دعاهای خطرناکنمونه

آنچه اراده توست انجام شود 

دعاهایی که باعث می‌شوند خداوند به انجام کاری ترغیب شود دعاهای صرفا طولانی، با صدای بلند و رویایی نیست بلکه دعاهای ساده، واقعی و از ته قلب است. اما دعای ساده به معنای دعای بی خطر نیست. و درست به همین دلیل است که من ترغیب شدم این برنامه نیایشی را بنویسم. بزرگترین اشتباهی که من در مورد دعاهایم کردم که باعث می‌شد دعاهایم ضعیف باشند این بود که من امن و بی خطر دعا میکردم. من در حاشیه امن خودم با خدا بودم. نه در آتشی دست و پا میزدم نه درگیر یک سرمای سخت بود. دعاهایم سست بودند. اما دعاهای امن و بی انگیزه مارا به خدا نزدیکتر نکرده وکمکی در جهت نشان دادن عشق او به دنیا نمی‌کند.

دعا ذاتاً خطرناک است. وقتی دعای عیسی در باغ جتسیمانی به خدای پدر را میخوانم، دعایی دقیقا کمی قبل از اینکه جانش را روی صلیب بدهد، این حقیقت بیشتر در من جان میگیرد. عیسی میدانست که در اندک زمانی بعد چه اتفاقی قرار است بیفتد و از خداوند خواست اگر راه دیگری هست، مجالش دهد. بعد عیسی، نه شخص معمولی و یا شاگرد دیگری، دقیقا خودِ شخصِ عیسی، پسر خدا، دعایی حساس و خطرناک از سر تسلیم به زبان می آورد: "با این حال میخوام آنچه خواست و اراده توست به انجام رسد، نه آنچه من میخواهم" (لوقا باب ۲۲ آیه ۴۲)

عیسی هرگز توقع کاری را که خودش انجام نداده از ما ندارد. او ما را به یک زندگی ایمانی فراخوانده نه یک زندگی راحت و بی دغدغه. به جای خواستن زندگی راحت، امن و خالی از استرس از خداوند، پسر خدا ما را به چالش دوست داشتن دیگران، بیش از خودمان دعوت می‌کند. به جای ارضای امیال شخصیمان، خداوند از ما می‌خواهد برای بدست آوردن چیزی جاودانی آنها را نادیده بگیریم. او به ما می‌گوید به جای زندگی طبق علایق و خواسته‌های خودمان، هر روز صلیب‌مان را برداشته و پیرو الگوی او باشیم.

من نگران کسانی هستم که دعا کردن برایشان مانند خرید یک بلیط لاتاری برای برنده شدن یک شانس در زندگی زمینی‌شان شده. به این ترتیب، دعایشان خالی از هرگونه مشکل، عاری از استرس و درد مییباشد. برای بعضی هم، صرفا یک جریان عاطفی است مانند زمزمه کردن آهنگ موردعلاقه یا لالایی دوران کودکی. از طرفی، انسان‌هایی هم هستند که صرفا دعا می‌کنند چرا که فکر می‌کنند اگر نکنند گناه کرده‌اند. 

اما هیچ یک از این دعاها، نمیتوانند بازتابی از معنایِ زندگی که عیسی به ما هدیه داد باشند. 

بلکه، او ما را فراخوانده تا همه چیز را رها کرده و فقط او را پیرو باشیم.

عیسی فقط دیگران را به این چالش رهاکردن امیال شخصیشان دعوت نکرد. او شخصا با یک ایمان خطرآفرین زندگی کرد. او جذامی‌ها را لمس کرد. به زنان فاحشه با فیض و لطف رفتار کرد و در برابر خطر شجاعانه ایستاد. سپس به ما گفت ما هم می‌توانیم آنچه او انجام داد را به انجام رسانیم و چه بسا بیشتر.

و بهمین دلیل، ما صرفا نباید به یک دعای ساده مانند درخواست برکت غذا و یا "خداوندا امروز با ما باش" اکتفا کنیم.

در کتاب‌مقدس به ما گفته شده که "شجاعانه به تخت فیض خدا نزدیک شوید" (عبرانیان باب ۴ آیه ۱۶). مجبور نیستیم با ترس و لرز و یا احساسی ناخوشایند به خدا نزدیک شویم، می‌توانیم با اعتماد به نفس، اطمینان و شجاعت به حضورش وارد شویم. اگر بدین طریق دعا کنیم، "رحمت او را دریافت کرده و فیضی را حاصل میکنیم که هنگام نیاز به ما یاری میرساند". (عبرانیان باب ۴ آیه ۱۶)

دعاهای تو مهم هستند.

اینکه چطور دعا می‌کنی مهم است.

اینکه برای چه دعا می‌کنی مهم است.

دعاهای تو خداوند را به حرکت وا میدارد.