. 32Jy en jou manne moet vannag kom en in die veld 'n hinderlaag opstel. 33En m&#244;reoggend teen sonop moet jy die stad storm. Dan sal hy en die mense by hom teen jou optrek en kan jy vir Ga&#228;l straf.&#8221;</div><div class="p"> 34Abimelek en al sy manne het toe in die nag klaargemaak en op vier punte 'n hinderlaag teen Sigem opgestel. 35Toe Ga&#228;l seun van Ebed op pad buitentoe by die stadspoort gaan staan, het Abimelek en sy manne juis in die hinderlaag opgestaan. 36Ga&#228;l het die manne gesien en vir Sebul ges&#234;: &#8220;Kyk, daar kom mense van die bergtoppe af.&#8221;</div><div class="p">Maar Sebul s&#234; vir hom: &#8220;Dis die skaduwee van die berg wat jy vir mense aansien.&#8221;</div><div class="p"> 37Ga&#228;l het weer met hom gepraat en vir hom ges&#234;: &#8220;Kyk, daar kom mense van die middelpunt van die land af. Daar kom ook 'n afdeling van die groot waars&#234;ersboom af.&#8221;</div><div class="p"> 38Toe s&#234; Sebul vir hom: &#8220;Hoe lyk dit nou met jou groot mond waarmee jy ges&#234; het: &#8216;Wie is Abimelek nogal dat ons aan hom moet onderdanig wees?&#8217; Is dit nie dalk die mense van wie jy so met minagting gepraat het nie? Trek nou op en gaan veg teen hulle.&#8221;</div><div class="p"> 39Ga&#228;l is toe voor die burgers van Sigem uit en hy het teen Abimelek gaan veg. 40Hy het vir Ga&#228;l op die vlug gejaag en Ga&#228;l het vir Abimelek gevlug. Daar het baie mense gesneuwel by die stadspoort. 41Abimelek het in Aruma gewoon, en Sebul het vir Ga&#228;l en sy mense verdryf en hulle kon nie in Sigem bly woon nie.</div><div class="p"> 42Die volgende m&#244;re het die burgers van die omgewing dit vir Abimelek gaan vertel. 43Hy het sy manne gevat en in drie groepe verdeel en 'n hinderlaag in die veld opgestel. Toe hy die mense uit die stad sien uitkom, het hy hulle gestorm en verslaan. 44Abimelek en die leiers by hom het gestorm en by die poort van die stad gaan staan, en die twee ander groepe het gestorm en al die mense in die oop veld verslaan. 45Abimelek het daardie hele dag teen die stad geveg. Hy het dit ingeneem en al die mense daarin doodgemaak. Hy het die stad afgebreek en sout daaroor gestrooi.</div><div class="p"> 46Toe al die burgers van Migdol-Sigem dit hoor, het hulle na die grafkelder in die tempel van El-Berit toe gegaan. 47Aan Abimelek is vertel dat al die burgers van Migdol-Sigem daar bymekaargekom het. 48Toe het hy met sy manne Salmonberg uitgeklim. Hy het 'n byl gevat, 'n boomtak afgekap en dit op sy skouer getel. Toe s&#234; hy vir sy manne: &#8220;Julle het gesien wat ek doen. Doen dit ook gou!&#8221;</div><div class="p"> 49Elkeen het toe vir hom 'n tak gekap en hulle het vir Abimelek gevolg. Hulle het dit teen die grafkelder opgestapel met die mense daarbinne, en dit aan die brand gesteek. So het hulle al die burgers van Migdol-Sigem doodgemaak, omtrent duisend mans en vrouens.</div><div class="p"> 50Daarna is Abimelek na Tebes toe. Hy het dit bele&#235;r en ingeneem. 51In die middel van die stad was daar 'n sterk toring en al die mans en vrouens van Tebes het daarheen gevlug, al die burgers van die stad is daar in. Hulle het hulleself daarin toegesluit en op die dak van die toring gaan staan. 