İsa'nın İnsanı KeşfetmesiÖrnek

Kuyudaki Kadın

Yahudiye’den Celile’ye gitmek için en kısa yol Samiriye’den geçiyordu. Çoğu Yahudi Samiriye’den geçmeyi reddediyordu çünkü Samiriyelilerden hoşlanmıyorlardı. Yol üzerinde, İsa ve öğrencileri Yakup’un yaşadığı ve bir kısmını oğlu Yusuf’a verdiği yerin yakınındaki Sihar kentine vardılar. Yakup’un kuyusu oradaydı. İsa yolculuktan ötürü yorgundu ve dinlenmek için kuyunun yanına oturduğunda öğlen sularıydı. Samiriyeli bir kadın kuyudan su çekmek için geldi ve İsa’nın yanında su çekti. İsa kadına, “Bana içecek bir şey verir misin?” dedi. Kadın hayretle şu karşılığı verdi, “Sen bir Yahudi’sin bense Samiriyeli bir kadın. Nasıl olur da benden içecek bir şey istersin?” İsa şu cevabı verdi, “Tanrı’nın armağanını ve sana ‘Bana içecek bir şey verir misin’ diyenin kim olduğunu bilseydin ondan sen isterdin ve o da sana yaşam suyunu verirdi.”

‘Yaşam Suyu’ ile İsa neyi kastediyor?

Sohbetin ilerisinde tartışma kadının özel hayatından herkese açık olan tapınmaya dair sorulara kayıyor. İsa, “Kadın, bana inan, ne bu dağda ne de Yeruşalim’de tapınacağın bir dönem geliyor. Siz Samiriyeliler neye tapındığınızı bilmiyorsunuz, bizse bildiğimize tapınırız. Kurtuluş Yahudilerdendir. Gerçekte tapınanların ruhta ve gerçekte Baba’ya tapınacakları bir dönem geliyor. Baba’nın da aradığı bu şekilde tapınanlardır” dedi. Kadın, “Mesih’in (Meshedilmişin) geleceğini biliyorum. O geldiğinde bize her şeyi açıklayacak” dedi. İsa da kadına, “Mesih benim” dedi.

“Gerçekte tapınanlar ruhta ve gerçekte Baba’ya tapınacaklar” diyerek İsa neyi kastediyor?