Jaki jest Bóg? - Psalm 27

BibleProject | Tora

Wiara i WiFi

Ambasador Nieba

Dlaczego warto studiować Biblię?

BibleProject | Prorocy mniejsi

Twoje życie ma znaczenie

Przebaczenie i wolność

Pomyśl o niebie…

BibleProject | Księgi Mądrościowe

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch19" data-usfm="GEN.19">
 <div class="label">19</div><div class="cl">Rodzaju 19</div><div class="s1">Zag&#322;ada Sodomy i Gomory</div><div class="p"> 1Z nastaniem wieczoru dwaj anio&#322;owie przybyli do Sodomy. Lot tymczasem przebywa&#322; w jej bramie. Gdy ich zauwa&#380;y&#322;, powsta&#322;, wyszed&#322; im na spotkanie i pok&#322;oni&#322; si&#281; im a&#380; do ziemi. 2Panowie &#8212; zacz&#261;&#322; &#8212; zapraszam, wst&#261;pcie do domu swego s&#322;ugi, przenocujcie u mnie. Umyjcie u mnie nogi, a wczesnym rankiem wstaniecie i ruszycie w dalsz&#261; drog&#281;. Nie &#8212; odpowiedzieli &#8212; sp&#281;dzimy noc na placu.#19:2 Lub: na ulicy. 3Ale poniewa&#380; Lot bardzo nalega&#322;, zgodzili si&#281; w ko&#324;cu skorzysta&#263; z jego go&#347;cinno&#347;ci. Lot wyprawi&#322; im uczt&#281;, kaza&#322; napiec prza&#347;nik&#243;w, aby go&#347;cie mogli si&#281; posili&#263;.</div><div class="p"> 4Zanim jednak udali si&#281; na spoczynek, mieszka&#324;cy miasta, m&#281;&#380;czy&#378;ni z Sodomy, wszyscy niezale&#380;nie od wieku, nawet ci z najdalszych zau&#322;k&#243;w, otoczyli dom. 5Wywo&#322;ali Lota i zapytali: Gdzie s&#261; ci m&#281;&#380;czy&#378;ni, kt&#243;rzy przyszli do ciebie wieczorem? Wyprowad&#378; ich do nas. Chcemy zabawi&#263; si&#281; z nimi.#19:5 Lub: Chcemy poobcowa&#263; z nimi.</div><div class="p"> 6Lot wyszed&#322; do nich do wej&#347;cia. Zamkn&#261;&#322; jednak za sob&#261; drzwi. 7Powiedzia&#322;: Bracia, prosz&#281; was, nie czy&#324;cie im &#380;adnej krzywdy! 8Pos&#322;uchajcie, mam dwie c&#243;rki. S&#261; jeszcze dziewicami. Mog&#281; je do was wyprowadzi&#263;. Zr&#243;bcie z nimi, co chcecie, ale nie czy&#324;cie krzywdy moim go&#347;ciom, gdy&#380; weszli pod cie&#324; mego dachu.</div><div class="p"> 9Ruszaj st&#261;d!#19:9 Lub: (1) Wyno&#347; si&#281;!(2) Chod&#378; no tu tylko! &#8212; zawo&#322;ali. &#8212; Patrzcie go! Ledwie przyby&#322;, a ju&#380; chcia&#322;by nas s&#261;dzi&#263;! Post&#261;pimy z tob&#261; gorzej ni&#380; z nimi! Potem natarli na Lota gwa&#322;townie i ruszyli, aby wywa&#380;y&#263; drzwi. 10Go&#347;cie Lota jednak wysun&#281;li r&#281;ce, wci&#261;gn&#281;li go do &#347;rodka, zaryglowali drzwi, 11a t&#322;um zebrany przed drzwiami, wszystkich bez wyj&#261;tku, porazili nag&#322;&#261; &#347;lepot&#261;, tak &#380;e z trudem szukali oni drogi.