52Abimelek het by die toring gekom en wou dit bestorm, maar toe hy by die deur van die toring kom om dit aan die brand te steek, 53het 'n vrou 'n maalklip op sy kop gegooi en sy kopbeen verbrysel. 54Toe roep hy gou sy wapendraer en s&#234; vir hom: &#8220;Trek jou swaard! Maak my dood. Hulle moenie van my kan s&#234; 'n vrou het my doodgemaak nie!&#8221;</div><div class="p">Sy wapendraer het hom toe met die swaard deurboor, en so is Abimelek dood.</div><div class="p"> 55Toe die Israeliete sien Abimelek is dood, is hulle almal huis toe.</div><div class="p"> 56So het God die onreg gestraf wat Abimelek sy pa aangedoen het toe Abimelek sy sewentig broers vermoor het. 57God het ook al die verkeerde dade van die mense van Sigem op hulle koppe laat afkom: die vloek wat Jotam seun van Jerubba&#228;l oor hulle uitgespreek het, het hulle getref.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid6 iso6393afr" data-vid="6" data-iso6393="afr">
 <div class="book bkJDG">
 <div class="chapter ch11" data-usfm="JDG.11">
 <div class="label">11</div><div class="p"> 1Jefta was 'n seun van Gilead. Hy was 'n dapper soldaat. Sy ma was 'n prostituut, maar sy pa was Gilead. 2Gilead se vrou het ook vir hom seuns in die w&#234;reld gebring, en toe hulle grootword, het hulle vir Jefta weggejaag en vir hom ges&#234;: &#8220;Jy mag nie van ons pa erf nie, want jy is die kind van 'n ander vrou.&#8221;</div><div class="p"> 3Toe vlug Jefta van sy broers af weg en gaan woon in Tob. 'n Klomp leegl&#234;ers het hulle by Jefta geskaar en saam met hom gegaan. 4'n Ruk daarna het die Ammoniete teen die Israeliete kom veg. 5Dit is toe dat die leiers van Gilead vir Jefta uit Tob gaan haal het. 6Hulle het vir hom ges&#234;: &#8220;Kom word ons aanvoerder sodat ons teen die Ammoniete kan veg.&#8221;</div><div class="p"> 7Jefta het vir die leiers van Gilead ges&#234;: &#8220;Julle het my gehaat. Julle het my weggejaag uit my pa se huis uit. Waarom kom julle noudat julle in die moeilikheid is na my toe?&#8221;</div><div class="p"> 8Maar die leiers van Gilead het vir Jefta ges&#234;: &#8220;Dit is juis waarom ons terug is by jou. Jy moet saam met ons kom sodat ons kan gaan oorlog maak teen die Ammoniete. Jy moet ons leier word en ook al die mense van Gilead s'n.&#8221;</div><div class="p"> 9Toe s&#234; Jefta vir die leiers van Gilead: &#8220;Moet ek julle leier word as julle my terugneem om teen die Ammoniete te veg en die Here hulle in my mag oorgee?&#8221;</div><div class="p"> 10Die leiers van Gilead het vir Jefta ges&#234;: &#8220;Die Here hoor wat ons vir mekaar s&#234; en Hy sal ons straf as ons nie doen wat jy s&#234; nie.&#8221;</div><div class="p"> 11Jefta is toe saam met die leiers van Gilead, en die le&#235;r het hom aangestel as hulle leier en aanvoerder. Hy het alles wat hy vir die leiers van Gilead ges&#234; het, in Mispa herhaal in die teenwoordigheid van die Here.</div><div class="p"> 12Toe stuur Jefta boodskappers na die koning van die Ammoniete toe om hom te vra: &#8220;Wat het tussen ons gebeur dat jy hiernatoe gekom het om teen my land oorlog te maak?&#8221;</div><div class="p"> 13Die koning van die Ammoniete het die boodskappers van Jefta geantwoord: &#8220;Toe die Israeliete uit Egipte weggetrek het, het hulle my land gevat, van die Arnon af tot by die Jabbok en die Jordaan. Gee dit nou in vrede terug.