#OpreisdoorLukas - Lukas 2: geboorte en jeugd van JezusVoorbeeld

 De herders in het veld

'Wees niet bang, want ik kom jullie goed nieuws brengen, dat het hele volk met grote vreugde zal vervullen: vandaag is in de stad van David voor jullie een redder geboren. Hij is de messias, de Heer.'

"Er waren eens herdertjes die in het veld lagen met leuke schaapjes en toen kwamen er plotseling schattige engelen die een mooi kerstliedje zongen." Dat is het plaatje wat we rond Kerst voorgeschoteld krijgen. De werkelijkheid was echter wel anders.

Herders waren geen gepolijste mensen. Ze waren vaak ongeletterd en deden hun werk in weer en wind. Stel je ruwe mannen voor met schunnige grapjes en een fles drank, ’s nachts bij het kampvuur. Maar de Vader heeft juist hén op het oog! Mensen van aanzien - de farizeeërs, de koning - krijgen het via-via te horen, maar de herders horen rechtstreeks van de boodschapper dat zijn Zoon geboren is. De verschijning is zo heftig en onverwacht dat ze er bang voor zijn. Geen lief mollig engeltje met een harpje maar een ontzagwekkende, ongrijpbare figuur die kracht en macht uitstraalt. En hij spreekt tot hen: ‘Wees niet bang, wees blij!’

Gods heerlijkheid is vanaf dat moment zichtbaar op aarde. Niet langer meer is Hij verborgen achter een dik gordijn, onder de vleugels van de cherubin op het verzoendeksel, onzichtbaar en onbenaderbaar. Nee, het is nu Immanuel: God met ons, Hij is zichtbaar en tastbaar aanwezig. De hemel juicht dat het eindelijk zover is. 

De herders haasten zich om het met eigen ogen te zien. Wat zullen ze gedacht hebben toen ze het net geboren baby’tje zagen met rode wangen van het drinken, verzadigd slapend? Is dit de God van het heelal? Is dit de vervulling van de profetieën? Voor hen misschien minder onwaarschijnlijk dan voor ons. Zij verwachtten de Messias al eeuwen. Eindelijk is het zover.

De herders vervolgen hun tocht terwijl ze God prijzen. In gedachten zie ik het voor me: ruwe, vuile kerels die luid roepend en lachend door de straten lopen terwijl mensen vanuit de huizen hen tot stilte manen. ‘Ga dan zelf kijken,' roepen ze terug, 'daar in die herberg bij het vee, daar ligt de Messias, een engel van God heeft het ons verteld en het klopt precies!’ Hoofdschuddend trekken de mensen hun ramen weer dicht en kruipen al mopperend hun bed weer in.

Ze hebben niet in de gaten wat ze missen - hét scharnierpunt van de geschiedenis van de mensheid: God zelf is in mensengedaante op aarde gekomen!

Maria daarentegen luistert naar wat gezegd wordt en ziet wat er gebeurt. Ze kan niet alles begrijpen en bergt daarom deze momenten op in haar hart. Prachtig: als je niet alles kunt bevatten wat je meemaakt, verdring het dan niet, maar berg het veilig op in je hart. 

Om over na te denken

De herders vertelden iedereen die het maar horen wilde wat er was gebeurd. Maria sloeg het op in hart. Was is jouw reactie als God aan jou laat weten dat Hij bij jou is?