Po co się martwić?

Wszyscy, w jakimś momencie życia, martwimy się, prawda? Niespodziewanie przychodzi nieuwzględniony w budżecie domowym rachunek i zastanawiamy się, jak go uregulujemy.

Członek rodziny przychodzi 30 minut później, niż deklarował, a my cały ten czas spędziliśmy na zamartwianiu się, co też mogło mu się stać.

Twoje dziecko poszło dziś pierwszy raz do przedszkola i przez cały dzień martwisz się tym, jak sobie radzi i czy się zaaklimatyzuje.

Wszyscy mamy momenty, w których nie mamy kontroli nad tym, co się dzieje i nie jesteśmy w stanie utrzymać w równowadze wszystkich kręcących się talerzy. Przełączamy się na tryb martwienia, próbując wymyślić sposób rozwiązania jakiegoś problemu czy kwestii, zapominając czasem, by wpierw udać się z tym do Źródła.

Nie ma niczego złego w troszczeniu się. Wszyscy się o coś troszczymy i to jest w porządku. Kiedy jednak troska staje się zmartwieniem, okrada nas z radości i wysysa energię potrzebną do życia.

Zrób sobie przerwę, by przeczytać wersety z Ewangelii Mateusza 6:25-34.

Mateusz zaczyna od potwierdzenia, że są rzeczy, których wszyscy potrzebujemy – jedzenie, picie i ubrania.

Wiemy to. Mateusz to wie. Bóg to wie!

Możemy być spokojni, że Bóg wie czego nam potrzeba do godnego życia i ma plan na zaspokojenie naszych potrzeb.

Nastpęnie Mateusz ilustruje tę kwestię, wspominając ptaki żyjące dzień po dniu w oparciu o zaopatrzenie, które zapewnia im Ojciec. Nie fruwają, martwiąc się o kolejny posiłek albo gdzie zbudują gniazda — wszystko to, w dużej obfitości, zapewnia im Bóg w naturze.

Czy cokolwiek może się nam udać bez martwienia się? Czy ono tylko odbiera radość życia?

Mateusz dodaje, że polne kwiaty są lepiej ubrane, niż kiedykolwiek moglibyśmy sobie pomarzyć, chociaż na koniec dnia się je wyrzuca. Jakże cenni jesteśmy dla Boga! Pamiętaj o tym, kiedy się martwisz. On ciebie kocha i troszczy się o twoje potrzeby. Troszczy się nawet o to, czego chcesz! Bóg zna pragnienia naszego serca, tak samo jak zna nasze potrzeby.

Moi drodzy, jak możemy wyróżniać się w zagubionym i poszukującym świecie, jeśli będziemy prowadzić życie polegające na martwieniu się o to samo, co ludzie nieznający jeszcze Boga. Musimy oprzeć się zamartwianiu i walczyć o pokój.

Zabiegaj raczej o rzeczy Boże niż własne, a On zajmie się resztą. Pilnuj chodzenia Jego drogami, On zapewni ci wszystko, czego potrzebujesz.

Nie martw się przyszłością, Bóg wie, jakie ma dla nas plany (zob. Księga Jeremiasza 29:11) i jeśli Mu zaufamy, to wystarczy.

Kolejne kroki

Naucz się na pamięć wersetu z Księgi Jeremiasza 29:11.

Gdy będzie cię kusiło, żeby się martwić, recytuj ten werset – na głos lub w myślach.

Przypominaj sobie, że Bóg wie jakie ma dla nas plany! Odpocznij w tej świadomości.