#OpreisdoorLukas - Lukas 2: geboorte en jeugd van JezusVoorbeeld

Jezus wordt besneden

"Toen er acht dagen verstreken waren en Hij besneden zou worden, kreeg Hij de naam Jezus."

Alle jongetjes in Israël werden besneden op de achtste dag. Dit werd ingesteld toen God een verbond sloot met Abram, die vanaf dat moment Abraham heette. Zowel Abram als Sarai krijgen de letter ‘h’ toegevoegd in hun naam. Dit is de Hebreeuwse letter Chai en betekent leven. God belooft Abraham leven, vrucht, nakomelingen. En het teken van dit verbond was dat alle jongetjes besneden moesten worden als ze acht dagen oud waren.

Waarom op dat moment? Om een aantal redenen die de mensen toen niet wisten, maar God wel. Vanaf de geboorte begint het lichaam eiwitten aan te maken die nodig zijn bij het stollingsproces van bloed. En precies op de achtste dag na de geboorte is  het gehalte van deze eiwitten het hoogst, daarna daalt het gehalte tot een normaal niveau. Bovendien zijn de verdovende hormonen van de geboorte nog in het lichaam van de baby aanwezig, waardoor er minder pijn wordt gevoeld. De perfecte timing dus voor zo’n ingreep die op latere leeftijd beslist niet zonder risico is: een uiterst pijnlijke ervaring op een zeer kwetsbare plaats.

En waarom die handeling? Besnijdenis bevorderde de hygiëne. En daarom was het in de hete, droge, zanderige en vuile woestijn, zonder douche en bad in de buurt, heel verstandig om je kind te besnijden. En zo werd de besnijdenis ook een symbool van reinheid.

Hoeveel moeders zullen zich hebben afgevraagd waarom dit nodig was, omdat ze hun kleine baby geen pijn wilden doen? Maar Gods gewoontes, instellingen en opdrachten zijn écht niet bedacht om dwars te zitten of moeilijk te doen. Ze komen voort uit een hart dat uit liefde bestaat. Alles wat God gebiedt, kun je daarom ontvangen vanuit liefde. Ook al begrijp je het niet of zie je het nut er niet van in.

De besnijdenis maakt Jezus tot een zoon van Abraham, een zoon van het verbond. Paulus schrijft daar later in Romeinen 4 over dat het niet gaat om het lichamelijke. De besnijdenis maakte van Abraham geen rechtvaardige – het was juist de bezegeling ervan. Bij Jezus is dat net zo. Hij was al rechtvaardig voordat Hij besneden werd, zoals Hij zijn naam al kreeg ‘voordat hij in de schoot van zijn moeder ontvangen werd’: God redt. 

Wij worden door geloof in Jezus – in de mens die tegelijkertijd God zelf is – ook ‘besneden’ – we worden rein gemaakt en onderdeel van het verbond met God.

Om over na te denken:

Hoe sta jij tegenover (christelijke) gewoontes die wij kennen in ons dagelijks leven waarvan je sommige niet goed kunt uitleggen?

Ervaar jij dat je onderdeel bent van het verbond met God?