</div><div class="p"> 12W domu go&#347;cie zapytali Lota: Kogo tu jeszcze masz? Zi&#281;ci&#243;w, syn&#243;w, c&#243;rki? Wyprowad&#378; st&#261;d wszystkich, z kt&#243;rymi jeste&#347; zwi&#261;zany! 13Bo my w&#322;a&#347;nie zamierzamy to miejsce zniszczy&#263;! Tak! Wyra&#378;nie s&#322;ycha&#263; jego krzyk przed obliczem PANA! I PAN nas pos&#322;a&#322;, aby zniszczy&#263; te miasta.</div><div class="p"> 14Lot wyszed&#322; wi&#281;c i oznajmi&#322; swoim przysz&#322;ym zi&#281;ciom, kt&#243;rzy mieli poj&#261;&#263; jego c&#243;rki za &#380;ony: Wsta&#324;cie, wyjd&#378;cie st&#261;d, poniewa&#380; PAN zamierza zniszczy&#263; to miejsce! Ale oni uznali, &#380;e &#380;artuje.</div><div class="p"> 15Gdy zacz&#281;&#322;o &#347;wita&#263;, anio&#322;owie naciskali na Lota: Ruszaj! Wyprowad&#378; st&#261;d &#380;on&#281; i obie c&#243;rki, aby&#347; nie zgin&#261;&#322; z powodu winy tego miasta. 16Lecz gdy Lot si&#281; oci&#261;ga&#322;, chwycili go za r&#281;k&#281;, zabrali te&#380; jego &#380;on&#281; i dwie c&#243;rki, wyprowadzili z miasta i zostawili na zewn&#261;trz. W ten spos&#243;b PAN okaza&#322; mu mi&#322;osierdzie. 17Za miastem jeden z anio&#322;&#243;w przynagli&#322;: Teraz ratuj &#380;ycie! Nie ogl&#261;daj si&#281; za siebie i nie zatrzymuj si&#281;, dop&#243;ki nie opu&#347;cisz tego okr&#281;gu! Uchod&#378; w g&#243;ry, aby&#347; nie zgin&#261;&#322;!</div><div class="p"> 18Ale Lot zacz&#261;&#322; prosi&#263;: Panie, nie dam rady!#19:18 Lub: Nie, Panie! 19Tak, widz&#281;, &#380;e okazujesz przychylno&#347;&#263; swemu s&#322;udze. Wy&#347;wiadczy&#322;e&#347; mi wielk&#261; &#322;ask&#281;. Chcesz mnie zachowa&#263; przy &#380;yciu. Ale ja nie zdo&#322;am uciec w g&#243;ry. Wcze&#347;niej dopadnie mnie nieszcz&#281;&#347;cie i umr&#281;! 20Widzisz to miasto w pobli&#380;u? Tam uciekn&#281;. Jest niewielkie. Tam si&#281; schroni&#281;. Ma&#322;e &#8212; prawda? Tam ocal&#281; swe &#380;ycie!</div><div class="p"> 21Dobrze &#8212; us&#322;ysza&#322; Lot &#8212; i w tej sprawie oka&#380;&#281; ci wzgl&#281;dy. Nie zniszcz&#281; tego miasta, kt&#243;re mi wskaza&#322;e&#347;. 22Po&#347;piesz si&#281;! Schro&#324; si&#281; tam, bo nie mog&#281; nic zrobi&#263;, dop&#243;ki tam nie wejdziesz!</div><div class="p">W&#322;a&#347;nie dlatego nazwa tego miasta brzmi Soar. 23Kiedy wschodzi&#322;o s&#322;o&#324;ce, Lot wchodzi&#322; do Soaru.</div><div class="p"> 24Wtedy PAN spu&#347;ci&#322; na Sodom&#281; i Gomor&#281; deszcz siarki i ognia! Spad&#322; on od PANA! Prosto z nieba! 