1 Konings 1 Konings 8
1 Konings 8
Die verbondsark na Sion gebring
1Toe het Salomo die oudstes van Israel en al die hoofde van die stamme, die familiehoofde van die kinders van Israel, by koning Salomo in Jerusalem laat bymekaarkom, om die verbondsark van die HERE uit die stad te bring van Dawid, na Sion.
2En al die manne van Israel het by koning Salomo byeengekom op die fees in die maand Etanim, dit is die sewende maand.
3En al die oudstes van Israel het gekom, en die priesters het die ark opgeneem.
4En hulle het die ark van die HERE en die tent van samekoms en al die heilige voorwerpe wat in die tabernakel was, opgebring, dit het die priesters en die Leviete opgebring.
5En koning Salomo en die hele vergadering van Israel wat by hom vergader was, was saam met hom voor die ark en het skape en beeste geoffer wat vanweë die menigte nie getel of getel kon word nie.
6En die priesters het die verbondsark van die HERE ingebring na sy plek, in die binnehuis van die huis, in die Allerheiligste, onder die vlerke van die gérubs.
7Want die gérubs het hulle twee vlerke oor die plek van die ark uitgesprei, en die gérubs het die ark en sy draaghoute bo oordek.
8En hulle het die draaghoute uitgetrek, sodat die punte van die draaghoute in die heiligdom voor die binnehuis gesien was, en hulle is nie buite gesien nie; en daar is hulle tot vandag toe.
9Daar was niks in die ark nie behalwe die twee kliptafels wat Moses daar by Horeb neergesit het toe die HERE 'n verbond gesluit het met die kinders van Israel toe hulle uit Egipteland uitgetrek het.
10En toe die priesters uit die heiligdom uitgegaan het, het die wolk die huis van die HERE gevul,
11Sodat die priesters vanweë die wolk nie kon staan om te dien nie, want die heerlikheid van die HERE het die huis van die HERE vervul.
12Toe sê Salomo: Die HERE het gesê dat hy in die donkerte sou woon.
13Ek het sekerlik vir jou 'n huis gebou om in te woon, 'n vaste plek vir jou om in te bly vir ewig.
14En die koning het sy aangesig omgedraai en die hele vergadering van Israel geseën, en die hele vergadering van Israel het gestaan.
15En hy sê: Geloofd sy die HERE, die God van Israel, wat met sy mond met my vader Dawid gespreek het en dit met sy hand volbring het deur te sê:
16Van die dag af dat Ek my volk Israel uit Egipte uitgelei het, het Ek geen stad uit al die stamme van Israel gekies om 'n huis te bou, dat my Naam daarin kon wees nie; maar Ek het Dawid gekies om oor my volk Israel te wees.
17En dit was in die hart van my vader Dawid om 'n huis te bou vir die Naam van die HERE, die God van Israel.
18En die HERE het aan my vader Dawid gesê: Terwyl dit in jou hart was om vir my Naam 'n huis te bou, het jy goed gedoen dat dit in jou hart was.
19Maar jy mag die huis nie bou nie; maar jou seun wat uit jou lendene sal voortkom, hy sal die huis vir my Naam bou.
20En die HERE het sy woord uitgevoer wat Hy gespreek het, en ek het opgestaan in die kamer van my vader Dawid en gaan sit op die troon van Israel, soos die HERE beloof het, en ek het 'n huis gebou vir die Naam van die HERE, die God van Israel.
21En Ek het daar 'n plek vir die ark ingerig waarin die verbond van die HERE is wat Hy met ons vaders gesluit het toe Hy hulle uit Egipteland uitgelei het.
22En Salomo het voor die altaar van die HERE gestaan voor die aangesig van die hele vergadering van Israel en sy hande na die hemel uitgebrei.
23En hy het gesê: HERE, God van Israel, daar is geen God soos U, bo in die hemel of onder op die aarde, wat die verbond en barmhartigheid hou met u dienaars wat met hulle hele hart voor U wandel nie.
24Wat by u kneg, my vader Dawid, gehou het wat u hom beloof het; u het ook met u mond gespreek en dit met u hand vervul soos dit vandag is.
