Αγχωμένος για τίποταΔείγμα

Νιώθεις ποτέ ενοχή που είσαι χριστιανός αλλά αγχώνεσαι; Το γεγονός ότι έχεις άγχος σου προσδίδει κι άλλο άγχος, επειδή νιώθεις ότι δε θα έπρεπε να το νιώθεις; Η Lori βρισκόταν σε αυτή την κατάσταση, μέχρι που ανακάλυψε ένα πράγμα, το οποίο τα άλλαξε όλα. 

Ο γάμος μου ήταν ένα χάος. Επωμιζόμουν όλη την ευθύνη της ανατροφής τριών παιδιών, δύο εκ των οποίων στην εφηβεία (Κύριε, βοήθα με!) εντελώς μόνη. Η δουλειά, το μαγείρεμα, η καθαριότητα, οι μετακινήσεις, οι επισκευές, τα οικονομικά, η στήριξη, η αγάπη, η παροχή - ήταν όλα στους δικούς μου ώμους. Το άγχος μου ήταν πάρα πολύ και δεν ήξερα τι να κάνω για αυτό. 

Δοκίμαζα ό,τι μπορούσα να σκεφτώ: ψυχοθεραπεία, στοχασμό, μουσική, άσκηση, απαγγελία εδαφίων, ο,τιδήποτε! Τίποτα δε φαινόταν να το απομακρύνει. Μην παρεξηγήσετε τα λεγόμενά μου· οπωσδήποτε με βοηθούσαν αυτά. Έμαθα να χρησιμοποιώ τα εργαλεία που χρειαζόμουν για να επικεντρωθώ στον Χριστό και πάλι. Αλλά εξακολουθούσα να παλεύω. Κοιτώντας πίσω, το μόνο που συνειδητοποιώ ότι δεν προσπαθούσα ήταν το "να μην προσπαθώ".

Αν ψάξεις μες στον Λόγο του Θεού θα βρεις ένα σωρό εδάφια για την ανησυχία. Το ξέρω, διότι έψαχνα για μια μαγική φόρμουλα που θα με βοηθούσε να νικήσω την ανησυχία μια για πάντα. Στην αναζήτησή μου αυτή, βρήκα κάτι που δεν περίμενα. Πρέπει να είσαι προσεκτικός για να το δεις, αλλά σε αυτά τα εδάφια υπάρχουν έμμεσες οδηγίες από τον Πατέρα μας να μην κάνουμε τίποτα. Ναι, σοβαρά - τίποτα.

Στο κατά Ματθαίον 11:28, λέει ο Χριστός: "Ελάτε σ’ εμένα όλοι όσοι κοπιάζετε κι είστε φορτωμένοι, κι εγώ θα σας ξεκουράσω". Εκείνος κάνει τη δουλειά εδώ, όχι εμείς. Εμείς πρέπει απλώς να έρθουμε σε Εκείνον.

Στο κατά Ιωάννην 14:27 λέει: "Φεύγω και σας αφήνω την ειρήνη. Τη δική μου ειρήνη σας δίνω…" Αντιλαμβάνεσαι μια κεντρική ιδέα; Εκείνος μας δίνει ειρήνη. Εκείνος μας δίνει ανάπαυση. Εμείς δεν κάνουμε κάτι. 

Και πάλι στο κατά Ματθαίον 6:25-34, αυτό το διάσημο εδάφιο μας λέει να μην ανησυχούμε, διότι ο Θεός "ακόμα και το αγριόχορτο ντύνει", οπότε πόσο περισσότερο θα φροντίσει για εμάς; Διαβάζουμε πως πρέπει να "επιζητούμε τη βασιλεία του Θεού … κι όλα αυτά θα μας δοθούν". Σωστά - το έπιασες; Δοθούν!

Ο Θεός είναι δότης. Εκείνος έχει τις απαντήσεις και μας προσέχει. Κάποια πράγματα απλά δεν μπορούμε να τα κάνουμε από μόνοι μας, αλλά έτσι ακριβώς το έχει σχεδιάσει Εκείνος. Να Τον χρειαζόμαστε.

Όλα αυτά για τα οποία ανησυχούσα τακτοποιήθηκαν, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Μόνο όταν πήρα μια ανάσα, ξεκουράστηκα, πλησίασα πραγματικά στον Χριστό, ησύχασα, δε σκεφτόμουν όλες τις λεπτομέρειες, είπα στον Θεό ότι Τον εμπιστευόμουν απόλυτα - και μετά έμαθα να μην κάνω τίποτα - βρήκα επιτέλους ειρήνη. Ουσιαστικά, οι προσευχές μου ήταν πλέον λιγότερο για τη δική μου κατάσταση και περισσότερο για την εμπιστοσύνη μου σε Εκείνον. 

Αν χρειάζεται να κάνεις το ίδιο, σε ενθαρρύνω θερμά να αναπαυθείς σε Εκείνον. Μπορείς να Τον εμπιστευθείς. Σου παραθέτω αυτό που προσεύχομαι όταν νιώθω και πάλι πλημμυρισμένη από το άγχος: 

Αγαπημένε μου Κύριε,

Έρχομαι σε Εσένα σήμερα να ζητήσω βοήθεια. Εσύ είσαι τα πάντα μου. Κύριε, χρειάζομαι ανάπαυση. Σου δίνω την ανησυχία μου. Πάρ' την Κύριε. Αποδέχομαι την ειρήνη Σου, την αγάπη Σου και την κατανόησή Σου. Βοήθησέ με να στραφώ σε Εσένα κι όχι στον εαυτό μου. Βοήθησέ με να σταματήσω να κάνω και να αρχίσω να εμπιστεύομαι. Βοήθησέ με να περιμένω τις απαντήσεις Σου, διότι ξέρω ότι είναι καλές. Δώσε μου σοφία, ελπίδα και ειρήνη. Σε ευχαριστώ, Κύριε, για την υπομονή και τη χάρη Σου. Σε αγαπώ και ξέρω ότι με αγαπάς πολύ περισσότερο απ' ό,τι θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ.

Αμήν.

-Lori