25Zniszczy&#322; On te miasta, zniszczy&#322; ca&#322;y okr&#281;g, wszystkich mieszka&#324;c&#243;w tych miast, nawet ziele&#324; na polach. 26A &#380;ona Lota obejrza&#322;a si&#281; za siebie i sta&#322;a si&#281; s&#322;upem soli.</div><div class="p"> 27Abraham za&#347; wsta&#322; o &#347;wicie i uda&#322; si&#281; na to miejsce, gdzie wcze&#347;niej sta&#322; przed PANEM. 28Spojrza&#322; w kierunku Sodomy i Gomory na ca&#322;y tamtejszy okr&#281;g. Zobaczy&#322;, &#380;e nad ziemi&#261; wznosi si&#281; g&#281;sty dym. Przypomina&#322; on dym wznosz&#261;cy si&#281; z garncarskiego pieca.</div><div class="p"> 29Gdy B&#243;g niszczy&#322; miasta tego okr&#281;gu, wspomnia&#322; na Abrahama. Kiedy k&#322;ad&#322; kres miastom, w kt&#243;rych mieszka&#322; Lot, jego samego uchroni&#322; od zag&#322;ady.</div><div class="s1">Pochodzenie Moabit&#243;w i Ammonit&#243;w</div><div class="p"> 30Potem Lot opu&#347;ci&#322; Soar. Wraz z obiema c&#243;rkami osiad&#322; w g&#243;rach. Ba&#322; si&#281; przebywa&#263; w Soarze. Wola&#322; zamieszka&#263; w jaskini &#8212; on i jego dwie c&#243;rki.</div><div class="p"> 31Wtedy starsza powiedzia&#322;a do m&#322;odszej: Nasz ojciec jest stary, a nie ma w tych okolicach m&#281;&#380;czyzny, kt&#243;ry m&#243;g&#322;by z nami obcowa&#263;, jak to dzieje si&#281; zwykle na ziemi. 32Pos&#322;uchaj, upijmy ojca winem i zbli&#380;my si&#281; do niego. Zadbajmy o potomstwo za spraw&#261; naszego ojca.</div><div class="p"> 33Pod wiecz&#243;r wi&#281;c upi&#322;y ojca winem. A gdy si&#281; po&#322;o&#380;y&#322;, starsza zbli&#380;y&#322;a si&#281; do ojca. On za&#347; nie by&#322; &#347;wiadom ani tego, kiedy si&#281; po&#322;o&#380;y&#322;a, ani kiedy odesz&#322;a.</div><div class="p"> 34Nazajutrz starsza powiedzia&#322;a do m&#322;odszej: Zbli&#380;y&#322;am si&#281; wczoraj do ojca. Upijmy go winem i dzisiaj. Potem ty id&#378; i zbli&#380; si&#281; do niego. Zadbajmy o potomstwo za spraw&#261; naszego ojca.</div><div class="p"> 35Upi&#322;y wi&#281;c ojca wieczorem i tym razem m&#322;odsza zbli&#380;y&#322;a si&#281; do niego &#8212; on za&#347; nie by&#322; &#347;wiadom ani tego, kiedy si&#281; po&#322;o&#380;y&#322;a, ani kiedy odesz&#322;a.</div><div class="p"> 36Tak obie c&#243;rki Lota pocz&#281;&#322;y za spraw&#261; ojca. 37Starsza urodzi&#322;a syna i nada&#322;a mu imi&#281; Moab. On jest ojcem dzisiejszych Moabit&#243;w. 38M&#322;odsza tak&#380;e urodzi&#322;a syna. Nada&#322;a mu imi&#281; Ben-Ami. On z kolei jest ojcem dzisiejszych Ammonit&#243;w.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
 
