Open Doors | Strijdvaardig als Mozes door Anne van der Bijl | Deel 1Voorbeeld

EEN VURIGE ONTMOETING

Jaar na jaar ging voorbij zonder iets wat erop wees dat God aandacht schonk aan Mozes of de kinderen van Israël. De Israëlieten schreeuwden het uit tot God en smeekten om hulp, maar de hemel zweeg. De toekomst leek inktzwart.

Mozes leed niet zo zwaar als zijn landgenoten. Toch zal hij zich afgevraagd hebben hoe hij van een hoogverheven positie als prins in de onbeduidende rol van herder terechtgekomen was. Het is goed mogelijk dat Mozes, toen hij na veertig jaar in de woestijn op zijn leven terugkeek, tot de conclusie kwam dat hij helemaal niets bereikt had.

Toen Mozes jong en sterk was, stond hij te popelen om in actie te komen. Nu was hij gewoon oud. Tachtig is een mooie leeftijd om je herdersstaf aan de wilgen te hangen, toch bleef Mozes met een kudde langs de hellingen van een berg trekken. Er was niets wat deze berg onderscheidde van andere bergen en heuvels. Totdat God verscheen.

Op deze heilige berg stelde God Zichzelf aan Mozes voor. Het was het begin van een unieke relatie. De Bijbel zegt dat Hij persoonlijk sprak met Mozes, ‘zoals een man met zijn vriend spreekt’.

Verlangen wij naar zo’n hechte band met God? Mozes’ intieme band met God was misschien uniek in het Oude Testament, maar in het Nieuwe Testament openbaarde Jezus dat Hij het voor iedereen mogelijk maakt om God te kennen.

Hoe graag wil jij God echt leren kennen – met Hem praten en zijn hart kennen?