Приказната за ВелигденПримерок

САБОТА - Жената го скрши садот и го истури целиот свој парфем. Таа нескромно потроши сѐ што имаше вредност за неа. Кршењето на садот ефективно ја елиминира шансата да задржи нешто за неа, сега или понатаму. Таа го даде целото свое минато, сегашност и иднина на Него. Исус рече дека луѓето ќе ја помнат нејзината неверојатна љубов засекогаш. Тогаш, на последната вечера, истите тие зборови излегоа повторно. Тој го скрши Неговото тело и ја истури Неговата крв за нас. Овој пат кога читаш како Исус вели, “Правете го ова во мое сеќавање,“ не замислувајте само леб и вино. Видете ја причеста како слика на тоа што нѐ повикува. Тој како светилник ни сигнализираше да го правиме тоа што Тој го правеше: да се биде скршен и да се излева. Направете го сето тоа. Не чувајте ништо како резерва. Целосно предадете ја контролата. Тоа вистински ќе комеморира што Исус направи. Да не се негува ритуалот, туку да се биде споменик. Што би значело да се биде “скршен и да се излева“ во твојот живот?