&#8221;</div><div class="p"> 14Jefta het toe weer boodskappers na die koning van die Ammoniete toe gestuur 15om vir hom te s&#234;: &#8220;So s&#234; Jefta: Israel het nie die grond van die Moabiete en die grond van die Ammoniete gevat nie. 16Toe Israel uit Egipte weggetrek het, het hy deur die woestyn getrek tot by die Rietsee, en toe het hy by Kades aangekom. 17Daar het hy boodskappers na die koning van Edom toe gestuur en gevra: &#8216;Laat my asseblief deur jou land trek,&#8217; maar hy het nie ingestem nie. Israel het dieselfde van die koning van Moab gevra, maar hy wou hulle nie toelaat nie. Israel het toe in Kades gebly. 18Daarna het hy deur die woestyn getrek, by die gebied van Edom en di&#233; van Moab verby en oos van Moab, noord van die Arnon, kamp opgeslaan. Hy het nie in die gebied van Moab gekom nie, want die Arnon is Moab se grens. 19Toe het Israel boodskappers gestuur na koning Sihon van die Amoriete toe in Gesbon en vir hom gevra: &#8216;Laat my tog na my plek toe trek deur jou gebied.&#8217; 20Maar Sihon het nie vir Israel vertrou om hom deur sy gebied te laat trek nie. Sihon het sy hele volk bymekaargemaak, en hulle het by Jahas kamp opgeslaan en teen Israel begin veg. 21Die Here die God van Israel het vir Sihon en sy hele volk in die mag van Israel oorgegee, en hy het hulle verslaan en die hele gebied waar die Amoriete toe gewoon het, in besit geneem.</div><div class="p"> 22&#8220;Die Israeliete het die hele gebied van die Amoriete in besit geneem, van die Arnon af tot by die Jabbok en van die woestyn af tot by die Jordaan. 23Die Here die God van Israel het die Amoriete weggedryf voor sy volk Israel uit, en wil jy hom nou kom verdryf? 24Jy besit wat jou god Kemos jou in besit laat neem het. Wat die Here ons God ons in besit laat neem het, is ons s'n. 25Is jy dalk beter as koning Balak van Moab, seun van Sippor? Het hy dalk 'n saak gemaak teen Israel of met hom oorlog gemaak?</div><div class="p"> 26&#8220;Drie honderd jaar gelede het Israel in Gesbon en sy buitedorpe gaan woon, en ook in Aro&#235;r en sy buitedorpe, en in al die stede op die Arnonoewer. Waarom het jy hulle nie in daardie tyd teruggevat nie? 27Ek het niks verkeerds teenoor jou gedoen nie; maar jy handel verkeerd teenoor my deur met my te kom oorlog maak. Die Here wat regter is, sal vandag uitspraak lewer in die saak tussen die Israeliete en die Ammoniete.&#8221;</div><div class="p"> 28Maar die koning van die Ammoniete het nie geluister na die boodskap wat Jefta gestuur het nie. 29Toe het die Gees van die Here op Jefta gekom, en hy het deur Gilead en Manasse getrek en verbygetrek tot by Mispa in Gilead, en van daar af het hy teen die Ammoniete opgetrek.</div><div class="p"> 30Jefta het 'n gelofte teenoor die Here afgel&#234; en ges&#234;: &#8220;As U die Ammoniete vandag heeltemal oorgee in my mag, 31sal di&#233; een wat my uit my huis uit tegemoet kom wanneer ek behoue terugkom van die Ammoniete af, aan die Here behoort: ek sal hom as brandoffer offer.&#8221;</div><div class="p"> 32Jefta het na die Ammoniete toe getrek om teen hulle te veg, en die Here het hulle in sy mag oorgegee. 33Jefta het hulle van Aro&#235;r af verslaan tot waar 'n mens kom by Minnit, twintig stede. By Abel-Keramim was daar 'n groot veldslag. Die Ammoniete is voor die Israeliete verneder.