2 Kronieke 2 Kronieke 20

2 Kronieke 20
Einde van Jósafat se regeering
1En daarna het die kinders van Moab en die kinders van Ammon en ander saam met hulle behalwe die Ammoniete teen Jósafat opgetrek om te veg.
2Toe kom daar sommige wat vir Jósafat vertel en gesê het: Daar kom 'n groot menigte teen jou van anderkant die see, duskant Aram; en kyk, hulle is in Hasazontamar, dit is Engedi.
3En Jósafat was bevrees en het hom begin soek om die HERE te soek en 'n vasdag in die hele Juda uitgeroep.
4En Juda het bymekaargekom om die HERE om hulp te vra; selfs uit al die stede van Juda het hulle gekom om die HERE te soek.
5En Jósafat het in die vergadering van Juda en Jerusalem, in die huis van die HERE, voor die nuwe voorhof gestaan,
6en gesê: HERE, God van ons vaders, is U nie God in die hemel nie? en heers jy nie oor al die koninkryke van die heidene nie? en in u hand is daar nie krag en krag nie, sodat niemand u kan weerstaan nie?
7Is U nie ons God wat die inwoners van hierdie land voor u volk Israel verdryf het en dit aan die nageslag van u vriend Abraham vir ewig gegee het nie?
8En hulle het daarin gewoon en vir jou 'n heiligdom daarin gebou vir u Naam en gesê:
9As ons, wanneer onheil oor ons kom, soos die swaard, oordeel of pes of hongersnood, ons voor hierdie huis en voor u aangesig staan (want u naam is in hierdie huis) en U roep in ons ellende, dan U sal hoor en help.
10En nou, kyk, die kinders van Ammon en Moab en die gebergte Seïr, vir wie jy Israel nie wou laat inval nie, toe hulle uit Egipteland uitgetrek het, maar hulle van hulle afgedraai en hulle nie vernietig het nie;
11Kyk, sê ek, hoe hulle ons beloon om ons te kom verdryf uit u besitting wat U ons as erfdeel gegee het.
12O onse God, wil U hulle nie oordeel nie? want ons het geen krag teen hierdie groot menigte wat teen ons kom nie; en ons weet nie wat om te doen nie, maar ons oë is op U.
13En die hele Juda het voor die aangesig van die HERE gestaan, met hulle kindertjies, hulle vroue en hulle kinders.
14Daarop het die Gees van die HERE oor Jahasiël, die seun van Sagaria, die seun van Benaja, die seun van Jeïel, die seun van Mattanja, 'n Leviet uit die seuns van Asaf, die Gees van die HERE in die midde van die vergadering gekom;
15En hy sê: Luister, o hele Juda, en julle inwoners van Jerusalem, en koning Jósafat: So sê die HERE vir julle: Wees nie bevrees of verskrik vanweë hierdie groot menigte nie; want die stryd is nie joune nie, maar God s'n.
16Trek môre af teen hulle; kyk, hulle kom op by die krans van Sis; en julle sal hulle vind aan die einde van die spruit, voor die woestyn van Jeruel.
17Julle hoef nie in hierdie geveg te veg nie; staan op, staan stil en aanskou die verlossing van die HERE by julle, Juda en Jerusalem; vrees nie en wees nie verskrik nie; trek môre teen hulle uit, want die HERE sal met julle wees.
18En Jósafat het sy hoof met sy aangesig na die aarde gebuig, en die hele Juda en die inwoners van Jerusalem het voor die aangesig van die HERE geval en die HERE aanbid.
19En die Leviete, uit die kinders van die Kehatiete en uit die kinders van die Korhiete, het opgestaan om die HERE, die God van Israel, met 'n groot stem in die hoogte te loof.
20En hulle het die môre vroeg opgestaan en uitgetrek na die woestyn van Tekoa; en terwyl hulle uittrek, het Jósafat gaan staan en gesê: Luister na my, Juda, en julle inwoners van Jerusalem! Glo in die HERE julle God, dan sal julle bevestig word; glo sy profete, so sal julle voorspoedig wees.
21En nadat hy met die volk beraadslaag het, het hy sangers tot eer van die HERE aangestel om die heerlikheid van heiligheid te loof terwyl hulle voor die leër uitgetrek het, en om te sê: Prys die HERE! want sy goedertierenheid is tot in ewigheid.
22En toe hulle begin sing en prys, het die HERE hinderlae opgestel teen die kinders van Ammon, Moab en die gebergte Seïr wat teen Juda aangekom het; en hulle is geslaan.
23Want die kinders van Ammon en Moab het opgestaan teen die inwoners van die gebergte Seïr om hulle met die banvloek te tref en hulle te vernietig;
24En toe Juda na die wagtoring in die woestyn kom, het hulle na die skare gekyk, en kyk, dit was lyke wat op die aarde geval het, en niemand het vrygekom nie.
25En toe Jósafat en sy volk gekom het om die buit van hulle weg te neem, het hulle in oorvloed onder hulle gevind sowel rykdom met die lyke en kosbare juwele wat hulle vir hulleself afgetrek het, meer as wat hulle kon wegdra; en hulle was drie dae in die versameling van die buit, dit was so baie.
26En op die vierde dag het hulle bymekaargekom in die dal van Beraga; want daar het hulle die HERE geprys; daarom is die naam van dieselfde plek genoem: Die dal Beraga, tot vandag toe.
27Toe het hulle teruggekeer, elke man van Juda en Jerusalem, en Jósafat voor hulle, om met blydskap na Jerusalem terug te gaan; want die HERE het hulle laat juig oor hulle vyande.
28En hulle het in Jerusalem gekom met harpe en siters en basuine na die huis van die HERE.
29En die vrees van God was oor al die koninkryke van daardie lande toe hulle hoor dat die HERE teen die vyande van Israel geveg het.
30En die ryk van Jósafat was stil, want sy God het hom rondom rus gegee.
31En Jósafat het oor Juda geregeer; hy was vyf en dertig jaar oud toe hy koning geword het, en hy het vyf en twintig jaar in Jerusalem geregeer. En die naam van sy moeder was Asúba, die dogter van Silhi.
32En hy het in die weg van sy vader Asa gewandel en nie daarvan afgewyk nie deur te doen wat reg was in die oë van die HERE.
33Maar die hoogtes is nie weggeneem nie, want die volk het nog nie hulle hart op die God van hulle vaders voorberei nie.
34En die verdere geskiedenis van Jósafat, eerste en laaste, kyk, dit is beskrywe in die boek van Jehu, die seun van Hanani, wat in die boek van die konings van Israel genoem word.
35En daarna het Jósafat, die koning van Juda, hom aangesluit by Ahásia, die koning van Israel, wat baie goddeloos gehandel het.
36En hy het hom by hom aangesluit om skepe te maak om na Tarsis te gaan; en hulle het die skepe in Esiongeber gemaak.
37Toe het Eliëser, die seun van Dodawa uit Marésa, teen Jósafat geprofeteer en gesê: Omdat jy jou by Ahásia aangesluit het, het die HERE jou werke verbreek. En die skepe was stukkend, sodat hulle nie na Tarsis kon gaan nie.

Kleurmerk

Deel

Kopieer

None

Wil jy jou kleurmerke oor al jou toestelle gestoor hê? Teken in of teken aan

YouVersion gebruik koekies om jou ervaring persoonlik te maak. Deur ons webwerf te gebruik, aanvaar jy ons gebruik van koekies soos beskryf in ons Privaatheidsbeleid