BłogosławieniPrzykład

Czytaj: Ew. Mateusza 5:4, Ks. Objawienia 21:1-4

POZM: Ew. Mateusza 5:4, Ks. Objawienia 21:3-4

"Szczęśliwi zasmuceni,

gdyż oni doznają pociech". Ew. Mateusza 5:4 (SNP)

"I usłyszałem donośny głos. Rozległ się od strony tronu. Głosił: Oto namiot zgromadzenia Boga oraz ludzi! Będzie z nimi mieszkał. Oni będą Mu ludem. A będzie z nimi sam Bóg — ich Bóg. Otrze też wszelką łzę z ich oczu. Nie będzie już śmierci ani bólu, krzyku ani znoju; ponieważ pierwsze rzeczy — przeminęły." Ks. Objawienia 21:3-4 (SNPD) 

Oto obietnica, której warto się trzymać: wszystko, co złamane, pewnego dnia zostanie uratowane. W księdze Objawienia widzimy niesamowity obraz pokazujący, że nadejdzie taki dzień, w którym Bóg wszystko naprawi: zniknie dystans pomiędzy nami a Nim, nadejdzie kres naszego cierpienia, śmierć zostanie pokonana, a każda boleść życia zniknie.

Wobec tak niesłychanych obietnic, łatwo stracić z oczu kontekst, w którym zostały wypowiedziane: Bóg ma swoje mieszkanie wśród nas już teraz. Bóg nie tylko pogodzi nas ze sobą, ale również uczyni nas “swoim ludem”. Zgromadzi zagubionych i samotnych, włączy ich do społeczności i będą do Niego należeli. Oczekujemy tego dnia bez bólu i cierpienia, ale również tego, w którym prawdziwie doświadczymy królestwa niebieskiego; dnia, w którym Boże obietnice w pełni się zrealizują, a naród Boży będzie mieszkał z Nim na wieki. 

Dzięki Ci, Boże, że pocieszasz i uzdrawiasz swój lud. Spraw, abym pragnęła takiej przyszłości i Twojego Królestwa bardziej niż wszystkiego innego na tej ziemi. Proszę, dodaj mi sił, abym przetrwała obecne cierpienie i mogła wskazywać ludziom przyszłość, którą nam obiecałeś.