Wat zegt de Bijbel over verdriet en rouw?Voorbeeld

Jezus Christus heeft ons verdriet gedragen

In de Evangeliën wordt duidelijk dat de beloofde Knecht van de Heere, over wie Jesaja zulke bijzondere dingen zei, Jezus Christus is. Mattheüs beschrijft zijn intense lijden in onze plaats: "Toen zei Hij tegen hen: Mijn ziel is zeer bedroefd, tot de dood toe”. Diezelfde nacht werd Jezus gevangen genomen en beschuldigd van godslastering, omdat Hij beweerde de Zoon van God te zijn (wat Hij ook daadwerkelijk was!). Hoewel Hij nooit een zonde had gedaan, werd Hij veroordeeld tot kruisiging — in onze plaats. Jezus droeg ons verdriet en rouwde tot het einde, tot Hij uiteindelijk uitriep: “Het is volbracht”. Toen boog Hij zijn hoofd en stierf. De apostel Petrus schrijft later vol verwondering dat Jezus: “Zelf onze zonden in Zijn lichaam gedragen heeft op het hout, opdat wij, voor de zonden dood, voor de gerechtigheid zouden leven. Door Zijn striemen bent u genezen” (1 Petrus 2:24).

Dit is de kern van het Evangelie: ongelooflijk, volkomen onrechtvaardig, en toch was dit Gods genadige manier om vergeving en genezing te bieden aan zondige en gebroken mensen. Er is geen andere oplossing: “de zaligheid is in geen ander, want er is onder de hemel geen andere Naam onder de mensen gegeven waardoor wij zalig moeten worden” (Handelingen 4:12).

Dank Jezus voor zijn wonderlijke offer in onze plaats!