Mezmur 104
104
MEZMUR 104
1 EY canım, RABBİ takdis et,
Ya RAB Allahım, çok büyüksün;
Celâl ve haşmetle giyinmişsin.
2Sensin ışığı esvap gibi giyen;
Gökleri bir perde gibi geren;
3Yukarı odalarını sularda çatı kuran;
Bulutları kendine araba eden;
O ki, yelin kanatları üstünde gezer;
4O ki, rüzgârları melekler,
Ateş alevini hademe eder;
5Yeri temelleri üzerine kurdu;
Ebediyen sarsılmıyacaktır.
6Esvap gibi ona engini giydirdin;
Sular dağların üzerinde durdu.
7Senin azarlamandan kaçtılar;
Gürlemenin sesinden
8Onlar için kurduğun yere acele kaçtılar;
Dağlar yükseldiler, vadiler indiler.
9Onu geçmesinler diye sen onlara sınır koydun;
Yeri kaplamak için geri gelmezler.
10Vadilerde pınarlar çıkarır;
Dağlar arasında akarlar;
11Kırın her hayvanını suvarırlar;
Yaban eşekleri susuzluklarını giderirler.
12Onların yanında gök kuşları konarlar;
Dalların arasından öterler.
13Yukarı odalarından dağları sular;
Yer senin işlerinin meyvasından doyar.
14Hayvanlar için ot,
Ve insan işine yarıyan sebze çıkarır;
Ta ki, yerden yiyecek,
15Ve insanın yüreğini sevindiren şarap,
Yüzünü parlatan yağ,
Ve insanın yüreğine kuvvet veren ekmeği çıkarsın.
16 RABBİN ağaçları,
Kendi diktiği Libnanın erz ağaçları doyarlar;
17Orada kuşlar yuvalarını kurar;
Leylek ise, onun evi çam ağaçlarıdır.
18Yüksek dağlar dağ keçileri içindir,
Kayalar tavşanlara sığınacak yerdir.
19Belli vakitler için ayı yarattı;
Güneş batacağı yeri bilir.
20Karanlık edersin de gece olur;
O zaman ormanın bütün hayvanları çıkar.
21Genç aslanlar av için gümürderler,
Ve Allahtan yiyeceklerini isterler.
22Güneş doğar, çekilirler,
Ve inlerinde yatarlar.
23İnsan kendi işine,
Ve akşama kadar emeğine çıkar.
24Ya RAB, işlerin ne çoktur!
Onların hepsini hikmetle yaptın;
Yer senin servetinle dolu.
25Su deniz büyük, her yandan geniş,
Orada sayısız kaynaşanlar,
Küçük ve büyük hayvanlar vardır.
26Orada gemiler yürürler;
İçinde oynaşsın diye, yarattığın levyatan oradadır.
27Hepsi seni bekliyorlar,
Ta ki, onlara vaktinde yiyeceklerini veresin.
28Onlara verirsin, ve toplarlar;
Elini açarsın, iyiliğe doyarlar.
29Yüzünü gizlersin, onlar şaşırırlar;
Soluklarını alırsın, ölürler,
Ve topraklarına dönerler.
30Ruhunu gönderirsin, yaratılırlar;
Ve yerin yüzünü tazelersin.
31 RABBİN izzeti ebedî olsun;
RAB işlerile sevinsin;
32O RAB ki, yere bakar ve o titrer;
Dağlara dokunur, ve tüterler.
33Ben yaşadıkça RABBE ilâhi okuyayım;
Var oldukça Allahıma terennüm edeyim.
34Düşüncem ona hoş gelsin;
Ben RAB ile sevineyim.
35Günahkârlar dünyadan tükensin,
Ve kötüler artık yok olsunlar.
Ey canım, RABBİ takdis et.
RABBE hamdedin.
Seçili Olanlar:
Mezmur 104: KMEYA
Vurgu
Paylaş
Kopyala
Önemli anlarınızın tüm cihazlarınıza kaydedilmesini mi istiyorsunuz? Kayıt olun ya da giriş yapın
© Kitab-ı Mukaddes Şirketi 1941