Daha İyi Kararlar, Daha Az PişmanlıkÖrnek

Efesliler 5:17'de Pavlus'un Tanrı'nın isteğini "anlama" buyruğu, yüreklerimizde yapmamız gerektiğini bildiğimiz şeyi kabul etmek için bir öğüttür. Kendini kandırma sanatında ustayız. Bu yüzden Pavlus, gününün gramer kurallarından yararlanarak sayfadan uzanır, bizi yakamızdan tutup kendisine yaklaştırır ve bağırır, “Oyun oynamayı bırakın! Rol yapmayı bırakın. Bahane uydurmayı bırakın! Yapmanız gerektiğini bildiğiniz şeyi cesaretle karşılayın! Soruyu sorun ve yanıtı kabul edin!" Bu, Pavlus’un bildiğimizi kabul etmemizi ve ona göre hareket etmemizi sağlamaya yönelik son girişimidir.

Tüm bunlar kulağa mantıklı gelse de, gerçek şu ki, çoğu insan bu onların tek seçeneği olana kadar bilgece bir seçim yapmaz. O zamana kadar kaybettikleri veya kaybetmek üzere oldukları bir şeyi geri almaya çalışırlar. Sizin gibi, benim de kanser veya kalp hastalığı ile karşılaştıktan sonra bir gecede sağlıksız beslenme alışkanlıklarını değiştiren arkadaşlarım var. Yumru şeklinde kitleler, kan pıhtılaşmaları veya nefes darlığı, bizi yıllardır kabul etmeyi reddettiğimiz şeyleri cesaretle karşılamaya zorlar. Bunun gibi keşifler genellikle ölüme meydan okuyan disipline yol açar.

Peki neden bekliyoruz?

Pavlus’un sözlerinden yararlanırsak, başından beri bildiklerimizi kabul etmek konusunda isteksiz olduğumuz için bekliyoruz. Kendimize yalan söylemeyi bıraktığımızda olanlar inanılmaz. Bir sağlık korkusundan sonra dönüşüm geçiren tanıdığım herkes aynı şeyi söylüyor: "Bu değişiklikleri yıllar önce yapmalıydım." Bunun çevirisi: "Yıllarca yüreğimde doğru olduğunu bildiğim şeyi kabullenmeyi reddettim."

İflas aynı etkiye sahip olabilir. Sürpriz bir hamilelik, eşinizin avukatından gelen bir mektup, Uyuşturucu veya Alkol Etkisindeyken Araç Kullanma veya çocuklarınızdan biriyle onu uyuşturucudan arındırmak için yaptığınız bir yolculuk da aynı şekilde etkileyebilir. Belki de gereken budur. Orada bir yerlerde dikkatinizi çekme yeteneğine sahip bir şey var, sizi kabul etmeye zorlayacak bir şey! Ne yazık ki, bu bir şey sizi korkutabileceği gibi yaralayabilir de. Sınırlı seçenekler ve azalmış fırsatlarla baş başa kalabilirsiniz. Öyleyse neden işlerin bu kadar ileri gitmesine izin verelim? Yapmanız gerektiğini yüreğinizde bildiğiniz şeyi neden şimdi kabul etmiyorsunuz? Yapılacak en akıllıca şey nedir? diye neden sormuyorsunuz?