NUMERI 20:1-13

Die Israeliete het in die vroeë lente in die Sinwoestyn aangekom. Hulle het by Kades kamp opgeslaan. Mirjam is daar dood en begrawe. Daar was nie genoeg water vir die mense om te drink nie. Hulle het toe op Moses en Aäron toegesak. Hulle het in opstand gekom teen Moses en vir hom gesê: “Ons moes maar liewer saam met die ander voor die HERE doodgegaan het! Hoekom het julle die HERE se mense na hierdie woestyn toe gelei sodat ons hier saam met ons vee kan doodgaan? Waarom het julle ons uit Egipte weggevat en ons na hierdie onleefbare plek gebring? Hier is nie landerye of vyebome of granate nie. Hier is nie eers water om te drink nie!” Moses en Aäron is van die mense af weg na die ingang van die tabernakel toe. Daar het hulle vooroor gekniel. Die magtige teenwoordigheid van die HERE het na hulle gekom. Die HERE het vir Moses gesê: “Gaan vat die stok voor die altaar. Jy en Aäron moet al die mense bymekaarkry. Terwyl hulle kyk, moet jy die rots beveel om water te gee. Daar sal genoeg water uit die rots kom sodat die mense en hulle diere hulle versadig kan drink.” Moses het gemaak soos die HERE gesê het en die stok by die ark gaan haal. Moses en Aäron het die mense by die rots bymekaargekry. “Luister, julle opstandige mense,” het hy vir hulle gesê. “Moet daar vir julle water uit die rots kom?” Moses het sy hand opgelig en twee keer met die stok teen die rots geslaan. Daar het toe water uitgeborrel. Al die mense en hulle vee het gedrink totdat hulle versadig was. Die HERE het vir Moses en Aäron gesê: “Julle het My nie genoeg vertrou om vir die Israeliete te wys hoe heilig Ek is nie. Jy sal daarom nie hierdie mense inlei in die land wat Ek vir julle sal gee nie.” Vandaar die naam “Waters van Meriba”, want die Israeliete het daar met die HERE getwis. Daar het Hy vir hulle gewys hoe heilig Hy is.