به‌جای ما: نیایش مخصوص ایام لنت/انابت، کاری از مؤسسۀ Time of Graceنمونه

«چهارشنبۀ خاکستر» (هفتمین چهارشنبه قبل از عید پاک و نخستین روز ماه لنت/پرهیز). شاید شما هم مسیحیانی را دیده باشید که وقتی از جلسات عبادی برمی‌گردند بر پیشانی خود خاکستر مالیده‌اند. برخی کلیساها ازاصطلاح «چهارشنبۀ خاکستر» نه تنها برای اشاره به آغاز ایام انابت استفاده می‌کنند، بلکه عملاً آن را همچون علامتی به‌کار می‌گیرند که یادآور گناه، سقوط اخلاقی انسان و بهای سنگینی است که باید برای برچیدن هر دو پرداخت. چه با خاکستر به پیشانی چه بی‌خاکستر، شایسته است که در این ایام با فروتنی به حضور خداوند بیاییم و زانو بزنیم، و اذعان کنیم که تا چه حد به این «منجی» نیازمندیم. چنان که ابراهیم فرمود: «اینک من که خاک و خاکستر بیش نیستم» (پیدایش ۲۷:‌۱۸) ما نیز بیش از این نیستیم. ما به‌عنوان مخلوقات خدا، در جهان مخلوق او و تحت قوانین او زندگی می‌کنیم و در قبال داوری او مسئولیم و به این سبب در وضعیت بدی قرار داریم. گناهی که وارث آن هستیم ما را، حتی پیش از تولد، در نظر خدا مقصر و مجرم می‌‌سازد. ما پس از تولد نیز بر این بار تقصیر همچنان می‌افزاییم. بار تقصیری که به دوش داریم محکومیت خدا را بر ما نازل می‌آورد- او می‌فرماید: «از خاکی و به خاک بازمی‌گردی». و حتی بدتر از آن: «به دوزخ نیز خواهی رفت». اما دوران انابت/پرهیز داستان رنج، محکومیت و مرگ عیسای مسیح را که به نیابت/به‌جای ما بود به ما یاآدوری می‌کند. او«برۀ» خدا است که گناه جهان را برمی‌‌دارد. او «برۀ» خداست که گناه و تقصیر و محکومیت ما را بر خود می‌گیرد. و نیز خاکستر را.