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch20" data-usfm="GEN.20">
 <div class="label">20</div><div class="cl">Rodzaju 20</div><div class="s1">Abimelek, Sara i Abraham</div><div class="p"> 1Potem Abraham wyruszy&#322; stamt&#261;d do ziemi Negeb i mieszka&#322; mi&#281;dzy Kadesz a Szur, ale przebywa&#322; tak&#380;e w Gerarze.</div><div class="p"> 2W trakcie swoich w&#281;dr&#243;wek Abraham mawia&#322; o swojej &#380;onie Sarze: To moja siostra. Dlatego Abimelek, kr&#243;l Geraru, pos&#322;a&#322; po Sar&#281; i sprowadzi&#322; j&#261; do siebie. 3Lecz B&#243;g przyszed&#322; do Abimeleka noc&#261; we &#347;nie i ostrzeg&#322; go: Umrzesz z powodu tej kobiety, kt&#243;r&#261; tu sobie sprowadzi&#322;e&#347;, bo jest ona m&#281;&#380;atk&#261;! 4A poniewa&#380; Abimelek nie zbli&#380;y&#322; si&#281; jeszcze do niej, powiedzia&#322;: Panie! Czy karzesz &#347;mierci&#261; nawet nar&#243;d sprawiedliwy? 5Czy on sam nie oznajmi&#322;: To moja siostra? A ona? Ona r&#243;wnie&#380; twierdzi&#322;a: To m&#243;j brat. Sprowadzaj&#261;c j&#261; tutaj, uczyni&#322;em to w dobrej wierze#20:5 Tj. (1) w prostocie mego serca; (2) z czystym sumieniem. i nie mam sobie nic do zarzucenia.#20:5 Lub: w niewinno&#347;ci moich d&#322;oni to uczyni&#322;em.</div><div class="p"> 6Wiem &#8212; odpowiedzia&#322; mu B&#243;g we &#347;nie &#8212; &#380;e uczyni&#322;e&#347; to w dobrej wierze. St&#261;d i Ja powstrzyma&#322;em ci&#281; od pope&#322;nienia grzechu przeciwko Mnie. W&#322;a&#347;nie dlatego nie pozwoli&#322;em ci jej dotkn&#261;&#263;. 7A teraz zwr&#243;&#263; temu cz&#322;owiekowi jego &#380;on&#281;, jest on bowiem prorokiem. On b&#281;dzie modli&#322; si&#281; za ciebie &#8212; i pozostaniesz przy &#380;yciu. Je&#347;liby&#347; jej jednak nie odes&#322;a&#322;, wiedz, &#380;e na pewno umrzesz &#8212; ty sam i wszystko, co twoje.</div><div class="p"> 8Abimelek wsta&#322; wcze&#347;nie rano, przywo&#322;a&#322; do siebie swych s&#322;u&#380;&#261;cych i w ich obecno&#347;ci opowiedzia&#322; o wszystkim, co zasz&#322;o. S&#322;uchaj&#261;cych ogarn&#261;&#322; l&#281;k! 9Nast&#281;pnie Abimelek wezwa&#322; Abrahama: C&#243;&#380; ty nam uczyni&#322;e&#347;? &#8212; zapyta&#322;. &#8212; Czym ci zawini&#322;em, &#380;e sprowadzi&#322;e&#347; na mnie i na moje kr&#243;lestwo taki wielki grzech? Post&#261;pi&#322;e&#347; wobec mnie niestosownie. 10I doda&#322;: Co ci&#281; do tego sk&#322;oni&#322;o?</div><div class="p"> 11Post&#261;pi&#322;em tak &#8212; wyja&#347;ni&#322; Abraham &#8212; poniewa&#380; pomy&#347;la&#322;em: Na pewno nie ma boja&#378;ni Bo&#380;ej w tym miejscu i zabij&#261; mnie z powodu mojej &#380;ony. 12Poza tym, prawd&#261; jest to, &#380;e jest ona moj&#261; siostr&#261;. Jest ona c&#243;rk&#261; mojego ojca. Nie jest natomiast c&#243;rk&#261; mojej matki. Jako taka zosta&#322;a moj&#261; &#380;on&#261;. 13Gdy wi&#281;c B&#243;g wyprawi&#322; mnie z domu mego ojca, poprosi&#322;em j&#261;: Wy&#347;wiadcz mi pewn&#261; &#322;ask&#281;. Gdziekolwiek si&#281; znajdziemy, m&#243;w o mnie, &#380;e jestem twoim bratem.</div><div class="p"> 14Wtedy Abimelek wzi&#261;&#322;#20:14 PS dodaje: tysi&#261;c srebrnych szekli. owce i byd&#322;o, niewolnik&#243;w i niewolnice i przekaza&#322; je Abrahamowi. Zwr&#243;ci&#322; mu te&#380; jego &#380;on&#281; Sar&#281;. 