Θεέ μου, τι θα γίνει με εμένα;Δείγμα

Όταν νιώθεις ξεχασμένος

Ο πόνος που προκύπτει όταν νιώθεις ξεχασμένος από τον Θεό είναι εξαιρετικά δυσβάσταχτος. Μπορεί να κυμαίνεσαι μεταξύ της προσπάθειας να διατηρήσεις τη λίγη πίστη που σου απέμεινε και της απόλυτης απόρριψης της πίστης, διότι η προσπάθεια να "διατηρήσεις την πίστη" σου υπενθυμίζει όλα όσα δεν έχεις. 

Παρότι μπορεί να νιώθουμε ξεχασμένοι από τον Θεό, πρώτα-πρώτα είναι ικανός να μας ξεχάσει;

Στο Ησαΐας 49:15 λέει: "Mπoρεί η γυναίκα να λησμoνήσει τo βρέφoς της πoυ θηλάζει, ώστε να μην ελεήσει τo παιδί της κoιλιάς της; Aλλά, και αν αυτές λησμoνήσoυν, εγώ όμως δεν θα σε λησμoνήσω".

Επομένως, είναι αδύνατο να σε ξεχάσει ο Θεός. Δεν είναι στη φύση Του και ο χαρακτήρας Του δεν Του επιτρέπει να το κάνει. Μπορείς να εμπιστευθείς τον Λόγο Του πάνω από ό, τι νιώθεις, διότι είναι ένας Θεός που εξυμνεί τον Λόγο Του πάνω από το όνομά Του. Επομένως, παρότι μπορεί να νιώθουμε εγκαταλειμμένοι από τον Θεό κατά καιρούς, στην κυριολεξία δεν είμαστε ποτέ. Το συναίσθημα αυτό, ωστόσο, δεν πρέπει να το αγνοούμε. Αυτό το συναίσθημα της εγκατάλειψης είναι μια ευκαιρία για εμάς να βιώσουμε την παρουσία Του και την κυριαρχία Του στις ζωές μας με τρόπους που δεν έχουμε συνηθίσει.

Ως νέοι γονείς, έχουμε μάθει ότι παρότι αγαπάμε την κόρη μας παραπάνω από τους εαυτούς μας, θα υπάρξουν στιγμές που δε θα νιώθει ότι την αγαπάμε, βάσει της περιορισμένης γνώμης και αντίληψής της για τη ζωή. Αυτό, όμως, εξακολουθεί να μην αλλάζει το αναντίρρητο γεγονός ότι την αγαπάμε πάρα πολύ. Ομοίως, ο ουράνιος Πατέρας μας έχει σχέδια για εμάς, αλλά αυτά τα σχέδια δε μας κάνουν πάντα να "νιώθουμε" ότι ο Θεός μας αγαπά. 

Και έτσι προκύπτει η ερώτηση: Γιατί βασίζουμε την ποιότητα της πατρότητας του Θεού σε αυτά που βλέπουμε σε φυσικό επίπεδο να κάνει για εμάς ή άλλους; Σκέψου το για ένα λεπτό. 

Μοιάζει να ξεχνάμε ότι ο Θεός δεν περιορίζεται σε αυτόν τον φυσικό κόσμο, ούτε περιορίζεται από τη σάρκα. Ακόμα και ο χρόνος έχει μόνο έναν κύριο και το όνομά Του είναι Ιεχωβά, δηλαδή τον ουράνιο Πατέρα σου. 

Να θυμάσαι ότι ακόμα κι αν δεν είσαι το άτομο που επέλεξαν για τη δουλειά, δεν είσαι το άτομο που επέλεξαν για τον ρόλο ή την προαγωγή, ή δεν είσαι το άτομο που επέλεξε κάποιος για να είναι μαζί και να παντρευτεί, εξακολουθείς να είσαι η επιλογή του Θεού. Δεν μπορούμε να ξεσπάσουμε στον Θεό, διότι Εκείνος πρώτος μας αγάπησε και μας επέλεξε. 

Ο ίδιος ο πατέρας του Δαβίδ, ο Ιεσσαί, δεν τον επέλεξε όταν ο Σαμουήλ ήρθε στο σπίτι του για να χρίσει βασιλιά έναν από τους γιους του. Το μυαλό του Ιεσσαί ούτε καν πήγε στον Δαβίδ! Μοιάζει σχεδόν σαν να επέτρεψε ο Θεός στον Ιεσσαί να δείξει ποιο από τα παιδιά του θα επέλεγε εκείνος για βασιλιά. Έπειτα ο Θεός επενέβη και απέδειξε ότι αυτός που είχε ξεχαστεί ήταν αυτός τον οποίο Εκείνος επέλεξε.