25Daarom nou, HERE, God van Israel, hou by u kneg, my vader Dawid, wat U hom beloof het deur te sê: Daar sal vir U geen man in my oë ontbreek om op die troon van Israel te sit nie; sodat u kinders op hul weg ag gee, dat hulle voor my aangesig wandel soos u voor my aangesig gewandel het.
26En nou, o God van Israel, laat u woord tog waar gemaak word wat U aan u kneg, my vader Dawid, gespreek het.
27Maar sal God werklik op die aarde woon? kyk, die hemel en die hemel van die hemele kan jou nie bevat nie; hoeveel minder hierdie huis wat ek gebou het?
28Maar let op die gebed van u kneg en sy smeking, HERE my God, om te luister na die geroep en die gebed wat u dienaar vandag voor u aangesig bid.
29Sodat jou oë geopen mag wees oor hierdie huis, nag en dag, ook na die plek waarvan jy gesê het: My Naam sal daar wees, sodat jy kan luister na die gebed wat u dienaar na hierdie plek sal doen.
30En luister na die smeking van u kneg en van u volk Israel wanneer hulle na hierdie plek toe bid; en luister na U in die hemel, u woonplek; en as u dit hoor, vergewe.
31As iemand teen sy naaste oortree en hom 'n eed opgelê word om hom te laat sweer, en die eed kom voor u altaar in hierdie huis,
32Hoor dan in die hemel en doen en oordeel u dienaars deur die goddelose te veroordeel, om sy weg op sy hoof te bring; en die regverdige regverdig, om hom te gee na sy geregtigheid.
33Wanneer jou volk Israel voor die vyand verslaan word, omdat hulle teen jou gesondig het, en hulle na jou terugdraai en jou Naam bely en bid en jou in hierdie huis smeek,
34Hoor dan in die hemel en vergewe die sonde van u volk Israel, en bring hulle terug na die land wat U aan hulle vaders gegee het.
35As die hemel toegesluit is en daar geen reën is nie, omdat hulle teen U gesondig het; as hulle na hierdie plek toe bid en u Naam bely en hulle bekeer van hulle sonde as U hulle verdruk;
36Hoor dan in die hemel en vergewe die sonde van u knegte en van u volk Israel, dat U hulle die goeie weg leer waarop hulle moet wandel en reën gee op u land wat U aan u volk as erfenis gegee het.
37As daar hongersnood in die land is, as daar pes, branders, muf, sprinkane of ruspes is; as hulle vyand hulle beleër in die land van hulle stede; enige plaag, watter siekte daar ook al mag wees;
38Watter gebed en smeking mag ook al gedoen word deur iemand of deur jou hele volk Israel, wat elkeen die plaag van sy eie hart sal ken en sy hande na hierdie huis sal uitbrei;
39Hoor dan in die hemel, jou woonplek, en vergewe en doen en gee aan elkeen volgens sy weë wie se hart jy ken; (want jy alleen ken die harte van al die mensekinders;)
40sodat hulle U kan vrees al die dae wat hulle woon in die land wat U aan ons vaders gegee het.
41En wat 'n vreemdeling betref, wat nie uit u volk Israel is nie, maar ter wille van u Naam uit 'n ver land kom;
42(Want hulle sal hoor van u groot Naam en van u sterke hand en van u uitgestrekte arm) as hy kom en in die rigting van hierdie huis bid;
43Hoor U in die hemel, u woonplek, en doen volgens alles waarvoor die vreemdeling U aanroep, sodat al die volke van die aarde u Naam kan ken, om U te vrees, net soos u volk Israel; en dat hulle kan weet dat oor hierdie huis wat Ek gebou het, u Naam uitgeroep is.
44As jou volk uittrek om te veg teen hulle vyand, waarheen jy hulle ook al mag stuur, en tot die HERE bid in die rigting van die stad wat jy verkies het, en na die huis wat Ek vir jou Naam gebou het;
45Hoor dan in die hemel hulle gebed en hulle smeking, en voer hulle saak aan.