15Nast&#281;pnie o&#347;wiadczy&#322;: M&#243;j kraj stoi przed tob&#261; otworem. Mieszkaj, gdzie ci si&#281; spodoba.</div><div class="p"> 16Sarze natomiast o&#347;wiadczy&#322;: Daj&#281; twojemu bratu tysi&#261;c srebrnik&#243;w.#20:16 Tj. 12 kg. Niech to ci&#281; chroni od wszelkich podejrze&#324;. Niech &#347;wiadczy o tym, &#380;e jeste&#347; bez zarzutu.#20:16 Lub: &#380;e wszystko w twojej sprawie jest w porz&#261;dku. </div><div class="p"> 17Abraham modli&#322; si&#281; do Boga i B&#243;g uzdrowi&#322; Abimeleka, jego &#380;on&#281; oraz niewolnice, tak &#380;e zn&#243;w by&#322;y w stanie rodzi&#263;. 18PAN bowiem ca&#322;kowicie zamkn&#261;&#322; ka&#380;de &#322;ono w domu Abimeleka z powodu Sary, &#380;ony Abrahama.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch21" data-usfm="GEN.21">
 <div class="label">21</div><div class="cl">Rodzaju 21</div><div class="s1">Narodziny Izaaka</div><div class="p"> 1 PAN nawiedzi&#322; te&#380; Sar&#281;, tak jak zapowiedzia&#322;, i spe&#322;ni&#322; wobec niej to, co przyobieca&#322;. 2Sara pocz&#281;&#322;a i gdy Abraham by&#322; ju&#380; stary, urodzi&#322;a mu syna. Sta&#322;o si&#281; to w oznaczonym przez Boga czasie. 3Abraham nada&#322; swemu synowi, kt&#243;rego urodzi&#322;a mu Sara, imi&#281; Izaak.</div><div class="p"> 4Gdy Izaak mia&#322; osiem dni, Abraham obrzeza&#322; go &#8212; tak, jak przykaza&#322; mu B&#243;g. 5Abraham za&#347; liczy&#322; sobie sto lat, gdy urodzi&#322; mu si&#281; jego syn Izaak.</div><div class="p"> 6Sara w&#243;wczas mawia&#322;a: B&#243;g da&#322; mi pow&#243;d do &#347;miechu! Ka&#380;dy, kto o tym us&#322;yszy, b&#281;dzie &#347;mia&#322; si&#281; ze mn&#261;! 7My&#347;la&#322;a bowiem: Kto by powiedzia&#322; Abrahamowi: Sara b&#281;dzie karmi&#263; piersi&#261; syn&#243;w?! A tymczasem, kiedy si&#281; zestarza&#322;, urodzi&#322;am mu syna!</div><div class="p"> 8A gdy Izaak podr&#243;s&#322; i zosta&#322; odstawiony od piersi, Abraham z tej okazji wyprawi&#322; wielk&#261; uczt&#281;. 9Wtedy Sara zauwa&#380;y&#322;a, &#380;e syn Hagar, Egipcjanki, kt&#243;rego ta urodzi&#322;a Abrahamowi, &#380;artuje z jej syna. 10Uda&#322;a si&#281; z tym do Abrahama: Wyp&#281;d&#378; t&#281; niewolnic&#281; wraz z jej synem! &#8212; powiedzia&#322;a. &#8212; Syn tej niewolnicy nie b&#281;dzie dziedziczy&#322; z moim synem Izaakiem! 11S&#322;owa te wyda&#322;y si&#281; Abrahamowi okrutne. Ten ch&#322;opiec by&#322; przecie&#380; te&#380; jego synem. 12B&#243;g jednak przem&#243;wi&#322; do Abrahama: Nie my&#347;l, &#380;e to, co dotyczy ch&#322;opca i twojej niewolnicy, jest okrutne. Pos&#322;uchaj rady Sary, poniewa&#380; twoje potomstwo b&#281;dzie nazywane od Izaaka. 13Natomiast z syna twojej niewolnicy r&#243;wnie&#380; wywiod&#281; nar&#243;d, gdy&#380; jest on twoim potomkiem.</div><div class="p"> 14Abraham wsta&#322; wi&#281;c wcze&#347;nie rano, wzi&#261;&#322; chleb, buk&#322;ak z wod&#261;, w&#322;o&#380;y&#322; to Hagar na ramiona, przekaza&#322; jej dziecko i odprawi&#322; j&#261;.</div><div class="p">Hagar odesz&#322;a. B&#322;&#261;ka&#322;a si&#281; po pustyni wok&#243;&#322; Beer-Szeby. 