</div><div class="p"> 34Jefta het in Mispa by sy huis gekom, en toe kom sy dogter hom tegemoet met tamboeryne en koordanse. Sy was sy enigste kind. Hy het nie nog 'n seun of 'n dogter gehad nie.</div><div class="p"> 35Toe hy haar sien, het hy sy klere geskeur en ges&#234;: &#8220;Ag, my dogter, jy het my gebreek en in die ellende gedompel: ek het my woord aan die Here gegee en ek kan dit nie terugtrek nie.&#8221;</div><div class="p"> 36Jefta se dogter het hom geantwoord: &#8220;Pa, Pa het Pa se woord aan die Here gegee. Doen met my wat Pa ges&#234; het nou dat die Here vir Pa gehelp het om Pa se vyande, die Ammoniete, te straf.&#8221; 37Sy het verder vir hom ges&#234;: &#8220;Bewys my net hierdie guns: gee my twee maande uitstel om berge toe te gaan en daar saam met my vriendinne te gaan treur oor my lewe as jongmeisie.&#8221;</div><div class="p"> 38Hy het vir haar ges&#234;: &#8220;Gaan gerus maar!&#8221;</div><div class="p">Hy het haar twee maande vrygelaat, en sy en haar vriendinne het berge toe gegaan en gaan treur oor haar lewe as jongmeisie. 39Na die twee maande het sy teruggekom na haar pa toe en hy het met haar gehandel volgens sy gelofte wat hy afgel&#234; het. Sy het nooit gemeenskap met 'n man gehad nie.</div><div class="p"> 40Dit het 'n gewoonte in Israel geword: dat die Israelitiese meisies elke jaar vier dae lank gaan treur oor die dogter van Jefta die Gileadiet.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid6 iso6393afr" data-vid="6" data-iso6393="afr">
 <div class="book bkJDG">
 <div class="chapter ch13" data-usfm="JDG.13">
 <div class="label">13</div><div class="s1">Simson</div><div class="p"> 1Die Israeliete het weer gedoen wat verkeerd is in die o&#235; van die Here, en Hy het hulle veertig jaar lank oorgegee in die mag van die Filistyne.</div><div class="p"> 2Daar was 'n man uit Sora uit die stam van Dan. Sy naam was Manoag. Sy vrou was kinderloos. 3Die Engel van die Here het aan haar verskyn en vir haar ges&#234;: &#8220;Jy is nou kinderloos, maar jy sal swanger word en 'n seun in die w&#234;reld bring. 4Jy moet jouself goed oppas en nie wyn of bier drink nie en ook nie iets onreins eet nie. 5Trouens, jy is reeds swanger en jy sal 'n seun in die w&#234;reld bring. Sy hare mag nie geskeer word nie, want die kind sal van sy geboorte af aan God gewy wees. Hy sal die Israeliete begin red uit die mag van die Filistyne.&#8221;</div><div class="p"> 6Die vrou het toe vir haar man gaan s&#234;: &#8220;Daar het 'n man van God by my gekom. Hy het gelyk soos 'n engel van God, 'n man met gesag. Ek het hom nie gevra waarvandaan hy kom nie, en hy het my nie ges&#234; wat sy naam is nie. 7Hy het vir my ges&#234;: Kyk, jy is swanger en sal 'n seun in die w&#234;reld bring. Jy mag voortaan nie wyn of bier drink nie en ook nie enigiets onreins eet nie, want die kind sal van sy geboorte af tot met sy dood aan God gewy wees.&#8221;</div><div class="p"> 8Toe het Manoag tot die Here gebid: &#8220;Here, laat die man van God vir wie U gestuur het, asseblief weer na ons toe kom dat hy ons kan leer wat ons moet doen met die kind wat gebore sal word.