Sterker uit de storm komen

Het is bekend dat bomen die aan de rand van het bos staan, diepere en stevigere wortels in de grond hebben dan bomen die midden in het bos staan. Dat komt omdat de bomen aan de rand voortdurend in de volle wind staan. Hoe meer wind ze tijdens hun levenscyclus moeten opvangen, des te dieper de wortels. Ze worden dus sterker door die tegenwind. 

Zou dat ook zo kunnen zijn voor mensen die veel moeilijke dingen meemaken? Ik denk het wel. Vaak hoor je mensen die ernstig ziek zijn geweest zeggen dat ze sinds die ziekte anders, beter in het leven staan. Dat ze juist door de ellende ontdekt hebben wat echt waardevol is hun leven. Sommigen zeggen dat achteraf bekeken die crisisperiode de beste tijd van hun leven is geweest. Dat zal niet iedereen hen nazeggen, maar het betekent wel dat moeite en tegenslag ondergaan niet betekent dat je leven dan stil staat. Ook dan, en misschien wel juist dan, kun je als mens sterker worden en groeien. Lijden is geen teken van zwakte, maar is een kans om sterker te worden.

Jezus heeft het in het begin van Johannes 15 over dit principe van sterker worden als je voor je gevoel afgebroken wordt. Hij zegt: "Ik ben als zo’n wijnstok, jullie zijn als de ranken die met de wijnstok verbonden zijn, dus met Mij. En mijn Vader is de wijnbouwer." Wat doet die wijnbouwer met de ranken waar de vruchten aan moeten aan gaan groeien? Jezus zegt het zo: "iedere rank die vrucht draagt snoeit hij bij."  Snoeien, we weten wat dat is, maar bij een wijnstok heeft dat een bijzondere betekenis. Om te voorkomen dat er meer blad dan druif groeit moet de wijnboer telkens weer snoeien. Al die mooie bladeren en vertakkingen van de rank haalt hij weg, soms tot twee centimeter van de wijnstok. Het lijkt of er niets van over blijft, maar alleen zo zullen er aan die rank de mooiste vruchten groeien. Jezus zegt hiermee tegen zijn discipelen: wil je echt sterker worden, meer vrucht dragen, dan kan dat niet zonder dat er dingen worden afgebroken in je leven. Dan ontdek je wat ballast is en wat vruchtbaar is.

Zonder snoeien kun je als mens niet groeien. Lijden wat we meemaken werkt soms als dat snoeien. Je raakt dingen, mensen, controle kwijt en het lijkt of je leven niets meer is. Maar dan blijkt dat als je zoveel verloren hebt er dingen tevoorschijn komen in je leven die daarvoor verborgen waren onder de drukte of onder ambities of zorgen. Maar nu je niet veel meer over hebt, nu zie je dingen opbloeien in je leven die je nooit had verwacht. Gaat dat altijd zo? Nee, dat ontdek je alleen als je er open voor staat. Daarom is levenskunst ook de kunst om je in moeilijke perioden af te vragen: wat leer ik nu van deze omstandigheden? Wat ontdek ik? Wie deze vragen durft te stellen, zal merken dat je sterker uit de storm kunt komen.