Psalmy 137

137
PSALM 137
Pieśń tęsknoty za Syjonem
1Nad rzekami Babilonu — tam siedzieliśmy
I płakaliśmy na wspomnienie Syjonu.
2Na tamtejszych wierzbach
Powiesiliśmy nasze lutnie,
3Gdyż ci, którzy nas zniewolili,
Żądali tam od nas pieśni,
Nasi ciemięzcy#137:3 Być może: prześmiewcy. chcieli radości:
Zaśpiewajcie nam jakąś pieśń Syjonu!
4Ale jak tu śpiewać pieśń PANA
Na obcej ziemi?
5O, jeślibym cię zapomniał, Jerozolimo,
Niech paraliż dotknie mojej prawej ręki!#137:5 Niech będzie zapomniana moja prawicaG.
6Niech mi język przywrze do podniebienia,
Jeślibym miał nie pamiętać o tobie,
Jeślibym już nie przedkładał Jerozolimy
Ponad moją największą radość!
7Pamiętaj, PANIE, synom Edomu
dzień klęski Jerozolimy,
Kiedy wołali: Zburzcie ją, zburzcie ją
aż do posad!
8Córko Babilonu, skazana na zniszczenie!#137:8 Być może: niszczycielko, hbr. הַשֹּׁדֵדָה (haszszodedaʰ).
Szczęśliwy będzie ten, kto ci odpłaci
tym, czym ty nam płaciłaś!
9Szczęśliwy będzie ten, kto schwyta
twe niemowlęta
I je roztrzaska o skałę.

Obecnie wybrane:

Psalmy 137: SNP

Podkreślenie

Udostępnij

Kopiuj

None

Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj

YouVersion używa plików cookie, aby spersonalizować twoje doświadczenia. Korzystając z naszej strony, wyrażasz zgodę na używanie przez nas plików cookie zgodnie z naszą Polityką prywatności