I Surrender: Defosiynau Ysbrydoledig wedi'u sgwennu gan GarcharorionSampl

ROEDDWN I’N DDALL, A BELLACH DW I’N GALLU GWELD!

“ond ei ateb oedd, ‘Mae fy haelioni i’n hen ddigon i ti. Mae fy nerth i’n gweithio orau mewn gwendid.’ Felly dw i’n hapus iawn i frolio am beth sy’n dangos mod i’n wan, er mwyn i nerth y Meseia ddal i weithio trwof fi.” -2 CORINTHIAID 12:9

Roedd fy mywyd wedi bod yn stori lwyddiant perffaith, a gwireddwyd y freuddwyd Americanaidd fawr. Ond i gyd ar unwaith, sylweddolais nad fy llwyddiant oedd Duw wedi'i ddefnyddio i'm galluogi i helpu'r rhai yn y carchar. Nid oedd fy holl gyflawniadau yn golygu dim yn economi Duw. Na, gwaddol go iawn fy mywyd oedd fy methiant mwyaf - fy mod yn gyn-droseddwr. Fy embaras mwyaf - cael fy anfon i garchar - oedd dechrau defnydd mwyaf Duw o fy mywyd. Dewisodd yr un profiad na allwn i frolio amdano, er mwyn ei ogoniant.

Wrth wynebu'r gwirionedd syfrdanol hwn, wnes i ddarganfod fod fy myd wedi'i droi wyneb i waered. Wnes i ddeall ar amrantiad mod i wedi bod yn edrych ar fywyd o chwith. Ond nawr ro’n i'n gallu gweld: dim ond pan gollais i bopeth ro’ i'n meddwl oedd yn gwneud Chuck Colson yn foi gwych, wnes i ddod o hyd i'r gwir hunan y bwriadodd Duw i mi fod, a gwir bwrpas fy mywyd.

Nid yr hyn a wnawn sy'n bwysig ond yr hyn y mae Duw sofran yn dewis ei wneud trwom ni. Paradocs yw teyrnas Dduw, lle daw buddugoliaeth trwy orchfygiad, iachâd trwy amherffeithrwydd, a chanfod hunan trwy golli’r hunan. Yn sicr, felly oedd hi yn fy mywyd. Os wyt ti hefyd wedi cerdded trwy ddyffryn methiant, dw i'n gweddïo y bydd yn wir yn dy un di.

-Chuck Colson

GWEDDI: Arglwydd, diolch fod dy ras yn ddigon ar gyfer ein holl angen. Boed i ni ddod o hyd i'n pwrpas a'n gwerth ynot ti, heddiw a bob amser. Amen.