Θεέ μου, τι θα γίνει με εμένα;Δείγμα

Όσο περιμένω 

Όσο περιμένεις, να θυμάσαι ότι ως παιδί του Ύψιστου Θεού, η κάθε εποχή είναι η εποχή σου. Η αντίληψη ότι είναι η εποχή μας μόνο όταν τα πράγματα πηγαίνουν όπως τα θέλουμε είναι λάθος και τοξική. 

Όταν ο Δαβίδ φρόντιζε πρόβατα, κι αυτή ήταν η "εποχή" του και όταν ο Ιωσήφ ήταν κλειδωμένος στη φυλακή για ένα έγκλημα που δεν είχε διαπράξει, κι αυτή ήταν η "εποχή" του. 

Όσο περιμένουμε, αυτά που βλέπουμε σε φυσικό επίπεδο θα προκαλέσουν την πίστη μας στον Θεό, επειδή δε θα υπάρχουν πάντα φυσικές αποδείξεις για όσα πιστεύουμε πως θα κάνει Εκείνος. Σε αυτές τις περιόδους, θυμήσου ότι ζούμε με βάση την πίστη και όχι με βάση αυτά που βλέπουμε. Παίρνουμε τις αποφάσεις μας έχοντας ως θεμέλιο την πίστη μας στον Θεό, όχι βάσει των περιορισμών της παρούσας κατάστασής μας. Καθώς περιμένουμε, μαθαίνουμε πώς να υποτάσσουμε το θέλημά μας - το χρονοδιάγραμμά μας αναφορικά με το πώς θα έπρεπε να γίνουν τα πράγματα- και ακόμα και τους σκοπούς μας στον Θεό. Το πιο ασφαλές μέρος για να βρίσκεται κανείς είναι μες στα χέρια Του, διότι μόνο Εκείνος έχει την ικανότητα να ζει μέσα στο σήμερα, στο αύριο και στον επόμενο χρόνο. 

Η αναμονή αποκαλύπτει τι και ποιον λατρεύουμε. Αποκαλύπτει βαθιά ριζωμένους φόβους, ακόμα και κρυφές πεποιθήσεις που μας αγχώνουν. Όταν οι Ισραηλίτες περίμεναν για να φτάσουν στη γη της επαγγελίας, αναζητούσαν την άμεση ικανοποίηση, επειδή αυτήν εκτιμούσαν και θεωρούσαν πολύτιμη. Ήθελαν να επιστρέψουν στη δουλεία αντί να περιμένουν και να υπομείνουν το ταξίδι, επειδή στις καρδιές τους λάτρευαν άλλους θεούς. 

Η αναμονή δεν πάει ποτέ χαμένη. Ο Θεός δεν παρακρατούσε την υπόσχεσή Του από τους Ισραηλίτες - τους προετοίμαζε. Όταν βλέπεις μέσα σου πως είσαι ανικανοποίητος ως προς την κατάστασή σου, σε τι στρέφεσαι; Η απάντηση σε αυτή την ερώτηση αποκαλύπτει πολλά για την καρδιά σου. 

Όσο περιμένουμε, ο Θεός μας προετοιμάζει για αυτά που βρίσκονται μπροστά μας. Κάθε μέρα ο Θεός μιλάει, αλλά αν εστιάσουμε στο μέλλον και παραμελήσουμε Αυτόν που μας καθοδηγεί, τότε δε θα Τον ακούμε. Έτσι, θα περνάει ο καιρός, αλλά θα είμαστε εξίσου απογοητευμένοι και χωρίς να έχουμε ιδέα όσο ήμασταν και την πρώτη μέρα, επειδή δε λάβαμε καθόλου κατεύθυνση από Αυτόν που ισχυριζόμαστε ότι υπηρετούμε.