15Gdy jednak w buk&#322;aku nie by&#322;o ju&#380; wody, zostawi&#322;a dziecko pod krzakiem, 16odesz&#322;a i usiad&#322;a naprzeciw w odleg&#322;o&#347;ci lotu strza&#322;y wypuszczonej z &#322;uku. Nie chc&#281; patrze&#263; na &#347;mier&#263; mego dziecka &#8212; powiedzia&#322;a. Usiad&#322;a wi&#281;c naprzeciw i g&#322;o&#347;no zap&#322;aka&#322;a.</div><div class="p"> 17B&#243;g jednak us&#322;ysza&#322; g&#322;os ch&#322;opca. Anio&#322; Bo&#380;y zwr&#243;ci&#322; si&#281; z nieba do Hagar: Hagar, co tobie? Nie b&#243;j si&#281;! Z miejsca, w kt&#243;rym le&#380;y ch&#322;opiec, dotar&#322; do Boga jego g&#322;os. 18Wsta&#324;, podnie&#347; go, otocz go opiek&#261;,#21:18 Idiom: uchwy&#263; swoj&#261; r&#281;k&#261;. gdy&#380; uczyni&#281; z niego wielki nar&#243;d! 19Po czym B&#243;g otworzy&#322; jej oczy i zobaczy&#322;a, &#380;e w pobli&#380;u jest studnia. Podesz&#322;a wi&#281;c do niej, nape&#322;ni&#322;a wod&#261; buk&#322;ak i da&#322;a ch&#322;opcu pi&#263;.</div><div class="p"> 20W dalszych latach B&#243;g zatroszczy&#322; si&#281; o ch&#322;opca. Wyr&#243;s&#322; on, osiad&#322; na pustyni i zosta&#322; &#322;ucznikiem. 21Mieszka&#322; na pustyni Paran, a matka sprowadzi&#322;a mu &#380;on&#281; z Egiptu.</div><div class="s1">Przymierze Abrahama z Abimelekiem</div><div class="p"> 22W tym czasie Abimelek wraz z Pikolem, dow&#243;dc&#261; swego wojska, zwr&#243;ci&#322; si&#281; do Abrahama tymi s&#322;owy: B&#243;g jest z tob&#261; we wszystkim, co czynisz. 23Przysi&#281;gnij mi wi&#281;c teraz na Boga, &#380;e nie zdradzisz mnie ani mojego potomka, ani mojego rodu; a ponadto &#322;ask&#281;, jak&#261; wy&#347;wiadczy&#322;em tobie, wy&#347;wiadczysz mnie w tej ziemi, w kt&#243;rej jeste&#347; go&#347;ciem. 24Abraham o&#347;wiadczy&#322;: Przysi&#281;gam! 25W rozmowie z Abimelekiem Abraham nawi&#261;za&#322; jednak do studni, kt&#243;r&#261; zaj&#281;li si&#322;&#261; s&#322;udzy Abimeleka. 26Nie wiem, kto dopu&#347;ci&#322; si&#281; tej rzeczy &#8212; odpowiedzia&#322; Abimelek. &#8212; Ty sam nie powiadomi&#322;e&#347; mnie o tym, a ja s&#322;ysz&#281; dzi&#347; o tym po raz pierwszy.</div><div class="p"> 27Wtedy Abraham wzi&#261;&#322; owce i byd&#322;o, przekaza&#322; je Abimelekowi i zawarli obaj przymierze. 28Potem Abraham wydzieli&#322; ze stada siedem jagni&#261;t, samiczek. 29Abimelek zapyta&#322;: Dlaczego wydzieli&#322;e&#347; te jagni&#281;ta? 30Przyjmij ode mnie te siedem jagni&#261;t &#8212; poprosi&#322; Abraham &#8212; i niech mi b&#281;d&#261; po&#347;wiadczeniem, &#380;e to ja wykopa&#322;em t&#281; studni&#281;. 31A poniewa&#380; z&#322;o&#380;yli tam sobie przysi&#281;g&#281;, miejscu temu nadano nazw&#281; Beer-Szeba.</div><div class="p"> 32Tak zawarli przymierze w Beer-Szebie. Potem Abimelek i Pikol, dow&#243;dca jego wojska, wr&#243;cili do ziemi filisty&#324;skiej. 33Abraham natomiast zasadzi&#322; w Beer-Szebie tamaryszek i wzywa&#322; tam imienia PANA, Wiecznego Boga. 34Go&#347;ci&#322; te&#380; Abraham w ziemi filisty&#324;skiej przez wiele dni.</div>
 </div>
 </div>
</div>

BibleProject | Księgi Pisma ŚwiętegoPrzykład

Pismo Święte

O tym planie

Podobne plany