46As hulle teen jou sondig (want daar is niemand wat nie sondig nie) en jy vir hulle kwaad word en hulle aan die vyand oorgee, sodat hulle hulle as gevangenes wegvoer na die land van die vyand, ver of naby;
47Maar as hulle dink in die land waarheen hulle as gevangenes weggevoer is, en hulle bekeer en tot U smeek in die land van die wat hulle as gevangenes weggevoer het, en sê: Ons het gesondig en verkeerd gedoen, ons het goddeloosheid gepleeg;
48En keer terug na jou toe met hulle hele hart en met hulle hele siel in die land van hulle vyande wat hulle in ballingskap weggevoer het, en bid tot jou in die rigting van hulle land wat jy aan hulle vaders gegee het, die stad wat jy uitverkies het, en die huis wat Ek vir u Naam gebou het;
49Hoor dan hulle gebed en hulle smeking in die hemel, u woonplek, en voer hulle saak aan,
50En vergeef u volk wat teen U gesondig het, en al hulle oortredinge waarin hulle teen U oortree het, en betoon hulle barmhartigheid voor die wat hulle as gevangenes weggevoer het, sodat hulle medelye met hulle kan hê.
51Want hulle is jou volk en jou erfdeel wat jy uit Egipte uitgelei het, uit die ysteroond;
52sodat jou oë oop kan wees vir die smeking van u kneg en vir die smeking van u volk Israel, om na hulle te luister in alles wat hulle na U roep.
53Want U het hulle van die hele volk van die aarde afgesonder, om u erfdeel te wees, soos U gespreek het deur die hand van u kneg Moses, toe U ons vaders uit Egipte uitgelei het, HERE HERE.
54En toe Salomo klaar was met al hierdie gebed en smeking tot die HERE, het hy opgestaan van voor die altaar van die HERE, nadat hy op sy knieë gekniel het met sy hande na die hemel uitgesprei.
55En hy het gaan staan en die hele vergadering van Israel met 'n groot stem geseën en gesê:
56Geloofd sy die HERE wat aan sy volk Israel rus gegee het volgens alles wat Hy beloof het; daar het nie een woord gemis van al sy goeie belofte wat Hy deur die hand van Moses, sy kneg, beloof het nie.
57Die HERE onse God wees met ons soos Hy met ons vaders was; laat Hy ons nie verlaat en ons nie verlaat nie
58sodat Hy ons harte tot Hom kan neig, om in al sy weë te wandel en sy gebooie en sy insettinge en sy verordeninge te onderhou wat Hy ons vaders beveel het.
59En laat hierdie my woorde waarmee ek voor die aangesig van die HERE gesmeek het, dag en nag naby die HERE onse God wees, dat Hy die saak van sy kneg en die saak van sy volk Israel te alle tye handhaaf, soos die saak vereis:
60sodat al die mense van die aarde kan weet dat die HERE God is en dat daar niemand anders is nie.
61Laat julle hart dan volkome wees met die HERE onse God, om in sy insettinge te wandel en sy gebooie te onderhou, soos dit vandag is.
62En die koning en die hele Israel saam met hom het 'n offer voor die aangesig van die HERE gebring.
63En Salomo het 'n dankoffer wat hy aan die HERE gebring het, twee-en-twintigduisend beeste en honderd-en-twintigduisend stuks kleinvee gebring. Toe het die koning en al die kinders van Israel die huis van die HERE ingewy.
64Op dieselfde dag het die koning die middel van die voorhof geheilig wat voor die huis van die HERE was; want daar het hy brandoffers en spysoffers en die vet van die dankoffers gebring, want die koperaltaar wat voor die aangesig van die HERE was, was te min om die brandoffers en spysoffers en die vet van die dankoffers te ontvang.
65En Salomo het in dié tyd 'n fees gehou, en die hele Israel saam met hom, 'n groot vergadering, van die ingang van Hamat af tot by die rivier van Egipte, voor die aangesig van die HERE onse God, sewe dae en sewe dae, veertien dae.
66Op die agtste dag het hy die volk weggestuur, en hulle het die koning geseën en na hul tente gegaan, bly en bly van hart oor al die goeie wat die HERE aan sy kneg Dawid en aan sy volk Israel gedoen het.
Tans Gekies:
1 Konings 1 Konings 8: CAB23
Kleurmerk
Deel
Kopieer
Wil jy jou kleurmerke oor al jou toestelle gestoor hê? Teken in of teken aan
The Bible in Contemporary Afrikaans
Copyright © 2023, by City Bible Foundation ®
Used by permission of City Bible Foundation ® All rights reserved worldwide.