Przyjdź KrólestwoPrzykład

MODLITWA:

Boże, pomóż mi dziś cały czas być w łączności z Tobą. 

CZYTANIE:

Łatwo jest źle przeczytać te wersety Listu do Galatów. Zwykle są źle cytowane jako „owoce” Ducha. Wydaje się, jakby Paweł podawał nam listę różnych, niepowiązanych cech życia naśladowcy Jezusa. Ale Paweł nie mówi o „owocach”, tylko o „owocu”. Rzeczownik w liczbie pojedynczej. Co, zatem, mówi nam Paweł?

Osiemnastowieczny teolog, Jonathan Edwards, tak wykładał tę koncepcję: „… Wygląda na to, że wszystkie łaski chrześcijaństwa są ze sobą konkatenowane, czyli tak powiązane, by się ze sobą łączyły i były od siebie wzajemnie zależne”.

„Konkatenowane” to fajne, osiemnastowieczne określenie znaczące tyle, co „wszystkie łaski chrześcijaństwa” są ze sobą złączone. Inaczej mówiąc, nie jesteśmy w stanie wzrosnąć w jednym obszarze, pozostawiając inny obszar nietknięty. Jeśli to naprawdę wzrost duchowy, to wszystkie te cechy wzrosną jednocześnie. 

Zrozumienie tego jest bardzo ważne, w przeciwnym razie można to odczytać jako listę rzeczy do zrobienia albo listę „jakim być”. Odczuwamy presję, by jakoś wykrzesać te cechy siłą woli i wysiłkiem. Zależnie od temperamentu i osobowości niektóre z tych atrybutów mogą przyjść z łatwością. Inne, z kolei, wydają się niewykonalne i możemy ulec pokusie, by myśleć, że Bóg jest niezainteresowany zmianą tych części nas.

Kiedy jednak mówimy o owocu, a nie o owocach, we wzroście pojawia się symetria. Nie można mieć radości bez miłości, pokoju bez łagodności, dobroci bez samokontroli — przynajmniej nie w trwały sposób, w jaki Bóg chce tych łask w twoim życiu. Wszystko to jest ze sobą połączone i razem wzrasta. To nie są odrębne owoce, ale różne aspekty tego samego owocu, owocu rosnącego tylko w oparciu o Bożą moc, gdy żyjemy w łączności z Nim.

Nie zniechęcaj się zatem tym, jak ci się układa z każdą cechą charakteru, to nie jest lista rzeczy do zrobienia przez ciebie. To Bóg daje ci wgląd w pracę, jaką wiernie wykonuje w twoim życiu, gdy z Nim chodzisz. 

ROZWAŻANIE

Owoc Ducha rośnie dzięki podłączeniu do źródła, winorośli, którą jest Jezus. Myśląc obrazowo, jaki jest obecny stan gleby twojego serca? Jest sucha czy dobrze nawodniona? Łatwa do uprawy czy ciasno ubita? Czy jest na niej posadzonego coś innego, co konkuruje z Jezusem, mającym swoją drogę w twoim życiu?

Zaproś Boga do poruszania twojego sercu od nowa i poproś Go, by ci pokazał, jak to wyglądałoby, gdyby być stale zakorzenionym i zależnym od Jego miłości.