دعاهای خطرناکنمونه

مرا بیازما

آیا جرات داری به گونه‌ای دعا کنی که هرگز قبلا نکرده‌ای؟

با تمام قلبت، جانت، ذهنت و با تمامی وجودت؟ اگر شروع به گفتن دعاهای خطرناک کنی، چه بر سر زندگی تو و اطرافیانت خواهد آمد؟

جرات داری بدانی چه خواهد شد؟

شائول پادشاه، داوود را به اشتباه متهم به خیانت کرد و چندین بار با تمام قوا تلاش کرد جان او را بستاند. داوود با تمام وجودش، در پی خشنودی خدا بود. او برای حمایت و احترام به پادشاه، خشم خویش را فرو خورد. اما داوود که می‌دانست نیت و امیالش همیشه کامل نیستند، قلب خود را در حضور خداوند تسلیم کرده و یکی از شفاف‌ترین، حساس‌ترین و خطرناک‌ترین دعاهایی را کرد که تا بحال شنیده ای. او که می‌خواست خداوند را در هر جنبه زندگیش ارج نهد، اینگونه دعا کرد: "مرا بیازما، قلب من را بشناس، مرا امتحان کن و دغدغه‌هایم را بدان. ببین آیا خطایی در من هست، و مرا به راه جاودانی هدایت فرما." (مزامیز باب ۱۳۹ آیات ۲۳ و ۲۴).

نه تنها گفتن این دعا سخت است، بلکه به کار بستن آن در زندگی نیز به مراتب چالش برانگیزتر است. چرا که اگر تو جرات و شجاعت خواندن و گفتن این دعا را داشته باشی، باید شهامت جامه عمل پوشاندن به هر پاسخی که از خداوند دریافت می‌کنی هم باید داشته باشی. پس اگر این قصد را نداری، این دعا را نکن.

از حالا آگاه باش، این دعا قابلیت محکوم کردن تو را دارد. قابلیت اصلاح کردن تو. تغییر مسیر زندگی تو. قدرت دارد نوع نگاه تو به خودت و به دیگران را تغییر دهد.

شاید فکر کنی اینقدر‌ها هم موضوع مهمی نیست. ممکن است فکر کنی اصلا چرا باید از خداوند بخواهی قلب تو را بیازماید وقتی او از قبل از نیت‌های درونی تو آگاه است. تو میدانی در قلبت چه میگذرد.

او هم میداند. پس چرا درخواست چیزی را بکنی که به وضوح مشخص است؟

همین‌جاست که موضوع شبهه برانگیز می شود. در ظاهر، به نظر می‌رسد ما میدانیم در قلب‌مان چه میگذرد. اینطور نیست؟ من از امیال خود باخبرم. میدانم کدام از همه مهمتر است. دلیل کارهایم را میدانم. همچنین، شاید به خودت بگویی من انسان خوش قلبی هستم. من به کسی آسیبی نمی‌رسانم. من میخواهم کاری که درست است انجام دهم. قلب من صاف است. من دارم دعا میکنم، نمیکنم؟

اما کلام خدا، دقیقا خلاف این موضوع را آشکار میکند. در ابتدا شاید از شنیدنش شوکه شوی اما ارمیا در کتابش از حقایقی روشن می گوید. ارمیا پسر یک کاهن لاویانی بود که حدود ۶۵۰ سال قبل از مسیح به دنیا آمد. در زمان سلطنت پادشاه یوشیا، خداوند این پیامبر جوان را برای رساندن پیامش به اسرائیل و سایر ملت ها برگزید. ارمیا صراحتا به تو – به من و دیگران – میگوید که قلب پاکی را صاحب نیستیم. در واقع نه تنها قلبمان پاک نیست بلکه از همه جهت شریر و گناه آلود است. او میگوید: کیست که بتواند دل انسان را درک کند؟ چیزی فریبنده‌تر از آن نیست، و به حدی بیمار است که علاجی برای آن وجود ندارد" (ارمیا باب ۱۷ آیه ۹)

بدون عیسی مسیح، قلب تو گناه آلود است. هر چقدر بیشتر به عیسی نزدیک شویم، بیشتر به کاستی‌هایمان پی می‌بریم. غرور، خودخواهی، شهوت، اعتیاد، روحیه انتقادگر 

گفتن این دعا، موجب باز شدن مسیر تازه‌ای برای برقراری ارتباط با خداوند می‌شود.به جای خواستن چیزی ساده در برون، از او بخواه چیزی در درونِ تو آشکار کند. این لحظه واقعی شاید آناً تو را تغییر ندهد اما به تو کمک می‌کند نیازهای روحی خود را بشناسی و مسیر زندگیت را تغییر دهی.

به همین علت است که این دعای داوود بسیار خطرناک محسوب میشود.

"خداوندا، مرا بیازما"