&#8221;</div><div class="p"> 9God het Manoag se gebed verhoor, en die Engel van God het weer na die vrou toe gekom. Sy het in die veld gesit, en haar man Manoag was nie by haar nie. 10Toe hardloop sy gou en s&#234; vir haar man: &#8220;Die man wat nou die dag na my toe gekom het, het weer aan my verskyn.&#8221;</div><div class="p"> 11Manoag is toe dadelik agter sy vrou aan. Hy het by die man gekom en vir hom gevra: &#8220;Is u die man wat met my vrou gepraat het?&#8221;</div><div class="p">Die Man het geantwoord: &#8220;Ja, Ek is.&#8221;</div><div class="p"> 12Manoag het vir hom gevra: &#8220;Wanneer u belofte waar word, hoe moet die kind hom dan gedra en wat moet hy doen?&#8221;</div><div class="p"> 13Die Engel van die Here het vir Manoag geantwoord: &#8220;Jou vrou moet alles doen wat Ek vir haar ges&#234; het. 14Sy mag nie die opbrengs van 'n wingerdstok eet nie, en sy mag nie wyn of bier drink nie. Sy mag ook nie iets onreins eet nie. Sy moet alles doen wat Ek vir haar ges&#234; het.&#8221;</div><div class="p"> 15Toe s&#234; Manoag vir die Engel van die Here: &#8220;Wag tog 'n rukkie, dan maak ons vir u 'n bokkie gaar.&#8221;</div><div class="p"> 16Die Engel van die Here s&#234; toe vir Manoag: &#8220;Al laat jy My 'n rukkie wag, sal Ek nie jou kos eet nie. Maar as jy 'n brandoffer wil bring, moet jy dit vir die Here bring.&#8221;</div><div class="p">Manoag het nie besef dat dit die Engel van die Here is nie, 17en toe s&#234; Manoag vir die Engel: &#8220;Wat is u naam? Wanneer u belofte waar word, wil ons aan u eer betoon.&#8221;</div><div class="p"> 18Hy het vir Manoag geantwoord: &#8220;Waarom vra jy my Naam? Dit is te wonderlik om uit te spreek.&#8221;</div><div class="p"> 19Toe vat Manoag die bokkie, en hy sit dit saam met 'n graanoffer op 'n klip as offer vir die Here. Terwyl Manoag en sy vrou staan en kyk, het die Here 'n wonder laat gebeur. 20Die vlam het van die altaar af opgegaan hemel toe en die Engel van die Here het in die altaarvlam opgestyg. Manoag en sy vrou het dit gesien en hulle het platgeval op die grond.</div><div class="p"> 21Die Engel van die Here het nie weer aan Manoag en sy vrou verskyn nie, maar Manoag het besef dat dit die Engel van die Here was. 22Toe s&#234; Manoag vir sy vrou: &#8220;Ons gaan beslis sterf, want ons het God gesien,&#8221; 23maar sy s&#234; vir haar man: &#8220;As die Here ons wou doodmaak, sou Hy nie die brandoffer en graanoffer van ons aangeneem het nie. Hy sou ons ook nie hierdie wonderlike ding laat sien het en ons vandag hierdie nuus meegedeel het nie.&#8221;</div><div class="p"> 24Die vrou het 'n seun in die w&#234;reld gebring en sy het hom Simson genoem. Die kind het groot geword en die Here het hom gese&#235;n: 25die Gees van die Here het hom in Magane-Dan, tussen Sora en Estaol, begin lei.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid6 iso6393afr" data-vid="6" data-iso6393="afr">
 <div class="book bkJDG">
 <div class="chapter ch16" data-usfm="JDG.16">
