Schuilen Bij God. Het Verhaal Van RuthVoorbeeld

Ruth zorgt voor Naomi

“Ruth, de Moabitische, zei tegen Naomi: Laat mij toch naar de akker gaan en aren rapen achter hem in wiens ogen ik genade zal vinden. En zij zei tegen haar: Ga, mijn dochter.” (Ruth 2:2)

Toen Naomi en Ruth terugkeerden naar Bethlehem, hadden ze daar geen bron van inkomsten. Maar de Heere God had gezorgd voor de arme mensen in Israël.

Als iemand een akker, wijngaard of boomgaard had, mocht hij daar slechts één keer van oogsten. Als er iets op de grond viel mocht hij dat niet oprapen en hij mocht het veld of de bomen niet nogmaals nalopen. De achtergebleven vruchten waren voor “de vreemdeling, de wees en de weduwe” — dus voor diegenen die arm en kwetsbaar waren omdat ze zelf geen akkers hadden. Op die manier hoefde niemand honger te lijden.

Ruth stelt voor om van deze regeling gebruik te maken: als vreemdeling én weduwe wil ze naar een veld gaan en daar het achtergebleven graan oprapen. Ze toont daarmee moed, neemt het initiatief om voor haar schoonmoeder te zorgen en werkt de hele dag hard, zoals de opzichter opmerkt: “Zij is gebleven van vanmorgen af tot nu toe. Zij heeft bijna niet binnen gezeten” (Ruth 2:7).

Ruth gedraagt zich niet arrogant of lui, maar grijpt de kans die haar aangeboden wordt met beide handen aan. Doe jij dat ook?