Parzmorja e ZotitShembull

Ne e përkufizuam besimin me këtë domethënie të thjeshtë: të veprosh si Zoti është të tregosh të vërtetën.



E vërteta është parimi kryesor, mbi të cilën mbështetet e gjithë çështja e jetës së mbushur me besim. Nëse nuk e di të vërtetën, kurrë nuk mund të dish me të vërtetë se si të veprosh në lidhje me të. Pra, e vërteta e karakterit të Zotit dhe Fjala e Tij siguron kornizën që lejon besimin tonë të lulëzojë.



E vërteta e Zotit, është ajo që e bën të vlefshme besimin në Zot. Pa të vërtetën, nuk kemi asgjë të fortë për të varur mburojën tonë të besimit. Pra, njohja e të vërtetës së Zotit dhe të vërtetës për Zotin siç zbulohet në Fjalën e Tij, është kritike nëse duam ta jetojmë besimin tonë me përgjegjësi, dhe të përjetojmë përfitimet e mbrojtjes nga mburojat tona.



Çdo diskutim mbi besimin do të ishte jo i plotë, pa theksuar rëndësinë kritike të dëgjimit të zërit të Zotit në mënyrë të qartë dhe të saktë.



Nëse nuk jemi të kujdesshëm, besimi mund të kthehet lehtësisht në marrëzi—në sjellje të pasjellshme, impulsive, madje të pamatur dhe të rrezikshme, e bërë në emër të besimit. Por besimi i vërtetë duhet të ndërtohet gjithnjë në themel të Fjalës së shkruar të Zotit, ndërsa Fryma e Tij e Shenjtë të drejton ta zbatosh atë në jetën tënde. Si do ta përshkruaje ndryshimin midis besimit dhe marrëzisë? Çfarë e pengon dikë të mos kalojë kufirin midis të dyve?



Si besimtarë, kemi privilegjin të dimë drejtimin e Tij për ne ndërsa e kërkojmë atë me lutje. Ai do të jetë besnik të na tregoj të vërtetën, të na japë drejtimin e Tij për hapin tjetër që supozohet të hedhim. Në fakt, të jesh i sigurt dhe të kesh mbështetje në atë hap tjetër, është kritike për të na ndihmuar të qëndrojmë të ekuilibruar ndërsa ndjekim një mënyrë jetese të mbrojtur nga mburoja e besimit.



Pasi ta dish qartë të vërtetën e Zotit ose premtimin e Zotit në lidhje me një çështje, është koha të ecësh përpara në një mënyrë që është në përputhje me të. Dëgjo me kujdes—ndjenjat e tua nuk mund të jenë kurrë faktori përfundimtar përcaktues për veprimet e tua. Ndjenjat ndryshojnë dhe i nënshtrohen stimujve të jashtëm. Veprimet e bëra me besim duhet të ankorohen në diçka më të fortë dhe fikse.



Zoti ynë është i vërtetë dhe ia vlen të ndiqet.



Ai është gjithmonë atje—duke e tejkaluar Satanin në forcë—për të dëgjuar lutjet tona të trazuara, për të ripohuar premtimet e Tij të patrembura dhe për të dhënë pjesën tjetër të dritës së llambës që na duhet për të ecur në mënyrë të qëndrueshme në drejtimin e Tij. Ngrijeni mburojën, ushtarë. Ne po ecim me besim.