 <div class="label">16</div><div class="s1">Simson in Gasa</div><div class="p"> 1Simson is op 'n keer na Gasa toe. Daar het hy 'n prostituut gesien en by haar huis ingegaan. 2Daar is toe vir die mense van Gasa vertel: &#8220;Simson het hierheen gekom.&#8221;</div><div class="p">Hulle het die huis omsingel en hom die hele nag deur voorgel&#234; by die stadspoort. Hulle het die hele nag in stilte gewag en gedink: m&#244;re ligdag maak ons hom dood.</div><div class="p"> 3Maar Simson het net bly l&#234; tot middernag. Toe staan hy op, vat die stadspoort se deure met hulle kosyne en al en ruk hulle so toegesluit uit. Hy het alles op sy skouer teen die berg regoor Hebron opgedra.</div><div class="s1">Simson en Delila</div><div class="p"> 4'n Ruk later het Simson verlief geraak op 'n vrou in die Sorekvallei. Haar naam was Delila. 5Die leiers van die Filistyne is toe na haar toe, en hulle het vir haar ges&#234;: &#8220;Verlei hom en vind uit waarin l&#234; sy groot krag en hoe ons hom kan oorrompel om hom vas te bind en in ons mag te kry. Elkeen van ons sal jou dan dertien kilogram silwer gee.&#8221;</div><div class="p"> 6Delila het toe vir Simson gevra: &#8220;S&#234; my tog waarin l&#234; jou groot krag, en waarmee kan 'n mens jou vasbind om jou in sy mag te kry?&#8221;</div><div class="p"> 7Simson het haar geantwoord: &#8220;As hulle my vasbind met sewe boogsnare wat nog klam is, sal ek magteloos wees. Ek sal soos 'n gewone mens wees.&#8221;</div><div class="p"> 8Die leiers van die Filistyne het vir haar sewe boogsnare wat nog klam is, gebring en sy het hom daarmee vasgebind. 9Daar het ook manne in haar kamer weggekruip. Toe s&#234; sy vir Simson: &#8220;Die Filistyne is hier, Simson!&#8221;</div><div class="p">Hy het die boogsnare gebreek soos 'n vlam garingdraad breek, en die geheim van sy krag het onbekend gebly.</div><div class="p"> 10Daarna het Delila vir Simson ges&#234;: &#8220;Jy het 'n gek van my gemaak en vir my leuens vertel. S&#234; my tog nou waarmee kan 'n mens jou vasbind.&#8221;</div><div class="p"> 11Hy het ges&#234;: &#8220;As ek behoorlik vasgebind word met nuwe toue wat nog nooit gebruik is nie, sal ek magteloos wees. Ek sal soos 'n gewone mens wees.&#8221;</div><div class="p"> 12Delila het nuwe toue gevat en hom daarmee vasgebind, en toe s&#234; sy vir hom: &#8220;Die Filistyne is hier, Simson!&#8221;</div><div class="p">Daar het weer manne in haar kamer weggekruip, maar Simson het die toue aan sy arms gebreek asof dit garingdraad was.</div><div class="p"> 13Delila het vir Simson ges&#234;: &#8220;Hoe lank gaan jy nog 'n gek van my maak en vir my leuens vertel? S&#234; my tog waarmee kan jy vasgebind word.&#8221;</div><div class="p">Hy s&#234; toe vir haar: &#8220;Jy moet net my sewe haarlokke in jou materiaal op die weefstoel vasweef.&#8221;</div><div class="p"> 14Toe sy alles klaar met 'n pen vasgesteek het, s&#234; sy vir hom: &#8220;Die Filistyne is hier, Simson!&#8221;</div><div class="p">Hy het wakker geskrik en die materiaal met pen en al uit die weefstoel losgeruk.</div><div class="p"> 15Toe s&#234; sy vir hom: &#8220;Hoe kan jy s&#234; jy het my lief as jy my nie vertrou nie? Jy het my nou al drie keer bedrieg en my nie vertel waarin jou groot krag l&#234; nie.&#8221;</div><div class="p"> 16So het sy dae lank by hom bly neul en hom lastig geval. Hy het so ongeduldig geraak dat hy kon sterf.</div><div class="p"> 17Toe vertel hy haar sy lewensgeheim. Hy het vir haar ges&#234;: &#8220;My hare is nooit geskeer nie, want ek is van my geboorte af aan God gewy. As my hare afgeskeer word, sal my krag verdwyn en ek sal magteloos wees. Ek sal soos 'n gewone mens wees.