Tienden (level one)

Level one is het geven van tienden. En ja, ik weet het; je hebt hier hoogstwaarschijnlijk (ook in dit Bijbelleesplan) al enorm veel over gehoord. Misschien zelfs tot verveling toe, maar laten we afspreken dat jij toch probeert jouw volle aandacht samen te rapen en die hier besteedt. Dan kunnen we alles uit de kast halen om je nieuwe informatie over tienden te geven. We vliegen erin!

Tienden zijn een concept dat door heel de Bijbel heen terugkomt. Het begint al bij Abraham en Melchizedek, maar het maakt zijn officiële intrede bij het ontvangen van de Wet op de berg Sinaï. Er werd toen een familie aangesteld om de bediening van God in naam van het hele volk te voorzien. De tienden die de families van de andere stammen gaven, gingen naar de Levieten. Ook zij gaven hun tiende deel.

In Nehemia waren de Israëlieten de wet uit het oog verloren. In Hoofdstuk 13 herontdekken ze de Schriften en worden de Levieten teruggeroepen van het veld naar de tempel. Daar waren ze werk voor zichzelf aan het verrichten en waren niet meer actief in de bediening van God. Niet omdat ze ongehoorzaam waren, maar omdat het volk haar tienden niet meer gaf en de Levieten hierdoor dus niet betaald werden. Ze moesten voor hun eigen voorziening zorgen.

Laten wij diezelfde fout niet blijven maken. Zij die in de bediening staan zouden eindelijk hun wereldse job achterwege moeten kunnen laten, net als de Levieten. Wordt het duidelijk dat tienden horen te gaan naar zij die jou dienen en onderwijzen? Die de taken doen van de tempel?

Mensen halen soms het argument aan dat tienden geven iets is van het Oude Testament en van de Wet en dat het daardoor niet meer op ons van toepassing is. Dat argument klopt gedeeltelijk. Wij vallen niet onder het Oude Testament en niet onder de Wet, maar onder het Nieuwe Testament. Dus als jij niet aan het Oude wil gehoorzamen, doe dan zoals in het Nieuwe.

“...Want allen die landerijen of huizen bezaten, verkochten die en brachten de opbrengst van het verkochte en legden die aan de voeten van de apostelen” (Handelingen 4:34, HSV).

Dus ja, je kan stellen dat tienden geven onder de oude Wet valt, maar minder dan 10% is alleszins niet de bedoeling. Die 10% is immers niet van jou, dus houd ze dan ook niet voor jezelf als God hierom vraagt. Dat zou je ook niet met andere mensen doen. Net zoals je iets teruggeeft wat je van iemand in de eerste plaats in bruikleen hebt gekregen (denk aan de puppy op dag 4), zo hoort het ook met jouw tienden. Een deel weggeven is zo geen vorm van vrijgevigheid, het is gehoorzaamheid. Sterker, God belooft zijn stortregen van zegen wanneer jij kiest om gehoorzaam te zijn. En God maakt geen loze beloftes.

Het argument voor de 10% is gemaakt. Toch wil ik niet enkel spreken over de gever, maar ook over de ontvanger van de tienden. Net zoals het volk van Israël een deel aan de Levieten gaf, zo horen wij te geven aan hen die ons onderwijs en leiding geven, aan hen die ons dienen. Dit is voornamelijk jouw gemeente, je mentor en andere bedieningen waaruit je onderwijs haalt. Hen komt eer en zegen toe. Hen komt jouw geld toe. Anders is het net hetzelfde als naar de bioscoop, een concert, een lezing of restaurant gaan zonder te betalen. Dat doe je gewoonweg niet.

Daarom is het maar al te logisch dat we geld geven aan hen die ons geestelijk voeden.

Reminder: Doe het met vreugde, doe het met gejuich en doe het uit liefde.

Knap gedaan! Ik heb alles uit de kast proberen te halen en ik vertrouw erop dat jij je volle focus gegeven hebt. Was dat niet het geval, lees dit stuk dan opnieuw, want het is te belangrijk om niet onveranderd verder te gaan.