&#8221;</div><div class="p"> 18Delila het besef dat hy haar hierdie keer sy lewensgeheim vertel het. Sy het toe die leiers van die Filistyne laat roep: &#8220;Kom hierdie keer! Hy het my sy lewensgeheim vertel.&#8221;</div><div class="p">Hulle het toe na haar toe gekom en die geld saamgebring. 19Sy het vir Simson op haar skoot aan die slaap gemaak en 'n man geroep, en sy het Simson se sewe haarlokke afgeskeer. So het sy hom laat swak word, sy krag het verdwyn. 20Toe sy s&#234;: &#8220;Die Filistyne is hier, Simson!&#8221; het hy wakker geskrik en gedink: ek sal weer uitstap soos die vorige kere en my losruk.</div><div class="p">Maar hy het nie besef dat die Here hom verlaat het nie. 21Die Filistyne het hom gegryp en sy o&#235; uitgesteek. Hulle het hom na Gasa toe gevat en hom met 'n dubbele bronsketting geboei. In die tronk moes hy die meul draai.</div><div class="p"> 22Daar het sy hare wat afgeskeer was, weer begin groei.</div><div class="s1">Simson se laaste daad</div><div class="p"> 23Die leiers van die Filistyne het bymekaargekom om 'n groot offer te bring vir hulle god Dagon en om fees te vier. Hulle het ges&#234;:</div><div class="b"></div><div class="q1">&#8220;Ons god het ons vyand Simson in ons mag oorgegee.&#8221;</div><div class="b"></div><div class="m"> 24Toe die Filistyne hom sien, het hulle hulle god geprys en ges&#234;:</div><div class="b"></div><div class="q1">&#8220;Ons god het ons vyand in ons mag oorgegee,</div><div class="q1">ons vyand wat ons land verwoes het, hy wat so baie van ons doodgemaak het!&#8221;</div><div class="b"></div><div class="m"> 25Toe die Filistyne lekker vrolik was, het hulle ges&#234;: &#8220;Roep vir Simson dat hy ons kom vermaak.&#8221;</div><div class="p">Hulle het toe vir Simson uit die tronk laat kom, en hy het hulle vermaak. Hulle het hom tussen die tempelpilare laat staan, 26en hy het vir die helper wat hom aan die hand vasgehou het, ges&#234;: &#8220;Laat my so staan dat ek die pilare kan voel waarop die tempel rus en dat ek daarteen kan leun.&#8221;</div><div class="p"> 27Die tempel was vol mans en vrouens. Al die leiers van die Filistyne was daar, en op die dak was omtrent drie duisend mans en vrouens wat gekyk het hoe Simson hulle vermaak.</div><div class="p"> 28Toe roep Simson tot die Here: &#8220;Here my God, dink tog aan my! Maak my tog net hierdie een keer sterk, o God, dat ek my met een daad op die Filistyne kan wreek oor my twee o&#235;!&#8221;</div><div class="p"> 29Simson het die twee middelpilare waarop die tempel rus, vasgevat en teen hulle geleun met sy regterarm om die een en sy linkerarm om die ander. 30Toe s&#234; hy: &#8220;Laat my sterf saam met die Filistyne.&#8221;</div><div class="p">Hy het met al sy krag getrek, en die tempel het ingeval op die leiers van die Filistyne en op die mense daarin. So het Simson met sy dood meer mense doodgemaak as in sy lewe.</div><div class="p"> 31Daarna het sy broers en sy hele familie gekom en sy lyk kom haal. Hulle het hom gevat en gaan begrawe tussen Sora en Estaol, in sy pa Manoag se graf.</div><div class="p">Simson was twintig jaar lank leier van die Israeliete.</div>
 </div>
 </div>
</div>

One Single Story Bible Themes Part 1Voorbeeld

Skrif

Aangaande hierdie leesplan

Verwante Leesplanne